مافیای دامگاهداران فریدونکنار، قدرتمندتر از هرروز
مسئولان محلی در مصاحبهها، دامگاهدارانی را که لکهننگی در فریدونکنار محسوب میشوند و تعدادشان به صدنفر هم نمیرسد، "مردم فریدونکنار" مینامند، زیادهخواهی آنان را تأمین معیشت تعبیر میکنند و میگویند نمیخواهند خود را در برابر مردم قرار دهند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، با نزدیک شدن به فصل زمستانگذرانی پرندگان مهاجر در تالابهای شمالی کشور، کابوس کشتار این مسافران خسته نه تنها برای فعالان محیط زیست بلکه برای مردم هم آغاز میشود؛ البته به غیر از صیادان و دامگاهداران. صیادان و دامگاهدارانی که، زیادهخواهیشان لکه ننگی بر نام فریدونکنار، سرخرود و ازباران به جا گذاشته و مسئولان استان مازندران از استاندار و فرماندار گرفته تا نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی را جسارت قد علم کردن در برابر مافیای قدرتمندشان نیست. اما این مافیا که هر ساله با زیر پا گذاشتن قانون، میلیونها پرنده مهاجر را قربانی سودجویی سوداگرانش میکند ظاهرا امسال، تصمیم دارد گردنکشی خود را در برابر قانون، با عدم حضور در جلسات هماهنگشده در فرمانداری فریدونکنار به نمایش بگذارد. آخرین جلسه هماهنگشده در فرماندارى فریدونکنار به منظور ساماندهى صید و کشتار پرندگان مهاجر در سال جاری، با حضور مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران، فرمانده یگان محیط زیست مازندران و مدیران شهرستانهاى مربوطه در تاریخ 15 شهریور، با غیبت هماهنگنشده همه دامگاهداران همراه شد. حسین منفردی، فرماندار فریدونکنار، در گفتوگوی هفته گذشته خود با تسنیم در این باره گفته بود: در مجموع 5 جلسه مقرر شده بود که 4 جلسه با حضور مردم فریدونکنار، محیط زیست و سمنها برگزار شد تا توافقی حاصل شود اما از آنجا که توافق حاصل نشد و خواستههای "مردم" تامین نشد، آنها در جلسه پنجم به نشانه اعتراض حضور پیدا نکردند.
به منظور در دست داشتن نمایی از وضعیت دامگاهها در سال جاری، خبرنگار تسنیم، پرسشهایی را با محمدعلی اللهقلی، کارشناس و فعال محیط زیست، در میان گذاشت که به همراه پاسخشان در ادامه میخوانید:
قدرتنمایی دامگاهداران فریدونکناری
تسنیم: غیبت دامگاهداران در آخرین جلسه به منظور ساماندهی صید و شکار پرندگان در سال جاری را چگونه تعبیر میکنید؟
اللهقلی: این عدم حضور یک پیام بیشتر ندارد: دامگاهداران به وضوح اعلام کردند که صرفا تابع قوانین بین خودشان خواهند بود و در امتداد این بىاعتنایى به متولیان دولتى، رویه گذشته که نقض آشکار قوانین و مقررات محیط زیست است را کماکان و با قدرت ادامه خواهند داد. حتى اگر دامگاهداران از این پس هم در جلسات شرکت کنند دیگر چندان اهمیتى نخواهد داشت چرا که به واسطه شروع پاییز و فصل مهاجرت پرندگان، زمان مؤثر در تصمیمگیرىها در ارتباط با ساماندهى این معضل از دست رفته است. نباید کار به اینجا میرسید. ابتدا دامگاهداران سرخرود و ازباران برای فرار از حضور در جلسات و پایبند شدن به قانون، به این رویکرد متوسل میشدند اما اخیرا این راه دررو به مذاق دامگاهداران فریدونکنار هم خوش آمده. ناگفته نماند که برخی افراد تحت عنوان فعال محیط زیست، دوطرفه بازی کرده و دامگاهداران را با این تضمین که عدم حضورشان در جلسات مشکلی ایجاد نخواهد کرد به سرپیچی از قانون و غیبت در جلسات تشویق میکنند تا از آب گلآلود و روابط تیره و تار دامگاهداران با مسئولان محیط زیست، ماهی بیشتری صید کنند.
تسنیم: گفته میشود از ناحیه صیادان و ذىنفعان شکار پرندگان مهاجر مطرح شده که اگر دولت مانع کشتار و نسل کشى وسیع پرندگان مهاجر و یا تعطیلى بازار عرضه در منطقه فریدونکنار، ازباران و سرخرود شود، صیادان دست به اغتشاش خواهند زد و فرماندارى و خانه امام جمعه و حتى شهردارى فریدونکنار را اشغال و تخریب خواهند کرد. آیا این یک تهدید جدیست؟
اللهقلی: بله تهدید به برهم زدن نظم و امنیت عمومى در صورت ایجاد ممانعت هاى قانونى از کشتار بى رویه و یا تعطیلى بازار غیرقانونى فروش پرندگان مهاجر در فریدونکنار به دفعات مطرح شده است و توسط فروشندگان بازار و ذىنفعان کشتار میلیونى پرندگان مهاجر به قریب به اتفاق فعالان محیطزیست حاضر در منطقه (از داخل و خارج از استان) گوشزد و در مستندهاى تهیه شده در این منطقه نیز تکرار شده است. سال گذشته در دو نوبت با تجمعهاى بدون مجوز دامگاهداران در برابر فرماندارى فریدونکنار، برخوردهای رقیقی صورت گرفت. این دامگاهداران، خواستار اعزام تمام نیروهاى یگان محیط زیست استان به حاشیه دامگاههایشان بودند تا از تیراندازى شکارچیان بومى در اطراف دامگاهها جلوگیری شده و پرندگان مهاجر داخل دامگاهها به واسطه صداى تیراندازى از دامگاهها خارج نشوند. در واقع دامگاهداران آنقدر اقتدار پیدا کردهاند که از یگان حفاظت محیط زیست میخواهند امنیت را در دامگاههایشان برقرار کند تا مزاحمتی برای صید پرندگان در دامگاههایشان ایجاد نشود.
مماشات مسئولان محلی با دامگاهداران فریدونکنار
تسنیم: ظاهرا بیمارى آنفلوآنزاى فوق حاد پرندگان از پاییز سال گذشته به نوعى در کشور ما بومى شده است که بر اساس اعلام مکرر سازمانهاى دامپزشکى و محیط زیست، بازار پرندگان فریدونکنار، یکی از عمدهترین عوامل انتشار این ویروس به سایر نقاط استان است. چرا دستکم در زمان شیوع این ویروس، علیرغم توصیههای موکد این سازمان، شاهد تعطیلی بازار فریدونکنار نیستیم؟
اللهقلی: پاسخ واضح است. مماشات برخی مسئولان محلی با دامگاهداران؛ مسئولان محلی در مصاحبههایشان، دامگاهدارانی که لکه ننگی روی نام فریدونکنار به جا گذاشته و تعدادشان به صد نفر هم نمیرسد را "مردم فریدونکنار" خوانده و "زیادهخواهی" آنها را، "تامین معیشت" تعبیر میکنند. دیگر جایی برای این سوال باقی نمیماند. مسئولان محلی به گفته خودشان نمیخواهند در برابر مافیای دامگاهداران قرار بگیرند. بحث معیشت را پیش میکشند در حالی که این دامگاهداران سالانه درآمد میلیاردی از صید پرندگان به دست میآورند. روی این درآمد نمیشود اسم معیشت گذاشت. این زیادهخواهی است. پیشنهاد میکنم این سوال را باز هم از مسئولان محلی بپرسید: از فرماندار، اداره دامپزشکى و دادگسترى فریدونکنار و البته مسئولان شهرستان محمود آباد. این سوالات باید آنقدر از این مسئولان پرسیده شود تا سرانجام یک بار برای همیشه شفاف پاسخ دهند که جان و سلامت شهروندان مهمتر است یا راضى نگه داشتن عدهای دامگاهدار که گستاخانه از قانون سرپیچی میکنند؟ زیرساختهاى سلامت و بهداشت و اقتصاد جامعه مهمتر است یا پر شدن جیب یک عده محدود که پشت نام مردم و معیشت سنگر گرفته اند؟ ورشکستگى صنعت مرغدارى استان مازندارن و بالا رفتن قیمت محصولات این مراکز در کل کشور مهمتر است یا جمع نشدن بازار غیر قانونى فروش هزاران لاشه پرنده مهاجر در فریدونکنار که آبروى مازندران را در ایران و آبروى ایران را در جهان برده است؟ اینکه وجهه و شأن بینالمللى ملت ایران که در نتیجه در خطر انقراض قرار دادن گنجینه ارزشمند ژنتیکى و برخى گونه هاى پرندگان حمایت شده بین المللى در خطر قرار گرفته است، آیا براى مسئولین فریدونکنار و محمودآباد مازندران مفهومى دارد؟ یا فقط به پر شدن فریزرهاى صندوقى عده اى که به جاى خوردن نان بازوشان به کسب درآمد نامشروع از انفال ملى و جهانى روى آوردهاند برایشان معنا دارد؟ کاش به این سؤالات براى یک بار هم که شده بدون مغلطه و بازى با کلمات جواب بدهند. چرا اساسا نظر عدهاى که براى زیاده خواهى حاضر نیستند تابع هیچ قانون و ضوابطى باشند باید مهم باشد؟ تردیدى نیست که بازار فروش پرندگان مهاجرپرندگان مهاجرى که خود قربانى ویروس آنفلوآنزای مرغى هستند و نه عامل ایجاد آن، به تنهایى ناقض تمامى پروتکل هاى بهداشتى و دامپزشکى ملى و بین المللی است و این بازار به صورت روزانه در نشر ویروس آنفلوآنزا در سطح استان و مناطق دور و نردیک مجاور نقش مؤثرى دارد. سال گذشته على رغم تمام ادعاهای کذب مسئولان محلی، حتى یک ساعت از فعالیت بازار فروش غیرقانونى چند هزار پرنده مهاجر در هر روز، در شهر فریدونکنار کاسته نشد.
تا وقتی، مسئولان محلی، صد متخلف را "مردم فریدونکنار" لقب میدهند، جای امید نیست
تسنیم: آیا برخورد قانونی با متخلفان شکار و صید و عرضه، از بازدارندگی لازم برخوردار است؟
اللهقلی: میتوان به صراحت گفت اصلىترین و ریشهاىترین علت ناتوانى در کنترل و نظارت بر معضلات و تخلفات اجتماعى، عدم اعمال قاطع و بى چون و چراى قوانین توسط مجریان قانون است. فریدونکنار، ازباران و سرخرود در استان مازندارن اشل کوچک اما تمام عیارى از این رویکرد اسفبار است. خیر، سال گذشته شایعاتى در ارتباط با دستگیرى و معرفى صرفا یک متخلف وجود داشت که به نظرم در حد یک شایعه بى اساس بوده است. به شخصه از ده سال گذشته تاکنون هرگز حتى با یک مورد مشخص و محرز تخلف، که متخلف آن به جرم صید و یا برپایى دام و یا نگهدارى و حمل و نقل و تجارت حیات وحش و حتى به جرم تهدید و ارعاب و ارتکاب به درگیرى با مأموران محیط زیست در منطقه فریدونکنار، ازباران و سرخرود، به مراجع قضایى معرفى شده باشد برخورد نداشتهام. حتى به صورت نمایشى و نمادین. در واقع مسئولان محلی، جمعی صد نفره از دامگاهداران و صیادان متخلف و زیادهخواه را، مردم فریدونکنار لقب داده و با پیش کشیدن مشکل معیشت آنها مانع از برخورد جدی با این معضل میشوند.
دامگاهداران فریدونکنار، تخلفاتشان را صادر میکنند
تسنیم: این روشهای غیرقانونی صید و شکار پرندگان مهاجر فقط مختص فریدونکنار و سرخرود و ازباران است؟
اللهقلی: ابتدا بله اما متاسفانه این روند ساده و پرسود عرضه و تقاضا اکنون نه تنها در مناطق مجاور فریدونکنار و سرخرود و ازباران بلکه در استانهاى مجاور مازندران نیز به شکل جدی و نگرانکنندهای ریشه دوانده است. سالهاست که در این ارتباط به شکل مستمر اطلاع رسانى میشود اما این موضوع کمامان از ناحیه برخى مسئولان از ریشه انکار شده است. اکثر موارد ذیل نه دور از دید و نه مخفیانه بلکه کاملا علنی بوده و در اغلب موارد تورهاى هوایى که از فریدونکنار، ازباران و سرخرود، به مناطق اطراف گسترش یافتهاند از جاده اصلى قابل مشاهده هستند. از شرق فریدونکنار، در آببندانها و زمینهاى شالیزارى خشکهرود، رودبست، باقرتنگه و مناطق بسیاری در محدوده غربى و شرقى بابلسر، جویبار، زرین کلا، و تالاب هاى لپوى سارى، لپوى زاغمرز، پناهگاه حیات وحش میانکاله تا استان گلستان و در محدوده آشوراده، بندر چاپاخلى و بندر ترکمن، تالابهاى گمیشان، آلماگل، آجى گل و بسیارى از آببندانهاى بزرگ و کوچک دیگر، از غرب منطقه فریدونکنار از بعد از ازبازان و سرخرود، در وزراء محله، زنگى کلا، مرجى محله، ملاکلا، محدوده وسیعى از زمین هاى شالیزارى جنوب مجتمع ساحلى شرکت نفت تا محمود آباد و و از بعد از محمودآباد تا شهر نور و سپس در تالابهاى استان گیلان شامل سلکه صومعه سرا، امیرکلایه، چمخاله در لنگرود همچنین شامل زمین هاى شالیزارى وسیع لنگرود بخش هایى ازمحدود تالاب انزلى و در شمارى از مناطق دیگر در استان گیلان، همگى به واسطه بازار لگام گسیخته معامله پرندگان مهاجر در فریدونکنار، صید و کشتار وسیع پرندگان مهاجر در نیمه دوم سال عمدتا با برپایى تورهاى هوایى (شب دام) انجام شده و پرندگان صید شده از مناطق مذکور به بازار پرنده و ماهى فریدونکنار منتقل و صبح هر روز معامله میشوند. سال گذشته در یکى از بکرترین مناطق طبیعى تالاب میقان اراک در استان مرکزى نیز چند فقره تور هوایى نصب شده توسط فعالان محیط زیست منطقه کشف و توسط ماموران ضبط و امحا شدند. جانمایى محل تورها نشان از مجرب بودن دامگذاران داشت و تعداد قابل توجهى از انواع پرندگان آبزى و کنارآبزى مرده و زنده از این تورها کشف شد.
تنها بازار عرضه گوشت شکار غیرقانونی مازندران در پناه سکوت مسئولان فریدونکنار فعالیت میکند!
تسنیم: چرا یک بخش از این تخلف، یعنی صید پرندگان در سراسر مازندران و حتی استانهای مجاور انجام میشود اما بخش دوم تخلف یعنی عرضه، فقط و فقط در بازار فریدونکنار صورت میگیرد و در سراسر استان مازندران بازار دیگری برای عرضه دستاورد صید و شکار غیرقانونی پرندگان وجود ندارد؟
اللهقلی: متاسفانه عدم برخورد و مماشات مسئولان محلی فریدونکنار با دامگاهداران و دستاندرکاران بازار پرندگان فریدونکنار، این بازار را به کانونی امن برای عرضه گوشت شکار غیرقانونی بدل کرده و تدریجا در سراسر استان و حتی استانهای مجاور، رقابتی منفى در شکار و بهره مندى بىدرد سر از بازارى را به وجود آورده که در لحظه، پرنده مهاجر شکار شده را تبدیل به پول میکند. این باور حالا به معضلى ریشهدار و جدی تبدیل شده و شاید باید یک نسل بگذرد تا این دیدگاه فاجعه بار اصلاح شود. در حال حاضر همانطور که گفتم بازار فریدونکنار، کانونی برای عرضه گوشت شکار غیرقانونی در پناه سکوت مسئولان محلی است. پرندگان مهاجر در هر تعداد و گونه و بلااستثنا در هر ساعت از شبانه روز با توجیه معیشت و سنت، صید و شکار و سلاخى شده روى تخت هاى بازارى که به صورت علنى در حاشیه جاده اصلى به مدت ٦ ماه فعال است، عرضه میشوند. اینکه عرضه گوشت شکار غیرقانونی و بهرهکشى علنی از طبیعت و انفال ملى ممنوع در سایر نقاط مازندران ممنوع است این سوال را پیش میکشد که مگر خون شکارچیان فریدونکنار و ازباران و سرخرود از خون بقیه مازندارنى ها رنگینتر است؟
شادی مدرس
انتهای پیام/