ایران، ترکیه و چین در بالاترین ردههای کاریکاتور هستند
پیشکسوتِ عرصه کاریکاتور گفت: وقتی که کاتالوگ رویدادهای بینالمللی کاریکاتور را بررسی کنیم متوجه میشویم که ایران، ترکیه و چین در سه رده بالای شرکتکنندگان هستند که به هر رویدادی اعتبار میدهند.
محمدحسین نیرومند کاریکاتوریست و گرافیست در حاشیه مراسم افتتاحیه یازدهمین دوسالانه کاریکاتور تهران در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، گفت: این دوسالانه یکی از معتبرترین جشنوارههای ملی کشور است که در داخل و خارج کشور شأن والایی دارد و جزء 10 جشنواره برتر جهان در حوزه کاریکاتور محسوب میشود و باید یک اتفاق بزرگ در عرصه فرهنگ وهنر تلقی شود.
نیرومند درباره مزایای این دوسالانه گفت: طی این جشنواره هنرمندان هر دوسال یک بار، منتخبِ آثارشان را ارائه میکنند؛ همچنین کاریکاتوریستها میتوانند به ایدهها و گرایشات روز که در عرصه کاریکاتور مطرح است دستیابی پیدا کنند. کاریکاتور زبان تصویری هنرمندان است؛ کاریکاتوریستها با این زبان با یکدیگر صحبت میکنند؛ آنها طی این دوسالانه بینالمللی با تکنیکها و نحوه اجرای آثار آشنا میشوند.
وی با بیان این که دوسالانه کاریکاتور ایران یک رویداد قابل اعتماد و بینالمللی است؛ تصریح کرد: از گرافیستها، کاریکاتوریستها و عموم علاقه مندان دعوت میکنم تا از این نمایشگاه بازدید کنند چون حقیقتاً نمایشگاهی است که ارزش دیدن را دارد.
این پیشکسوتِ عرصه کاریکاتور اذعان کرد: ما جزء کشورهای پیشرو در زمینه کاریکاتور هستیم به نحوی که اگر کاریکاتوریستهای ما یک رویداد بینالمللی کاریکاتور را تحریم کنند؛ آن رویداد به طور کلی افت میکند چون آمار هنرمندان کاریکاتوریست در ایران بسیار بالاست؛ وقتی که کاتالوگ رویدادهای بینالمللی کاریکاتور را بررسی کنیم متوجه میشویم که ایران، ترکیه و چین در سه رده بالای شرکتکنندگان هستند که به هر رویدادی اعتبار میدهند.
وی با اشاره به پیشرفت چشمگیر هنر کاریکاتور ایران طی سالهای اخیر گفت: متأسفانه ما هنوز یاد نگرفتهایم که در زمینههای مختلف از زبان هنر استفاده کنیم؛ کاریکاتورهای ما باید وارد مطبوعات شوند اما سردبیران ما متوجه این مقولات نیستند. بسیاری از این کاریکاتورها جنبه آموزشی دارد و میتواند موجب ارتقای فرهنگ شهروندی شود بنابراین باید این آثار وارد محیط شهری شوند اما از این آثار حمایت نمیشود و در نهایت محدود به فضای گالریها میشوند اما اینها زمانی میتوانند تأثیرگذار باشند که از این محدوده خارج شوند و در بخشهای مختلف حضور یابند. نظام فرهنگی ما آگاهی کافی از ظرفیت هنر ندارد و به همین دلیل از ظرفیت کاریکاتور هم نمیتواند استفاده کند.
انتهای پیام/