داستان اسارت اهل بیت سیدالشهدا(ع) در روز یازدهم محرم+فیلم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اراک، بی‌شک انقلاب شکوهمند اسلامی ایران و درخشش جوانان مسلمان این مرز و بوم در عرصه نبرد و شهادت، یکی از برجسته‌ترین پیامدهای نهضت خون رنگ عاشورا است.

امام خمینی(ره) با آگاهی از نقش سرنوشت‌ساز فرهنگ عاشورا در بافت اجتماعی مردم ایران، شور حسینی را در دل‌ها به تلاطم درآورد و معظم‌له توانستند انقلاب اسلامی را با تکیه بر همین زلال معرفت، به پیروزی برساند و از این رو خود می‌فرمودند "انقلاب اسلامی ایران پرتویی از عاشورا و انقلاب عظیم الهی آن بود".

از این رو مقام معظم رهبری با نگرشی جامعه شناختی به مسئله عاشورا فداکاری و شهادت‌طلبی را در این واقعه، علت تامّه این جنبش می‌داند و آن را در مقایسه با سایر نهضت‌های اسلامی پیش و پس از آن، قیامی منحصر به فرد معرفی می‌کند و به نظر رهبرمعظم انقلاب اسلامی، فداکاری یاران اباعبدالله(ع) سبب شد، عاشورا نه تنها در تاریخ اسلام، بلکه در تاریخ بشریت، به الگویی جاودانه تبدیل شود.

همزمان با ماه محرم الحرام خبرگزاری تسنیم استان مرکزی با برپایی حسینیه رسانه‌ای با حضور خطبا و مادحین اهل بیت(ع) ضمن بررسی ابعاد حادثه عاشورا، اهمیت و بایدها و نبایدهای عزاداری حسینی و مقتل‌خوانی را به وهله اجرا درآورد.

در پانزدهمین گفت‌و‌گو و برنامه رسانه‌ای با دعوت از "هاشم محمدی‌آرا" از شعرا و مداحان استان مرکزی مسائل مرتبط با عزاداری حسینی به بحث و بررسی گذاشته شد.

مشروح گفت‌و‌گوی خبرنگاران تسنیم با "هاشم محمدی‌آرا" از شعرا و مداحان استان مرکزی در زیر می‌آید:

تسنیم: از نظر شما رسالت مداحی در چیست؟

محمدی‌آرا: رسالت مداحی یعنی مدح آنچه که خدا به عنوان نعمت عطا کرده است، در مداحی ما شکر نعمت‌های خدا را بجا می‌آوریم، در دعای کمیل اینطور می‌خوانیم که "وبشکرک مادحه " یعنی ازآنچه خدا برما روزی قرار داده  شکر گزارش باشیم، بزرگترین نعمت، نعمت ولایت است که راه حقیقی انسانیت و صراط مستقیم را به شیعیان نشان می‌دهد.

در رسالت مداحی ما باید از آل الله دم بزنیم و مردم را با فضائل و مناقب اهل بیت بیشترآشنا کنیم تا از این راه به کمال حقیقی برسیم، فضائل اهل بیت دل را زنده می‌کند وقتی اشک‌ها از چشم جاری می‌شود، دل‌ها به نور خدا روشن و به اهل بیت نزدیکتر می‌گردد.

تسنیم: با توجه به ویژگی‌های اثرگذار که برشمردید به نظر شما آسیب‌های مداحی به چه شکل می‌تواند باشد؟

محمدی‌آرا: در مورد آسیب شناسی مداحی این نقد را به مسئولان فرهنگی مربوطه وارد می‌دانم که متاسفانه کمتر از زیبایی‌های مداحی و نوکری اهل بیت (ع) و زوایای بی‌نظیرارادت‌ها به ساحت مقدس آل الله حرف زده‌ شده است.

 ماه محرم الحرام تنها بدنبال این هستیم که نقطه ضعف‌ها را ببینیم و هجمه ای از ایراد و نقد به این دستگاه عظیم وارد کنیم، در حالی که شناخت زیبایی‌های مداحی، عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) و خادمی این آستان چشم‌اندازهای بمراتب بالاتر و بهتری نسبت به آسیب‌ها دارد.

تسنیم: ازآن سبب که شما زیبایی‌های مداحی را به شناخت آسیب‌ها جلوه‌گر تر می‌دانید، پس لطفا درباره بایدها و نبایدهای مداحی توضیح دهید؟

در دیداری که مداحان با رهبر معظم انقلاب داشتند ایشان نکاتی را در باب بایدها و نبایدهای مداحی مطرح کردند که اجرای این فرامین بسیار گره‌گشا و روشنگر راه حرکت رو به رشد و ارتقا مداحان دارد، اینکه مداح با انتخاب شعر مناسب سطح معرفتی جامعه را بالا ببرد از نکات مهم بایدها است.

مداح باید با زندگی ائمه اطهار(ع) آشنا باشد و به شکل دقیق با منابع معتبر زندگی‌نامه بزرگان را مطالعه کند و به هر مطلب و روایتی بدون سند اعتماد نکند و آن را انتقال به مخاطبان ندهد، استفاده و سرلوحه قرار دادن الگوی زندگی بزرگان و احادیث و نصایح ازبایدها در خودسازی و افزایش بصیرت در مداح است.

استفاده از اشعار ناب با مضامین خوب و مفید به مفهوم اشعار پرمغز و روان که سطح دربرگیری آن برای همه اقشار جامعه آسان و دلنشین واثرگذار باشد، از نبایدها می‌شود به اشعار ضعیف، نقل قول‌های اشتباه از لسان اهل بیت، استفاده از آهنگ و سبک‌هایی که در شان مجلس اهل بیت نباشد و همچنین تحریف وقایع کربلا که اگر اشتباه باشد برای تصحیح مطلب نادرست باید سال‌ها در راستای زدودن آن از ذهن مخاطبان وقت و تلاش گذاشت.

تسنیم: از محتوای شعر در مداحی و ارزش آن گفتید، آیا شما هم در زمینه سرودن شعر مذهبی تجربه دارید؟

محمدی‌آرا: در مورد سرودن شعر من نمی‌توانم نام شاعر بر خودم بگذارم و تا شاعر سیدالشهدا بودن فرسنگ‌ها فاصله دارم ولی به لطف خدا و نگاه حضرت فاطمه زهرا(س) چند سالی هست که به شکل کاملا تجربی درحوزه ساخت ملودی‌های مذهبی و ساخت سبک‌های مداحی در زمینه‌های مختلف سینه‌زنی و مدیحه‌خوانی فعالیت می‌کنم.

در گروه‌های ساخت سبک با شعرای به نام کشوری در این حوزه ارتباط دارم و از تجربیات اساتید بهره‌مند می‌شوم، به سبب علاقه شخصی و خاصی که به این کار دارم سعی می‌کنم بتوانم وظیفه خود را در قبال اربابم اباعبدالله(ع) به نحوی که در توانم است انجام دهم.

بسیاری از سبک‌های من توسط دوستان مداح در شهر اراک و همچنین  مادحین کشوری اجرا شده است، این همه آوازه‌ها از شه بود" اگر در مورد نوشتن هم مورد عنایت قرار گرفتم از سوی مهر و لطف اهل بیت(ع) است و فیض روح اقدس که به بنده هدیه می‌شود و من تنها وظیفه نوشتن بر روی کاغذ را به عهده دارم و عرض ارادت از سوی من که اگر اربابم سیدالشهدا(ع) قبول کند که از این راه در دستگاه با عظمت ایشان مشغول نوکری و گدایی  باشم.

به گزارش تسنیم، طبق نقل مقاتل عصر روز دهم محرم لشکر یزید بعد از اینکه امام حسین(ع) را به شهادت رساند به دستور فرماندهان خود دست به غارت و آتش زدن خیمه‌ها و آزار و اذیت خاندان نبوت زدند، آن نامردمان به سوی خیمه‌های حرم امام حسین(ع) روی آوردند و اثاث و البسه و شتران را به یغما بردند و گاه بانویی از آن اهل‌بیت پاک با آن بی‌شرمان بر سر جامه‌ای در کشمکش بود و عاقبت آن لئیمان جامه را از او می‌ربودند.

دختران رسول خدا(ص) و حریم او از خیمه‌ها بیرون آمده و می‌گریستند و در فراق حامیان و عزیزان خود شیون و زاری می‌نمودند. و بعد از این اهل‌بیت را با سر و پای برهنه و لباس به یغما رفته به اسیری گرفتند و آن بزرگواران به سپاه دشمن می‌گفتند که ما را بر کشته حسین(ع)  بگذرانید.

چون اهل‌بیت(ع) نگاهشان به کشته‌ها افتاد فریاد کشیدند و بر صورت خود زدند، بعد از این قضایا عمرسعد ملعون در میان یارانش جار کشید "چه کسی است که اسب بر پشت و سینه حسین(ع) بتازد و 10 نفر داوطلب شدند و پیکر مطهر امام حسین(ع) را با سمّ اسبان لگدکوب کردند.

عصر عاشورا بود که عمر سعد سر مبارک امام حسین را با خولی بن یزید اصبحی و حمید بن مسلم ازدی نزد عبیداله بن زیاد به کوفه فرستاد و سرهای یاران و خاندان او را جمع کرده و 72 سر بود و به همراهی شمر بن ذی‌الجوشن و قیس بن اشعث به کوفه فرستاد.

سپس کشته‌های خودشان را پیدا کرده دفن کردند ولی جنازه بی سر و زیر پای اسبان لگدکوب شده امام حسین(ع) و یارانش تا روز 12 محرم عریان در بیابان کربلا بود تا اینکه توسط قبیله بنی‌اسد و به راهنمائی امام سجاد(ع) دفن شدند.

شب یازدهم محرم را اسرای اهل‌بیت در یک خیمه نیم‌سوخته سپری کردند که البته در این رابطه در مقاتل چیزی از احوال اهل‌بیت(ع) نقل نشده ولی می‌توان تصور کرد که چه شب سختی را بعد از یک روز پر سوز و از دست دادن عزیزان و غارت اموال و اسارت و سوختن خیمه‌ها و اهانت‌ها داشته‌اند. 

عمرسعد ملعون در روز 11 محرم دستور کوچ از کربلا به سوی کوفه را می‌دهد و زنان و حرم امام حسین(ع) را بر شتران بی‌جهاز سوار کرده و این ودایع نبوت را چون اسیران کفّار در سخت‌ترین مصائب و هُموم کوچ می‌دهند.

در هنگام حرکت از کربلا عمرسعد دستور داد که اسرا را از قتلگاه عبور دهند به طوری که قیس بن قرّه گوید "هرگز فراموش نمی‌کنم لحظه‌ای را که زینب دختر فاطمه(س) را بر کشته بر خاک افتاده برادرش حسین(ع) عبور دادند که از سوز دل می‌نالید"

امام سجاد(ع) می فرماید "من به شهدا نگریستم که روی خاک افتاده و کسی آنها را دفن نکرده، سینه‌ام تنگ شد و به اندازه‌ای بر من سخت گذشت که نزدیک بود جانم بر آید و عمه‌ام زینب وقتی از حالم با خبر شد مرا دلداری داد که بی‌تابی نکنم."

انتهای پیام/