چالشی به نام خبرهای بیهوده
اخیراً سیامک انصاری، یک بازیگر تئاتر و سینما به پردیس تئاتر تهران رفته و در اظهارنظری گفته است چالش اصلی پردیس تئاتر تهران بازاریابی است. این اظهارنظر به شکل گسترده‌ای در فضای خبری منتشر شده است؛ اما مشخص نیست چرا.
باشگاه خبرنگاران پویا - احسان زیورعالم
صبح دیروز خبری در فضای تلگرامی منتشر می‌شود که در عکس‌های الحاقیش سیامک انصاری را همانند مدیران پرطمطراق، در میان جماعتی ناآشنا برای جامعه هنری دیده می‌شود. گویا سیامک انصاری گزارش به پردیس تئاتر تهرانی افتاده است که از زمان گشایش تا به امروز با استعفای دو مدیر مواجه شده است. البته هیچ یک از مدیران نگفته‌اند چرا و چگونه وضعیت مدیریتیشان به استعفا کشیده شده است و چرا برخی هنرمندان از رفتارهای برخی مسئولان پردیس شکایت دارند.
با این حال جناب انصاری «در حاشیه بازدید از پردیس تئاتر تهران مهمترین چالش این مرکز را بازاریابی و تبدیل این مجموعه به یک پاتوق فرهنگی عنوان کرد.»
اکنون یک پرسش مهم مطرح می‌شود که آیا سیامک انصاری یک کارشناس در حوزه مدیریت فرهنگی یا فراتر از آن متخصص عرصه بازاریابی است؟ آیا او تحصیلاتی در این باره دارد یا مطالعاتی انجام داده است؟ مطالعات یا نظریات او در کدام نشریه منتشر شده است؟
ما چیزی در این باره نیافتیم. سیامک انصاری در نهایت فارغ‌التحصیل تئاتر است و می‌تواند درباره آن صحبت کند. در سال‌های اخیر نیز فعالیتش به بازی و توییت کردن خلاصه شده است.
شاید برخی بگویند او حرف اشتباهی نزده است و نگارنده نیز با آن مشکلی ندارد. مشکل اصلی در ارسال چنین اخباری است. در مقام یک خبرنگار در مواجهه با این خبر از خودم می‌پرسم ارزش خبری این خبر چقدر است؟ آیا عده‌ای منتظر بودند تا شخصیت چون سیامک انصاری درباره پردیس حرف بزند؟
آقای انصاری مثلاً گفته‌اند «مهمترین بخشی که پردیس تئاتر تهران باید در این زمان روی آن سرمایه‌گذاری کند، بخش بازاریابی است. اینکه چه طور می‌شود با این همه امکانات، این مرکز را تبدیل به یک پاتوق فرهنگی برای هنرمندان و علاقه‌مندان کرد. کاری که حتماً متخصصان خودش را لازم دارد.»
دقت کنید که او خود گفته است «کاری که حتماً متخصصان خودش را لازم دارد.» مشخص نیست وقتی یک شخصیت هنری خود اشاره می‌کند که جایگاه مسئله باید در اختیار دیگران، یعنی کارشناسان قرار بگیرد، چرا چنین خبری به شکل وسیع منتشر می‌شود؟ آیا وظیفه نهادهای خبری و روابط عمومی سازمان‌های دولتی و حتی غیردولتی انتشار خبرهای بیهوده در شکل وسیع و سپردن آن به تمام رسانه‌هاست؟ این تلخکامی رسانه امروز است که خبرهای بیهوده ناگهان توسط تمامی رسانه‌ها منتشر می‌شود و ارزش خبری چندانی نیز ندارد. شأنیت خبر در رسانه کجاست؟ شأنیت خبرنگار کجاست؟ آیا خبرنگار خبربیار یک سازمان است یا منتشرکننده تک‌تک رفتارهای یک مدیر یا هنرمند؟ شاید نیاز به یک انفجار بزرگ داشته باشیم و ای کاش مجموعه شهرداری درباره تزتزل مدیریت پردیس تهران یا متوقف شدن پروژه صبا شفاف‌سازی می‌کردند تا اظهارنظر یک بازیگر نه چندان مطرح در تئاتر ایران.
انتهای پیام/