بودجه نجات ۲۱ هزار میلیارد تومانی برای صندوق بازنشستگی کشوری

خبرگزاری تسنیم- بیشترین بودجه از بین وزارت خانه‌ها در لایحه ٩٧ مربوط به وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی است.( حدود ٢٤ هزار میلیارد تومان) از این عدد تقریبا ٢١.٩ هزار میلیارد تومان یکسره به صندوق بازنشستگی مربوط است تا فعلا از غرق شدن آن جلوگیری شود.

در مقابل حدود ٢١ هزار میلیارد تومان در لایحه ٩٧، برداشت از صندوق توسعه پیش بینی شده است.

اگر چه از دید ادبیات بودجه این گزاره صحیح نیست ولی در عمل با یک برداشت ٢١ هزار میلیارد تایی از صندوق توسعه، صندوق بازنشستگی را برای یک سال دیگر با تنفس مصنوعی نگه می داریم.

دقت کنید که اگر همه این ٢١ هزار میلیارد یا بخش بزرگی از آن  به صورت انباشته و قبل از سررسید پرداخت حقوق بازنشستگان تخصیص می یافت، می شد به جای گذران یک سال دیگر( تازه با کسری ٩ هزارتایی نسبت به هزینه صندوق بازنشستگی) از ان برای تجدید ساختار و یا recapitalize ان بهره برد.

به عنوان یک پیشنهاد، می توان این دو بخش را از هزینه و درامد بودجه ٩٧ منفک کرد و در قالب یک طرح جدید، با تعریف یک کمیته ساماندهی صندوق بازنشستگی از این ٢١ هزار تا نه فقط برای پرداخت حقوق بلکه برای تجدید ساختار صندوق استفاده کرد. یک برنامه تجدید ساختار به عنوان پیوست طرح تهیه می شود که تأمین جریان نقدی ماهانه حقوق هم در آن دیده شده باشد. به جای همراهی با  زمان قانونی و ابلاغ بودجه مثلا در اردیبهشت سال بعد، برداشت از صندوق از بهمن ٩٦ اغاز می شود.باید توجه داشت با توجه تراکم تقاضای حواله در بهمن و اسفند، انتقال معادل ریالی به ایران از منابع صندوق در این دو ماه به مراتب راحتتر از اردیبهشت و خرداد است.

همچنین تقدم درآمد بر هزینه جاری ابتکار عمل برای کاهش هزینه های مالی، نقد پذیر کردن دارایی ها منجمد و مانند آن را افزون می‌کند. برای خرید زمان  و کمک به کم کردن درصد افزایش پرداختی به بازنشستگان با حقوق بالا هم می توان فکر کرد. باز از طریق عدم پرداخت بخشی از حقوق به بازنشستگان حقوق بالا و حبس آن در قالب اوراق وکالت هم می توان زمان بیشتری خرید. بدیهی است که این فهرست مشکل را در یک سال حل نخواهد کرد ولی حل آن را شروع خواهد کرد.

دقت کنید در بین فهرست ابر چالشها، سایز بحران صندوق بازنشستگی از همه کمتر است. از طرف دیگر چون علت بحران در صندوق بازنشستگی بر عکس تأمین اجتماعی صرفا مربوط به ضعف تاسف بر انگیز مدیریت نیست و واقعا کمبود ثروت وجود دارد، فوریت ان بیشتر است.

*کاوه تقوی

انتهای پیام/