روایت مرگ و زندگی در پل چمران اصفهان؛ هشدار برای تمام زمانها
ایران جوانان با نشاطی دارد که ناملایمات را با پشتکار پشت سر میگذارند و اخمی که به ابرو میآورند نیز یکی دیگر از دلایل نشاطشان میشود. گاهی میان این جوانان عدهای زنگ خطری مینوازند و هشداری میدهند که خانوادهها باید گوش به زنگ آن باشند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، جوانان سرزمین من ایران در رگ و پی این جامعه نشاط و شادابی تزریق میکنند، نشاطی که اولین عامل موفقیت آنها در مواجهه با سختیها و ناملایمات زندگی میشود، آنها در کنار درس و تحصیل و کار سرگرمیهایی دارند که هم میتواند مفید باشد هم بلای جان خود، خانواده و جامعه.
با وجود تعداد بسیار زیاد جوانان با نشاط ما، عده ای از جوانان نیز هستند که در نبرد با تعارضات اجتماعی و ناملایماتی که آزارشان میدهد کاسه صبرشان لبریز شده و دست به اقدامی میزنند که میتواند پایان زندگی را برایشان رقم بزند.
یکی از این اقدامات عجولانه، ناپسند و دور از اندیشه نا امیدی و خودکشی است که متاسفانه برخی از جوانان با وجود سن بسیار پایین خود و در حالی که میتوانند با اندکی صبر و درایت و کمک خواستن از دیگران مشکلات را برطرف کنند، به آن روی میآورند و بدون شک پشیمانی بزرگی را پس از آنجام آن تا ابد با خود به یدک میکشند.
روایت مرگ و زندگی در پل چمران اصفهان
روایت مرگ و زندگی در پل چمران اصفهان حکایت دخترانی است که اقدام به حذف خود از زندگی کردند، حذفی که برای یکی مرگ و برای دیگری ادامه زندگی را رقم زد، اما این حکایت زنگ خطری برای خانوادهها نواخت، زنگ خطری که هشداری برای تمام زمانها است.
29 مهر ماه خبر خودکشی 2 دختر اصفهانی از پل چمران به سرعت در رسانههای مجازی و بین مردم منتشر شد، پس از آن حدسهای مختلفی در مورد آن و دلایل خودکشی آنها زده شد، در ابتدا تصور بر این بود که چالش نهنگ آبی سبب این حادثه تلخ شده است اما پس از گذشت چند روز و با زنده ماندن یکی از دخترها موج چالش نهنگ آبی فرو نشست و دلایل دیگری برای این حادثه مطرح شد.
در کلیپی که از این 2 دختر منتشر شد در چهره و کلام آنها هیچ نشانی از افرادی که معمولا تصمیم به مرگ خودخواسته میگیرند را نمیبینیم و احتمالا به دلیل همین تضاد است که فهم خودکشی این 2 دختر برای ما دشوار میشود.
مهمترین ویژگی که این خودکشی را از خودکشیهایی که تا کنون دیده و شنیدهایم متمایز میکند همین تضاد است، مفاهیمی مانند مرگ و زندگی کارکرد خود را از دست داده و دیگر اثر گذار نیستند، معنای زندگی و مرگ برای این 2 دختر کاملا ارزش خود را از دست داده است. جامعه، مدرسه، خانواده، دوست و ... معنایشان را نزد آنها از دست داده و رنگ باختن آنها را به رخشان میکشند. به دلیل همین دشواری پذیرش خودکشی است که ذهن مخاطب را به سوی چرایی آن میکشاند و دنبال مقصر یا مقصرانی میگردد، در صورتی که از این قبیل حوادث در دنیای کنونی بسیار اتفاق افتاده است، اما ارتباط این دختران با فضای مجازی و میل به منتشر شدن فیلم قبل از خودکشی چالشی برای مخاطب ایجاد میکند که باید به دنبال علت باشد.
با گذشت بیش از یک ماه از این حادثه تلخ و با وجود زنده ماندن یکی از دخترها، سعی داریم به سوالات و شبهاتی که همچنان ذهنمان را درگیر کرده است پاسخ دهیم.
اما هنوز هم نمیتوان قاطعانه گفت که علت خودکشی آنها چه بوده است، کارشناسان و مسئولان مربوطه در این زمینه به بررسیهای خود ادامه میدهند.
بهزیستی اصفهان به پرونده دختر بازمانده ورود کرده است
معاون اجتماعی بهزیستی استان اصفهان در مورد پرونده دختر بازمانده از خودکشی به خبرنگار تسنیم گفت: در همان لحظات اولیه این اتفاق، همکاران ما مراجعه کردند اما خانواده دختر حاضر به مصاحبه نشدند، چون حال او خوب نبود و ما مداخله اضافه نکردیم. اما در حال حاضر تیم ما با خانواده این دختر در ارتباط هستند و اقدامات لازم را انجام میدهند.
مرضیه فرشاد افزود: بر اساس گفته پدر دختر، حال دخترشان از نظر جسمی چندان مساعد نیست و نیاز به اعمال جراحی دیگری دارد و تمایلی به رسانهای کردن وضعیت او ندارند.
وی هرگونه اظهار نظر در مورد وضعیت دختر بازمانده از خودکشی را به زمان تکمیل شدن گزارش بهزیستی موکول کرد و اظهار داشت: مداخلات بعدی و جمع بندی گزارش پس از تکمیل شدن اعلام میشود.
رئیس انجمن آسیب شناسی ایران در مورد خودکشی دختران در اصفهان به خبرنگار تسنیم گفت: خودکشی این دختران میتواند عوامل مختلفی داشته باشد، در حوزه تربیتی، خانواده، ارتباط بین والدین و فرزندان، مهارتهای مبارزه با چالشها و حل مسئله و در مورد آموزش و پرورش و نظام تعلیم و تربیت و اینکه چقدر توانسته با دانش آموز ارتباط برقرار کند نیز با چالش مواجه هستیم.
کوروش محمدی افزود: ما در جامعه با مجموعهای از هیجانات نوجوانان مواجه هستیم که این هیجانات پاسخ لازم را از نهاد اجتماعی جامعه دریافت نمیکند، لذا حجم تلنبار شده هیجانات گاهی ممکن است خروجیهایی داشته باشد که این خروجیها میتواند رفتارهای مازوخیستی افراد را به ویژه دختران نوجوان علیه خودشان داشته باشند.
وی ادامه داد: نمونهاش را در مدارس تهران داشتیم، خودزنیهای دختران و با تیغ بریدن دست خودشان، امروز هم میبینیم که 2 نوجوان در حین نشاط، شادابی و قبراق اما با رفتار هیجانی خیلی راحت به دامان مرگ میروند، اما دلیلش فقط هیجان نیست مجموعهای از عوامل در جامعه ما وجود دارد که یک نوجوان بخواهد بر علیه هنجارهایی که در جامعه وجود دارد از وضعیت موجودش انتقام بگیرد.
رئیس انجمن آسیب شناسی ایران گفت: به خاطر نظام تربیتی، تبعیضها و مشکلاتی که وجود دارد در بحث خودکشی باید سلسه عوامل را دید؛ نباید روی یک عامل تاکید کرد ضمن اینکه مدلی که این دختران در خودکشی استفاده کردند مدل خودکشیهای معمول جامعه ما نبود.
وی ادامه داد: مدل خودکشی دختران مدلی بود که با هیجان و فضای مجازی و تاثیرات این فضا ارتباط و پیوند مستقیم داشت.
محمدی در پاسخ به سوال خبرنگار تسنیم که آیا این دختران دچار انزوای اجتماعی شده و تحت تاثیر آن اقدام به خودکشی کردهاند، گفت: نمیتوانیم بگوییم آنها دچار انزوای اجتماعی شدند، شاید سرکوب باشد، نوعی نادیده انگاشته شدن توسط بخشهای مختلف اجتماعی مانند جامعه، مدرسه، خانواده. نادیده انگاشته شدن است انزوا نیست، چون آنها در جمعیتها و در جامعه حضور دارند، اما میتوانیم بگوییم آنها در خانواده نتوانستند آن ارتباط منطقی و سالم را با والدین خود برقرار کنند و در واقع الگوی سالم پیدا نکردند.
وی افزود: در مورد نوجوان هیجانات تعیین کننده است، ما نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که الگوهای او بر اساس قشر خاصی باشد این الگوها توسط مجموعه روابط در حوزههای تربیتی تعیین میشود.
وی در مورد الگوی رفتاری نوجوانان اظهار داشت: در جامعه ما یک نوجوان خیلی راحت یک فوتبالیست را الگوی خود قرار میدهد اما از والدینش الگوبرداری نمیکند، این شکاف نسلی و ارتباط قطع شده والدین و نوجوان در این حوزه تاثیر گذار است و این شکاف را عمیق تر میکند.
رئیس انجمن آسیب شناسی ایران گفت: در جامعه دینی، دین میتواند ابزار مهم و کنترلی قوی در افراد باشد، اما ما روی مولفههای فرهنگی، دینی و مذهبی نتوانستیم پیوند قوی بین جامعه دینی و آموزههای دینی و نسلهای نوپای جامعه ایجاد کنیم، این بی تاثیر نیست.
وی ادامه داد: اگر عامل دین در این شرایط وجود داشته باشد چیزی به اسم خودکشی، آسیب و مسائل و مشکلات دیگری نخواهیم داشت، در حال حاضر دین گریزی بیشتر از گرایش به دین در نسل های نوجوان وجود دارد و این میتواند ضعف کارکردی ما در حوزههای فرهنگی باشد.
خودکشی دختران نشانه فروپاشی نسل نوجوان نیست، هشدار است
محمدی در پاسخ به سوال خبرنگار تسنیم در مورد اینکه آیا میتوانیم بگوییم این اتفاق مقدمه فروپاشی نسل نوجوان ما و یا بحران هویت آنها باشد، گفت: این اتفاق فروپاشی نیست، هشدار است برای در معرض خطر بودن این نسل، ما نسل جوان با نشاطی داریم که به بخشهای مختلف جامعه نشاط منتقل میکنند، بسیاری از جوانان ما متدین و بهنجار هستند؛ نمیتوانیم بگوییم این نسل دچار فروپاشی شده اما در معرض خطر هستند.
وی در مورد پیشگیری از تفکر خودکشی در نوجوانان بیان کرد: تفکر خودکشی در نسلهای نوجوان باب نیست و این اتفاق به تازگی افتاده و بسیار نادر است، رنج سنی خودکشی بالای 25 سال و به طورعمده بین 35 تا 50 اتنافاق میافتد؛ اما امروز شاهد خودکشی در سن زیر 20 سال هستیم این میتواند زنگ خطری باشد برای جامعه و خانوادهها که خودکشی در سن پایین هنوز شایع نیست. اما باید در خانواده، مدرسه، جامعه و رسانهها و فضای مجازی مدیریت صحیح و رابطه پیشگیرانهای داشته باشیم.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس پیرامون تاثیر خودکشی دختران در اصفهان به خبرنگار تسنیم گفت: بر اینکه خودکشی این دو دختر بر جامعه تاثیر گذاشته است هیچ شکی نیست، اما بررسی تاثیرات روحی، روانی که بر افراد میگذارد به عهده روان شناسان و جامعه شناسان است؛ کلیپی که از این دو دختر قبل از خودکشی منتشر شد نیز بر جامعه اثر گذاشته و چنین مواردی نباید تکرار شود.
سمیه محمودی با بیان اینکه خودکشی عوامل متعددی دارد که باید از بعد جامعه شناسی، روانشناسی و اقتصادی بررسی شود، اظهار داشت: باید دید که خودکشی تحت تاثیر چه عواملی روی داده است و پس از آن به دنبال راهکار باشیم.
وی افزود: پیشگیری از آسیبهای اجتماعی توسط وزارت کشور انجام میشود، چند کارگروه اجتماعی در سطح وزارت کشور وجود دارد و متولی پیشگیری از آسیبهای احتماعی است. استانداریها و فرماندریها نیز کارگروه ویژه در این زمینه دارند که باید فعال شوند، از اساتید خبره در این زمینه استفاده کنند، کسانی که بتوانند از ابعاد مختلف یک موضوع را بررسی کنند نیز باید حضور داشته باشند.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس خاطرنشان کرد: سن خودکشی پایین آمده، باید جلساتی برگزار شود، کارشناسان اجتماعی و روانشناسی همه شرکت کنند و آسیبهای اجتماعی در ابعاد مختلف بررسی شود.
وی با بیان اینکه اعتقادات دینی در جامعه ما کمرنگ است، گفت: خودکشی در دین اسلام منع شده است و گناه کبیره به حساب میآید؛ اگر اعتقادات دینی افراد قوی باشد به چنین اقدامی دست نمیزنند. روحانیت نیز باید در کارگروههای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی شرکت کرده و راهحلهایی ارائه دهد.
محمودی افزود: یک واکاوی کلی باید در مورد این دو دختر داشته باشیم تا علت اصلی را پیدا کنیم، راه حل پیدا کرده و برنامه ریزی کنیم.
خانواده باید حس ارزشمندی را در نوجوان ایجاد کند
مشاور و کارشناس ارشد خانواده با اشاره به تغییرات هورمونی سن نوجوانی به خبرنگار تسنیم گفت: نوجوان در این دوره سنی در برخی روزها دارای خلق بالا و برخی روزها خلق پایین است لیکن افسردگی، به دنبال هویت بودن و عدم وجود دلبستگی ایمنی با خانواده و اطرافیان که در سن نوجوانی مرسوم است.
سارا گلستانی افزود: با وجود این شرایط حتی اگر نوجوان از قبل با والدین خود رابطه خوبی برقرار کرده باشد در این دوره سنی رابطه آنها مقداری تحت الشعاع قرار خواهد گرفت حال اگر این رابطه از قبل وجود نداشته باشد و خانواده حس ارزشمندی را در نوجوان به وجود نیاورده باشد، علل مذکور در نوجوان افزایش مییابد.
وی خاطر نشان کرد: نوع ارتباط والدین با فرزندان از بدو تولد تا 6 سالگی آنها شکل میگیرد بنابراین اگر امروز والدین با اتفاقی در نوجوانی فرزندش مواجه میشود که مشکلساز است باید علت را در رفتارهای قبلتر او جستوجو کرد، در چنین حالتی به دلیل ریشهای بودن این فرایند فرزند توجهی به حرفهای والدینش ندارد پس بهترین شیوه برخورد این است که روانشناس مورد اعتماد نوجوان را پیدا کنند و با کمک و مشاوره او بحرانها را حل نمایند.
وقتی دخترم گوشی به دست میگیرد مضطرب میشوم
سمیرا 45 ساله و مادر 2 دختر نوجوان است، او در مورد خودکشی دختران و تاثیر آن بر نوجوانان دیگر میگوید: خبرهای زیادی شنیدهایم در این مورد، یکی میگوید: نهنگ آبی، دیگری تکذیب میکند، یکی دیگر میگوید: شکست عشقی، این را هم نمیتوان قاطعانه پذیرفت، بعضیها خانوادهها به ویژه پدر و مادر را مقصر میدانند، بعضیهای دیگر دوستان ناباب را، نمیدانم تا کی میخواهیم به این قضاوتها ادامه دهیم، هر چه باشد خودکشی یک آسیب اجتماعی خیلی خطرناک است که ما مردم عادی نمیتوانیم در مورد علل آن صحبت کنیم.
وی میافزاید: باید کار را به کاردان سپرد، این موج بزرگی که در کشور به خاطر خودکشی این 2 دختر راه افتاده همه را ترسانده است، تا جایی که مجبوریم به بچههایمان سخت بگیریم، من وقتی دخترم موبایلش را به دست میگیرد سراسر وجودم پر از استرس و نگرانی میشود.
یک کارشناس ارشد علوم اجتماعی در مورد تاثیر خودکشی 2 دختر اصفهانی به خبرنگار تسنیم گفت: از زمانی که خبر خودکشی این 2 دختر در جامعه پیچید نگرانی را میتوان در تمام خانوادهها دید، به اندازه کافی خانوادهها نگران فرزندان خود هستند، تصور میکنم اگر این موج به پایان برسد و دیگر به دنبال چرایی آن میان مردم نباشیم بهتر است، مطمئنا مسئولان انتظامی و دیگر مسئولان مربوطه اقدامات خود را برای یافتن علل خودکشی و دیگر مسائل انجام خواهند داد.
اکرم باورصاد افزود: هدف مسئولان ما آرام نگه داشتن جو خانوادههاست، دامن زدن به این گونه مباحث جو را متشنج و خانوادهها را بیشتر نگران میکند، اما چیزی که همیشه باید در نظر داشت این است که خانوادهها در هر زمان و هر شرایطی باید مراقب فرزندان خود باشند، چه علت خودکشی را بدانیم چه ندایم باید مراقب باشیم.
دیدگاه دختران 17 ساله در مورد خودکشی دختران اصفهانی
نگار میگوید: فضای مجازی پر شده از حرفهایی که پایه و اساس ندارد، هر کس از راه میرسد جوری حرف میزند انگار کارشناس و مشاور است، نمیدانم چگونه اینقدر راحت در مورد دیگران قضاوت میکنند، علت خودکشی آنها باید بررسی شود.
سپیده میگوید: بعضیها میگویند دختران در این سن ممکن است دست به خودکشی بزنند، این اصلا درست نیست، ما هم همسن این دو دختر هستیم، اما حتی فکرش را هم نمیکنیم. شوخی که نیست، مرگ است.
یگانه میگوید: به نظر من خیلی وقتها ما جوانان کاری انجام میدهیم که ربطی به خانوادههایمان ندارد، محیط جامعه و مدرسه، دوستان و خیلی مسائل دیگر بر ما اثر میگذارد، محکوم کردن خانوادهها کاری از پیش نمیبرد.
نیازی نیست که اتفاق تلخ و ناگواری بیفتد تا به فکر چاره باشیم و فرزندان خود را یکباره از برخی امکاناتی که تا کنون آزادانه در اختیارشان گذاشتیم منع کنیم، مراقبت از فرزندان زمان و مکان نمیشناسد، آگاه بودن نیاز به دلیل ندارد و هشدار برای تمام زمانهاست.
گزارش از ثریا قنبری
انتهای پیام/