از خاموشی کوره‌های آهنگری تا تعطیلی کارگاه ۲۸ نفره در سنندج+تصاویر
تسنیم از مشکلات، درد‌دل‌ها، گله‌مندی و تعطیلی کارگاه ۲۸ نفره آهنگران سنندجی گزارش می‌دهد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، کارکردن در دین مبین اسلام از جایگاه والای برخوردار بوده و همیشه مورد تاکید قرار گرفته است و در فرهنگ اسلامی کار و تلاش همانند مجاهدت در راه خدا ارزشمند و مقدس شمرده می‌شود.
متأسفانه در استان کردستان با توسعه و پیشرفت تکنولوژی و تغییر سبک زندگی رفته رفته مشاغل بومی و سنتی به دست فراموشی سپرده شده و کارگاه‌های کوچک تب و تاب و هیاهوی گذشته خود را از دست داده و این اتفاق در حالی روی می‌دهد که آمار بیکاری نیز روز به روز در حال گسترش است.
آهنگری از پیشه‌های کهن جامعه و از مشاغل بسیار سخت و طاقت‌فرسا به شمار می‌رود و از دیرباز نقش مهم و اساسی در تأمین نیازمندی‌های مردم جامعه داشت و بیشتر آهنگران به‌ویژه پتک‌داران مردانی دلیر، پُر زور و تنومند بودند که تاب و توان پرداختن به فعالیت‌های دشوار آهنگری را داشتند.
زمانی آهنگری در سنندج بازار و رونق خاصی داشت و علاوه بر تأمین مایحتاج مردم روستا و شهر، برخی از محصولات تولیدی این صنعت به خارج از استان نیز صادر میشد و در کوچه پس کوچه‌های این شهر می‌توانستید صدای ضربه‌های قوی آهنگران و کوبیدن چکش بر فلز داغ را بشنوی و دست‌های پینه بسته‌ای که حکایت از سال‌ها کار سخت و طاقت‌فرسا در کنار کوره داغ آهنگری را داشت، ببینید.
در گذشته یکی از بازارهای قدیمی میدان انقلاب سنندج را به بازار آهنگران می‌شناختند و از طلوع خورشید تا غروب آفتاب صدای پیک و چکش آهنگران و ضربه زدن به آهن در فضای محله و اطراف میادین مرکز شهر پیچیده میشد، اما متأسفانه هم‌اکنون این صداها رنگ خاموشی گرفته و تنها چهار مغازه آهنگری در سطح شهر سنندج مشغول به فعالیت هستتد.
آنچه می‌خوانید حاصل گفت‌وگوی خبرنگار تسنیم در سنندج با فعالان قدیمی بازار آهنگران سنندج است.
قدیمی‌ترین آهنگر سنندجی: از سن 8 سالگی وارد حرفه آهنگری شده‌ام
استاد محمدصدیق کریمی 68 ساله در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در سنندج، اظهار داشت: بنده خیلی زود و از سن 8 سالگی وارد حرفه آهنگری شده‌ام و پس از چهار سال شاگردی نزد استاد «صدیق سعادتیان» برای خودم مغازه آهنگری باز کردم و آهنگر شدم.
وی عشق را لازمه ورود به این حرفه دانست و گفت: اگر امروزه جوانی قصد ورود به این حرفه را دارد باید از نزدیک این شغل را حس کرده باشد و با سختی‌های آن آشنا شود و با شاگردی کردن در یک کارگاه آهنگری آگاهی‌هایش را از این شغل بالا ببرد و سپس تصمیم خود را برای وارد شدن به این حرفه بگیرد.
این آهنگر کهنه‌کار سنندجی که حدود 50 سال سابقه فعالیت در این حرفه را دارد، تصریح کرد: زمانی آهنگری در این شهر مورد حمایت و توجه مردم بود و آهنگران سنندجی مایحتاج زندگی افراد و وسایل کشاورزی مردم همانند گاو آهن، شن‌کش گندم، خرمن‌کوب، بیل، خاک‌انداز، تبر و داس و تیشه را تهیه می‌کردند.
وی گفت: با توجه به توسعه شغل کشاورزی در کردستان، بازار آهنگری در چهار فصل سال از رونق زیادی برخوردار بود و بازار تولیدات میخ، خنجر و چاقوسازی و قفل‌سازی نیز بسیار داغ و پر رونق بود.
کریمی پیشرفت علم و دانش، توسعه صنعت، ساخت تراکتور و کارخانجات ذوب آهن را عامل از دست‌دادن رونق بازار آهنگری دانست و افزود: هنوز هم آهنگری کم و زیاد بازار کار خود را دارد اما به‌دلیل مشکلات و تمیز نبودن شغل آهنگری دیگر کسی علاقه‌ای به ادامه و انجام این کار ندارد.
وی اظهار کرد: پسران خودم راضی به ادامه شغل پدری خود نمی‌شوند و می‌گویند سلامتی و عمرمان را برای شغلی هدر نمی‌دهیم که آینده‌ای ندارد و کار در استان‌های دیگر را به شغل آهنگری ترجیج می‌دهند.
در این 50 سال شغل آهنگری تنها مریضی عایدم شده است
آهنگر کهنه‌کار سنندجی با اشاره به اینکه در این 50 سال شغل آهنگری تنها مریضی و درد رگ سیاتیک عایدم شده است، گفت: به علت سختی کار آهنگری، سمت راست بدنم را به سختی تکان می‌دهم و مجبورم روی صندلی بنشینم و کار کنم، البته چند سال پیش هم در حین کار انگشت شصت دست راستم آسیب جدی دید ولی به‌دلیل اینکه در این سن نمی‌توانم شغل دیگری را یاد بگیرم به اجبار باز هم آهنگری می‌کنم.
وی با گله‌مندی از نداشتن بیمه بازنشستگی عنوان کرد: تا سال 60 و قبل از اینکه به سربازی بروم 15 سال سابقه بیمه داشتم، پس از اینکه خدمت سربازی را تمام کردم به‌علت مشکلات خانوادگی و نبود درآمد کافی قادر به پرداخت حق بیمه نبودم و در سال 91 که به اداره بیمه مراجعه کردم تا دوباره بیمه خودم را پرداخت کنم گفتند به دلیل دست‌نویس بودن مدارک در سال‌های 60 مدارک و سوابق بیمه بنده گم شده و متأسفانه پس از 50 سال کار باید نگران آینده‌ام باشم.
آهنگر سنندجی خاطر نشان کرد: مغازه‌ای که در حال حاضر در آن مشغول به کار هستم به‌شدت کهنه و قدیمی است و نوسازی مغازه حداقل 50 میلیون تومان هزینه روی دستم می‌گذارد اما به‌دلیل بهره زیاد بانک‌ها و نبود درآمد کافی قادر به بازپرداخت وام نیستم.
آهنگر 60 ساله سنندجی: سال گذشته به علت راکد بودن بازار آهنگری کارگاه 28 نفره را تعطیل کردم
رحیم خدادادی یکی دیگر از آهنگران سنندجی که حدود 45 سال سابقه فعالیت در این حرفه را دارد، در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در سنندج، اظهار داشت: تا چند سال پیش یک کارگاه آهنگری داشتم که 28 نفر در آن مشغول به آهنگری بودند و 80 نوع جنس از جمله ادوات کشاورزی، چاقو و قفل تولید می‌کردیم اما سال گذشته به علت راکد بودن بازار آهنگری مجبور شدم کارگاه را تعطیل کنم و در حال حاضر در این مغازه قدیمی با 3 شاگرد به آهنگری مشغول هستم.
وی گفت: متأسفانه کلنگی که برای ساخت و تولید آن 15 هزار تومان هزینه برمی‌دارد را به اجبار 10 هزار تومان می‌فروشیم و در حال حاضر بیشتر آهنگران استان کردستان و استان‌های مجاور دست از تولید برداشته و تولیدات آهنگری را کالا به کالا می‌کنند.
وضعیت بازار آهنگران کردستان "وخیم" است
این آهنگر 60 ساله سنندجی با بیان اینکه خوب نبودن حال آهنگران تنها مختص استان کردستان نیست، تصریح کرد: اکنون در شهری همچون بوکان از 28 کارگاه تنها 3 کارگاه فعال بوده و بقیه مجبور به بستن و تعطیلی کارگاه شده‌اند در یک جمله بخواهم توضیح بدهم وضعیت بازار آهنگران ایران و کردستان «وخیم» است.
وی گفت: در سال‌های اخیر سازمان بیمه دست از حمایت صنعتگران برداشته و حاضر نیست بیمه بیکاری 25 نفر از کارگرانم که دارای 12 سال سابقه بیمه هستند را پرداخت کند و می‌گوید خود کارفرما باید بیمه بیکاری آنها را پرداخت کند در این صورت بیمه چه کاربردی دارد.
خدادای با بیان اینکه دولت هیچ حمایتی از صنعتگران نمی‌کند و فقط قول و وعده می‌دهد، افزود: دولت سال قبل قول داد که کارگاه‌های کوچک را نوسازی خواهد کرد و به آنها کمک می‌کند تا تولید را از سر بگیرند اما تاکنون هیچ کمکی نکرده است.
وی اظهار کرد: بنده سه سال است برای دریافت 300 میلیون تومان وام از این بانک به آن بانک مراجعه می‌کنم اما نتیجه‌ای ندارد؛ استانداری کردستان و فرمانداری سنندج با وام موافقت کرده‌اند اما به دلیل نبود تسهیلات هیچ بانکی حاضر به پرداخت وام نیست و می‌گویند اعتبار لازم را نداریم.
انتهای پیام/