توان مدیریتی حمل‌ونقل ریلی تناسبی با انتظارات جامعه ندارد
دبیر انجمن شرکت های حمل‌ونقل ریلی با بیان این‌که توان مدیریتی حمل‌ونقل ریلی کشور متناسب انتظارات جامعه نیست، گفت: در دهه‌های اخیر بخش ریلی نتوانسته از ظرفیت‌های قانونی خود به نحو مطلوبی در جهت ارتقا کمی و کیفی استفاده کند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، مجید بابایی با بیان این‌که از دهه 50 میلادی دولت‌های پیشرو و صاحب فناوری دریافتند آینده حمل‌ونقل به شدت به توسعه زیرساخت‌های ریلی وابسته است،اظهار کرد: ایمنی بالا،مصرف بهینه انرژی، حمل انبوه و تاثیر مستقیم در کاهش قیمت تمام شده کالا و خدمات از جمله ماردی بوده که انگیزه دولت‌ها را برای توسعه حمل‌ونقل ریلی افزایش داده است.
وی با تاکید بر این‌که توسعه حمل‌ونقل ریلی بدون توجه به عامل سرعت نمی‌تواند محرک مناسبی برای رشد و توسعه اقتصادی کشورها باشد، تصریح کرد: دولت‌ها نقش انکارناپذیری را در توسعه پایدار بر عهده دارند و با بهره‌گیری از ابزارهای قدرتمندی که در اختیار دارند می‌توانند مسیر توسعه را به خوبی ترسیم کنند، در این مسیر باید بسط نوآوری و کارآفرینی، افزایش فضای رقابتی،تسهیل حضور بخش خصوصی در دستور کار باشد.
وی با بیان این‌که اتخاذ هر نوع سیاستی که مصرف‌کننده را در مصرف بی رویه منابع محدود کشور تشویق کند نمی‌تواند اهداف توسعه پایدار را محقق کند، گفت: توسعه حمل‌ونقل ریلی جزو سیاست‌های مهم و حیاتی کشور است و از این رو سیاست‌گذاران کلان باید در این راستا حرکت کنند. این در حالی است که در دهه‌های اخیر بخش ریلی نتوانسته از ظرفیت‌های قانونی خود به نحو مطلوبی در جهت ارتقا کمی و کیفی استفاده کند.
دبیر انجمن شرکت های حمل‌ونقل ریلی با طرح این سئوال که چرا سیاستگذاری‌های صورت گرفته نتوانسته بخش ریلی را در تحق اهداف کمک کند، اظهار کرد: در پاسخ باید گفت که توان و ساختار مدیریتی حمل‌ونقل ریلی کشور متناسب با انتظارات جامعه نیست.
بابایی با یادآوری این‌که سهم بخش مسافری ریلی از مجموع حمل‌ونقل کشور در 12 سال سپری شده از خصوصی‌سازی نهتنها افزایش نداشته که در مقاطعی هم روند نزولی داشته است، افزود: سهم بنگاه‌های شبه دولتی در جابجایی مسافر به مراتب بیشتر از ینگاه‌های خصوصی است.
وی همچنین با بیان این‌که عمر ناوگان ریلی بالاست و میزان سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در تامین ناوگان ریلی قابل توجه نبوده است، تصریح کرد: پایین بودن سرعت در بخش ریلی عاملی بازدارنده و ضد رقابتی به ویژه در بخش مسافری ریلی است.
انتهای پیام/
