روایت ترقی از تلاش‌های مرحوم عسگر اولادی برای توبه سران فتنه

دنبال این بود که این مساله زودتر فیصله پیدا کند و انشقاقی که بین خود مردم و همچنین نیروهای سیاسی ایجاد شده است پایان یابد در واقع ایشان ادامه آن شرایط را به نفع نظام نمی دانستند.

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، فتنه 88 یکی از مقاطع حساس انقلاب بود که مقام معظم رهبری آن را تلاشی جهت براندازی نظام جمهوری اسلامی تحلیل کردند و فرمودند «نظام را تا لبه پرتگاه بردند» در این میان سردمداران اصلی این فتنه کسانی بودند که روزگاری در شمار انقلابی ها تعریف می شدند. اما با انحراف از قانون اساسی به دشمنی با نظام رسیدند و جلوی آن ایستادند.

بعد از پایان یافتن فتنه 88 که با حضور مردم در 9دی رقم خورد تلاش هایی از سوی شخصیت های دلسوز نظام برای بازگرداندن سران فتنه به مسیر صحیح انقلاب اسلامی صورت گرفت تا آن ها با عذرخواهی و جبران اشتباهات خود دوباره به دامان نظام اسلامی برگردند. یکی از این شخصیت های که در این زمینه تلاش کرد مرحوم حبیب الله عسگراولادی بود که دلسوزانه در این مسیر قدم بر داشت . هر چند لجاجت سران فتنه مانع موفقیت ایشان در این مسیر شد. اما دلسوزی این یار دیرین امام و رهبری مورد تقدیر بود. از همین رو در آستانه  سالگرد حماسه 9دی حمیدرضا ترقی معاون بین الملل حزب موتلفه اسلامی و از همراهان  قدیمی و همیشگی حبیب الله عسگر اولادی در گفت‌وگو با «فردا» به روایت تلاشهای این مرحوم جهت توبه سران فتنه پرداخته است که در ادامه می خوانید. 

مواضع آقای عسگر اولادی که معتقد بودند موسوی و کروبی سران فتنه نیستند بلکه بازی خوردند، موضع حزب موتلفه بود یا مواضع شخص ایشان بود؟

نه مواضع شخصی ایشان بود. به خاطر اینکه یک جایگاه شیخوخیت در بین نیرو‌های سیاسی کشور در قبل از انقلاب داشت احساس می‌کرد این حالت شیخوخیت که منصفانه هم نسبت به مسائل برخورد می‌کند و افراط و تفریطی در آن نیست. این می‌تواند مساله فتنه را حل کند و اگر حزب وارد این قضیه می‌شد اصلا امکان ورود به مساله نبود. آقای عسگراولادی دبیر کل حزب نبود. دبیر کل جبهه بود. عضو هیئت منصفه مطبوعات بود؛ نماینده رهبری در کمیته امدادبود. خود این ویژگی ها و شخصیت خاص و ممتاز آقای عسگر اولادی این تکلیف را روی دوشش گذاشته بود که از این شیخوخیت و قدرت حل مساله که در مسائل سیاسی کشور دارد استفاده کند و مساله فتنه را زودتر حل کند.

از اول انقلاب آقای عسگر اولادی رابطه ی خوبی با آقای موسوی نداشت پس چطور تلاش می کرد با آقای موسوی ارتباط گرفته و ایشان را راضی به عذر خواهی کند؟

بله. ولی خوب با همه این‌ها ارتباط داشت. با آقای کروبی و موسوی ارتباط داشت. علی رغم اینکه اختلاف نظر داشتند ارتباطش را با این‌ها حفظ کرد. در مواقع گوناگون هم نشان داده بود که می‌تواند چنین کاری را انجام دهد. در قضیه فتنه  ایشان تلاش کرد که این‌ها را از جایگاه شیب به سمت مقابله نظام خارج کند  و این ها را از کسانی که همراه دشمن هستند و تحت تاثیر دشمن قرار گرفتند جدا کنند و کسانی چون موسوی و کروبی را متوجه مسیر نادرست خود شان کنند تا بلکه آن ها مسیر خود را اصلاح کنند. 

دنبال این بود که این مساله زودتر فیصله پیدا کند و انشقاقی که بین  خود مردم و همچنین نیروهای سیاسی ایجاد شده است پایان یابد در واقع ایشان ادامه آن شرایط را به نفع نظام نمی دانستند از این رو دلسوزانه به دنبال آن بودند که زودتر با توبه سران فتنه مساله خاتمه یابد.

با رهبری در این خصوص رایزنی‌هایی داشتند؟

ایشان هیچ مشورتی با رهبری در این زمینه نکرده بودند. احساس می‌کردند تکلیف این کار بر دوش خودشان است که این کار را انجام دهند. البته ما از یک فرد دیگری که چنین تصمیمی را داشت و  به پیش رهبری رفته بود و گفته بود ایشان گفته بودند بعید میدانم که موثر باشد، ولی تلاش خود را بکنید. خودشان هم بعید می‌دانستند با این اطرفیان تاثیرگذاری که این‌ها دارند بشود کاری را پیش برد. ولی مانع نشده بودند. با تلاش آقای عسگر اولادی از ابتدا ما خودمان مخالف بودیم و می‌گفتیم زحمات شما به نتیجه نخواهد رسید. پشت سر این‌ها کسانی  از خارج و داخل قرار دارند که می‌خواهند این عده همچنان باقی بماند. می‌خواهند از این بهره ای برای خود ببرند و بهره برداری سیاسی برای خود کنند. اجازه نمی‌دهند که آقای موسوی برگردد و یا در این زمینه مستقل تصمیم گیری کند. ولی ایشان گفتند باید این ماموریت را انجام دهم.

منبع:فردا

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه رسانه‌ها