تجدید نظر در قانون مالیات بر ارزش افزوده مبنای کار کمیسیون اقتصادی مجلس قرار گیرد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، جعفر بذری، عضو هیئت مدیره جامعه صنفی تاسیسات اقامتی استان اردبیل و مدیر عامل جامعه صنفی تاسیسات اقامتی استان با حضور در دفتر تسنیم  تبعات و آسیب‌های مالیت بر ارزش افزوده که بر صنعت هتل‌داران تحمیل شده را مورد بررسی و ارزیابی قرار داد.

وی گفت: ما فعالان صنعت گردشگری و مدیران و بهره‌برداران واحدهای اقامتی و هتل‌داران، عقیده داریم که تنها راه توسعه مملکت و تامین بخش بزرگی از بودجه و هزینه‌های  دولت، از مسیر دریافت مالیات حقه از فعالان اقتصادی به صورت مستقیم و از مصرف کنندگان به صورت غیر مستقیم باید صورت گیرد.

بازرس هیئت مدیره جامعه هتل‌داران کشور افزود: نزدیک به 10 سال است که بر اساس مصوبه مجلس محترم بهره برداران مراکز اقامتی مشمول قانون مالیات بر ارزش افزوده بوده و به جهت اینکه، مالیات غیر مستقیم ارزش افزوده را به علل مختلفی از جمله اعتراض مشتریان مراکز و غیره نمی‌توانند از مصرف کننده دریافت نمایند، از درآمد شخصی خود به حساب دولت واریز می‌نمایند، و با توجه به اینکه  نه تنها حمایت قانونی در خصوص واحدهای اقامتی لحاظ نشده بلکه جانب انصاف نیز در حق این گروه از فعالان اقتصادی رعایت نشده است.

تسنیم: وضعیت اجرایی این قانون در حال حاضر چگونه است؟

بذری: در حال حاضر که این قانون در حال تجدید نظر می‌باشد و مسئولیت و وظیفه سنگین بررسی کارشناسی و کار تخصصی به عهده اعضای محترم آن کمیسیون محترم می‌باشد.

مشکلات مربوط به درآمد مالیاتی با عنایت مجلس محترم در حال اصلاح می‌باشد وبا توجه به اینکه تناقضات قانونی بسیاری در خصوص مالیات غیر مستقیم ارزش افزوده وجود دارد که بیشترین خطای آن بوسیله دستگاه اجرایی و سازمان امور مالیاتی صورت می‌گیرد و  پس از طی شدن ده سال نتوانسته‌اند و یا نخواسته‌اند این تناقضات را برطرف کنند.

لذا هماهنگ با جوامع و تشکل‌های هتلداری سراسر کشور و به نمایندگی از جانب بهره برداران و مدیران مراکز اقامتی و فعالان صنعت هتل‌داری و گردشگری استان اردبیل اعتراض خودمان را اعلام و درخواست خودرا بصورت مکتوب به ریاست و اعضای محترم کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی تقدیم کرده ایم.

تسنیم: مهمترین تقاضای شما از کدام مسئولان است؟

بذری: از مجمع نمایندگان محترم استان نیز تقاضا داریم که نسبت به پیگیری موضوع اقدام نمایند، بزرگترین اختلافی که وجود دارد نگاه ممیزان و مدیران این دستگاه اجرایی به مالیات غیرمستقیم ارزش افزوده است که هیچ تفاوتی بین مودی و مشمول مالیاتی قائل نمی‌شوند.

به دلیل آنکه سازمان امور مالیاتی نتوانسته است در این مدت طولانی اجرای قانون، این نوع مالیات را جامع‌الشمول کرده  از تبصره حد آستانه و فراخوان مرحله‌ای استفاده می‌کند و با این توجیه و به ناچار ابتدا بر اساس فعالیت اقتصادی کارگاه‌ها و مشاغل و اصناف آن‌ها را مشمول و سپس دستور می‌دهند از مصرف‌کنندگان خود مالیات اخذ کنید.

لذا این نوع مالیات برای کارگاه‌های کوچک تبدیل به یک نوع هزینه شده و امکان وصول از مصرف کننده و مشمول مالیات، به وسیله فعال اقتصادی و مودی مشکل و گاهی غیر ممکن است.

با توجه به اینکه هتل‌داری و به طور کلی فعالیت در مسیر اقامت و پذیرائی در عمل هم خدماتی است و هم تولیدی و هم توزیعی و حال چون سازمان امور مالیاتی نتوانسته است وجوه دریافتی بوسیله این فعالان را تفکیک کند، لذا ابتدا بدون توجه به مشمول مالیات و یا همان مصرف کننده و خریدار خدمت، هر واحد و هر مکانی که به نام هتل فعالیت می‌کند را مودی و مشمول شناخته و سپس اعلام می‌دارد مجموعه وجوهی را که این شغل خاص از مصرف کننده دریافت می‌کند هزینه خدمت محسوب می‌شود و بایست طبق ماده 3 قانون، ما به ازاء دریافتی را پایه مالیاتی شمرد و هیچ توجه‌ای به سایر مواد قانونی ندارند، حتی صورتحسابی را که این فعالان صادر می‌کنند و در آن عبارت کرایه اتاق را درج  می‌کنند را نیز به عنوان خدمت محسوب می کنند.

تسنیم: برای شفاف تر شدن مسئله، می توانید مثالی را ذکر کنید؟

بذری: در حوزه خدمات اقامت و هتلداری تنوع بسیار و تفاوت زیادی در بین گروه‌ها و درجات مختلف وجود دارد امّا به تمامی آن ها هتل می‌گویند.به طور مثال تفاوت خدمات ارائه شده در یک هتل پنج ستاره با خدمات در یک هتل یک ستاره آن چنان فاحش و بزرگ می‌باشد که در مالیات مستقیم و مالیات بر درآمد به آن توجه شده و ضرایب مالیاتی در بالاترین گروه حدود 18 درصد و در پایین ترین سطح حدود 9 درصد اما در مالیات ارزش افزوده چون نگاه فقط به فعالیت موردی معطوف می‌باشد و هر دو را هتل می‌نامند لذا مجری قانون تفاوتی  قائل نشده است.

بر اساس آئین نامه متصل به قانون و مصوب هیئت وزیران ( آئین نامه: ایجاد ، اصلاح ، تکمیل و نرخ گذاری تاسیسات گردشگری و نظارت بر فعالیت آن ها  مصوب سال 1368 و آخرین اصلاحات مصوب سال 1394) هتل آپارتمان، یکی از تاسیسات گردشگری است و این واحدها دقیقاً به نام خود پذیرایی نام برده شده است به این معنا که مهمانان آپارتمانی را اجاره و تحویل می‌گیرند و خودشان خدمات را انجام می‌دهند، هم در خصوص اقامت و هم اگر مایل باشند از آشپزخانه استفاده و مبادرت به پخت غذا می‌کنند، حال  چون این فعالیت اقتصادی با نام هتل آغاز می‌شود لذا مصرف کننده نه تنها بابت اجاره ملک باید مالیات بدهد بلکه بابت خدماتی که خود انجام داده نیز باید مالیات پرداخت کند در حالی که  بهره بردار هتل آپارتمان فقط ابزار خدمت را در اختیار مصرف کننده قرار داده است.

در یک هتل یک ستاره که هیچ خدمات جنبی مانند رستوران و کافی شاپ و استخر و غیره ندارد و فقط اتاق  برای کرایه دارد، حال اگر یک اتاق را برای سه شب در اختیار یک مصرف کننده قرار می دهد و لذا براساس ماده یک قانون مالیات ارزش افزوده در یک دوره مالیاتی که فعلا سه ماه می‌باشد هیچ تغییری در این اتاق صورت نگرفته است و فقط بهره بردار تخت و تشک و لحافی که در اختیار مهمان قرار می دهد ممکن است.

 دو سال قبل به عنوان یک مصرف کننده خریده و مالیات آن را پرداخت کرده است و اینک به عنوان ابزار خدمت در داخل اتاق گذاشته است و تنها خدمتی که صورت می‌گیرد تمیز کردن اتاق و تامین برق و سرمایش و گرمایش است که این خدمات قابل محاسبه است و شامل کل مبلغ دریافتی از مهمان نیست و همان حق سرویسی است که بهره بردار مازاد بر کرایه اتاق دریافت می کند و در صورتحساب نیز ذکر می‌گردد و مهم تر آنکه در این هتل یک ستاره کلید در اختیار این مهمان فرضی است و تا روز سوم دیگر نه بهره بردار و نه کارکنان هتل ممکن است این مهمان را نبینند و مهمان هر زمان که اراده کند، داخل اتاق هتل شده و به استراحت می‌پردازد و لذا چگونه سازمان امور مالیاتی می‌تواند اعلام کند کل دریافتی بابت کرایه این اتاق خدمت محسوب شده و ماده یک و ماده 3 قانون شامل این واحد است ؟!

دستگاه مجری قانون مالیات ارزش افزوده  بدون توجه به اینکه مشمول مالیات و مصرف کننده مال غیر منقولی را کرایه می‌کند امّا دستگاه مجری، خود  قانون را  تفسیر کرده و استدلال می کنند که هدف قانون گذار تاسیسات گردشگری و هتلداری نبوده و چون فعالیت شما هتلداری است لذا بند 8 ماده 12 قانون به شما تعلق نمی گیرد و معافیت اموال غیر منقول شامل شما فعالان اقتصادی نمی‌شود.

متاسفانه سازمان امور مالیاتی ، در خصوص فعالان و بهره برداران تاسیسات گردشگری و هتلداران، مالیات غیر مستقیم ارزش افزوده را تبدیل به مالیات فروش کرده که نوعی مالیات مستقیم است و تاکنون نتوانسته است برای خدمات هتلداری تعریف مشخص و محکمه پسندی ارائه دهد.

تسنیم: این قانون برای تمام اقشار به شکل مساوی اجرا نمیشود؟

بذری: در قانون مذکور خرید و فروش محصولات کشاورزی به طور کلی معاف می‌باشد، امّا اگر این محصول به وسیله تولید کننده فرآوری شود دیگر معاف نیست، در نتیجه به طور مثال گیلاس معاف است اما زمانی که تولید کننده آن را تبدیل به کمپوت کند دیگر معاف نیست و به همین طریق اگر سیب زمینی و حبوبات معاف است، اگر در یک هتل فرآوری صورت گیرد و این محصولات تبدیل به آبگوشت شود دیگر معاف نیست که این مورد کاملاً صحیح می باشد اما چگونه است که دستگاه مجری کمپوت گیلاس را  به دلیل فرآوری تولیدی محسوب می کند و به همان دلیل  فرآوری آبگوشت را می‌پذیرد امّا فعالیت رستوران هتل را خدماتی محسوب می‌کند؟ چرا باید این دوگانگی وجود داشته باشد؟

بر این باور هستیم که به هیچ عنوان نمی‌توان و نباید یک هتل پنج ستاره را از پرداخت مالیات ارزش افزوده معاف کرد و حتی یک  هتل یک ستاره نیز مودی و مسافر آن  مشمول است امّا فقط بخش خدمات آن.بایستی از دستگاه مجری  سوال کرد چه تفاوتی بین یک هتل یک ستاره  با یک مهمانپذیر و یا پانسیون و غیره می باشد؟ در حالی که تمامی این فعالیت‌ها به پذیرش مسافر مبادرت می‌کنند.در حالی که نه تنها مدت ده سال دستگاه مجری با انواع توجیهات غیرقانونی، اتاق یک هتل را کالای غیر منقول محسوب نمی کنند بلکه در لایحه پیشنهادی خود جهت تجدید نظر قانون در این بند، تبصره‌ای اضافه کرده است و با تاکید بر معافیت اموال غیر منقول، برای شغل هتلداری استثناء قائل شده است!

لذا چنانچه این تبصره در  مجلس محترم تصویب نشود به آن معنا است که در این مدت طولانی غیر قانونی مالیات را اخذ می کرده اند و اگر تصویب هم شود تکلیف سایر تاسیسات اقامتی و پذیرایی صنعت گردشگری چه می شود؟!

ایمان کامل داریم که اعضای محترم کمیسیون اقتصادی و نمایندگان محترم مجلس، نگاه ویژه به این صنعت داشته و اکثریت نمایندگان مجلس شورای اسلامی و فراکسیون مرتبط نیز مدافع این صنعت مهم هستند  و در قوانین متعدد خاصه در قانون برنامه ششم توسعه با تصویب موادی همچون 98 و 100 به اعتبار صنعت گردشگری افزودند.

با تاکید به اینکه ما فعالان اقتصادی جهت حمایت از دولت  خود را موظف به پرداخت مالیات حقه می‌دانیم امّا بر اساس آنچه را که قانون و نمایندگان محترم مصوب می کنند.حال، اگر قانون گذاران بزرگوار صلاح دانسته و در مالیات بر درآمد جهت حمایت از صنعت گردشگری و با بررسی جوانب مختلف، تخفیفی را برای صنعت هتلداری مشخص فرموده اند آیا پسندیده است دستگاه محترم مجری قانون  آن  را بهانه ای  قرار داده و در مالیات ارزش افزوده جبران کرده و همچنین مالیات غیر مستقیم را به گونه ای تبدیل به مالیات مستقیم فروش با حق دریافت از مشتری کند ؟!

تسنیم: مخاطب اصلی این اعتراض و درخواستتان کدام نهاد یا اشخاص است؟

 بذری: از رییس و اعضای کمیسیون اقتصادی و نمایندگان مجلس تقاضا داریم وحمایت بیشتری را طلب می‌کنیم و انتظار داریم در تجدید نظر قانون مالیات بر ارزش افزوده نه تنها مصوبات مجلس محترم در ماده 100 قانون برنامه ششم توسعه لحاظ شود بلکه همانند دستگاه مجری فقط به نام فعالیت اقتصادی توجه نکرده و دستور فرمایند تحقیقات و بررسی کارشناسی به صورت میدانی باشد تا چگونگی بازخورد مصرف کنندگان و مشمولان واقعی مالیات ارزش افزوده مشخص شود که اگر چنین شود چه از منظر خدمات و چه تولید و چه توزیع، تفاوت های بزرگی برای یک مهمان و یک گردشگر که در یک هتل پنج ستاره اقامت می کند با یک مسافر که در یک هتل  یا هتل آپارتمان یک و دو ستاره پذیرش می‌شود مشاهده خواهد شد.

تسنیم: سخن آخرتان؟

بذری: کارشناسان جامعه هتلداران ایران و کلیه جوامع و تشکل‌های استانی مرتبط با صنعت هتل‌داری در صورت صلاحدید، آمادگی کامل دارند جهت ادای توضیحات تکمیلی و همچنین جهت دفاع از منافع اعضا، در جلسات مشترکی که تعیین فرمایند با نمایندگان و کارشناسان سازمان امور مالیاتی و معاونت مالیات ارزش افزوده وزارت اقتصاد و امور دارایی شرکت کرده و از نزدیک مصائب و مشکلات را اطلاع رسانی کنند.

گفت‌و‌گو از بهرام آدشیرین پور

انتهای پیام/