آقای کلانتری! منتقدان تراریخته را نادان و سیاسی خطاب نکنید
مدیرکل دفتر مشارکتهای مردمی سازمان محیط زیست در نامهای گلایهآمیز به رئیس این سازمان با اعلام استعفای خود از وی خواست که با کنشگرانِ حوزه محیط زیست صبورانهتر برخورد کند و هرگز منتقدان خود را در هیچ حوزهای از جمله GMO نادان یا سیاسی خطاب نکند.
به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ محمد درویش؛ مدیرکل دفتر مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت محیط زیست امروز دوشنبه یکم آبان ماه با ارسال نامهای گلایه آمیز به عیسی کلانتری، استعفای خود را از فعالیت در این سازمان اعلام کرد.
درویش در بخشی از نامه استعفای خود خطاب به عیسی کلانتری رئیس سازمان حفاظت محیط زیست نوشته است: میپنداشتم شما همانگونه که به تمامی مدیران پردیسان دست کم یک بار فرصت گفتوگوی رودررو را دادید، به محمّد درویش هم چنین مجالی را میدهید اما وقتی که دیدم حتی حاضر به گفتوگو با نمایندگان شورای هماهنگی تشکلهای مردمنهاد سراسر کشور هم نشدهاید بر این باور به یقین رسیدم که ممکن است تداوم حضورم در پردیسان به گسست بیشتر روابط سازمان مورد علاقهام با مردم بینجامد.
متن کامل نامه استعفای محمد درویش خطاب به عیسی کلانتری با عنوان «آخرین روز حضورم در پردیسان!» به شرح زیر است:
جناب آقای دکتر کلانتری
معاون محترم رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست
با سلام و احترام؛ دلیل آنکه 71 روز صبر کردم برای تقدیم استعفای خویش به جنابعالی، آن بود که امیدوارانه میپنداشتم شما همانگونه که به تمامی مدیران پردیسان دستکم یک بار فرصت گفتوگوی رودرو را دادید، به محمّد درویش هم چنین مجالی را میدهید.
البته همچنان میتوانستم بر این امید پا برجا مانده و تا پنجم آذرماه 1396، زمانی که دوره ماموریت چهار سالهام در سازمان حفاظت محیط زیست به پایان میرسد، صبر کنم اما وقتی که دیدم حتی حاضر به گفتوگو با نمایندگان شورای هماهنگی تشکلهای مردم نهاد سراسرِ کشور هم نشدهاید؛ بر این باور به یقین رسیدم که ممکن است تداوم حضورم در پردیسان به گسست بیشتر روابط سازمانِ مورد علاقهام با مردم بینجامد؛ رخدادِ تلخی که آشکارا به سرمایه اجتماعی تازه ترمیم شده در این حوزه که کوشیدم تا با تداوم گفتوگوهای پردیسان بر ابعاد چند وجهیاش بیافزایم، آسیب خواهد زد.
بنابراین ضمن تقدیم استعفای خویش، تقاضا دارد سه خواهشم را مورد مداقه قرار دهید:
نخست: از گسترش مکتب مدارس طبیعت تا آنجا که توان دارید حمایت کنید؛ اگر میخواهید ایرانی به ظرفیت 80 میلیون محیطبان بسازید، راهش از حمایت عملی از توسعه مدارس طبیعت میگذرد.
دوم: از تغییر مبلمان شهری سزاوارانه حمایت کرده و با نفی خودرومحوری، شرایط را برای جایگزینی موازین زیست محوری فراهم سازید؛ اگر 93 درصد زنان و 86 درصد مردان ایرانی به گفته وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دچار درجاتی از کم تحرکی و چاقی هستند؛ اگر وزن متوسط دانش آموزان زیر 12 سال ایرانی در طول یک دهه اخیر دو برابر شده و اگر روزانه 50 میلیون ساعت از عمر ایرانی ها – به ارزش سالانه 25 هزار میلیارد تومان – در ترافیک هدر می رود، راهش از بهبود کیفیت خودرو و سوخت و ساخت بزرگراههای بیشتر نمیگذرد، باید به گسترش پیادهراه و مسیرهای ایمن دوچرخهسواری همت کرد و خود و مدیرانتان در این حوزه پیشگام شوید.
سوم: با کنشگرانِ حوزه محیط زیست صبورانهتر برخورد کرده و هرگز منتقدان خود را در هیچ حوزهای از جمله GMO، با القابی چون نادان، احساسی یا سیاسی خطاب نکنید.
خلاصه اینکه جناب کلانتری عزیز!
به قول یک دوستِ کاشانی: «همیشه خراشی است روی صورت احساس»
شما به عنوان راس سازمان متولی محیط زیست ایران، لطفاً آن خراش را ژرفتر نسازید و هوای احساسات پاکِ دوستداران واقعی و بیمنت طبیعت وطن را داشته باشید.
پایدار باشید.
انتهای پیام/