شعرخوانی مجتبی خرسندی در دوازدهمین محفل شعر «قرار»+فیلم

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، دوازدهمین محفل شاعرانه «قرار» با حضور سعید بیابانکی، فضه سادات حسینی و حسین صیامی برگزار شد.

در ادامه اشعار خوانده شده توسط مجتبی خرسندی در این محفل را باهم می خوانیم:

این قصیده در مدح امام حسن مجتبی (ع) سروده شده است.

صبا که عطر به نام بهار می بخشد
صفا به آینه ی روزگار می بخشد

بهار می رسد و نشئه ی هوای خوشی
به جان خسته ی باغ خمار می بخشد

به بید پیر تکیده شکوفه می بافد
به خاک خشک زمین جویبار می بخشد

به دانه دانه ی بی آب ، آب می ریزد
به شاخه شاخه ی بی بار ، بار می بخشد

عبای خون به تن دشت لاله می پوشد
قبای سبز به قد چنار می بخشد

طرواتی به لب غنچه ها می افشاند
لطافتی به صدای هزار می بخشد

به خشکسالی لب ها شکوفه ی لبخند
به بی قراری دل ها قرار می بخشد

اگر چه باد صبا در بهار ها به زمین
هزار صورت و نقش و نگار می بخشد

ولی بهار و صبایش فدای مردی که
تمام زندگی اش را سه بار می بخشد

همان که با ادب و با وقار می بخشد
بدون منت و بی ننگ و عار می بخشد

به اسم و رسم توجه نمی کند هرگز
به آشنا و غریب دیار می بخشد

به بی لباس ، لباس و به بی طعام ، طعام
به تشنه ، آب و به بیکار ، کار می بخشد

کریم فکر حساب و کتاب بخشش نیست
به رسم اهل کرم بی شمار می بخشد

که در مقابل دشنام پاسخش خنده است
سکوت کرده و آیینه وار می بخشد

به حکم آینه ی (( سر و علانیه )) ست
اگر که مخفی ، اگر آشکار می بخشد

به این دلیل غلام حسن خودش آقاست
که گل همیشه به خار اعتبار می بخشد

برای گفتن یک بیت ساده یک ممدوح
کجا به دشمن خود سی هزار می بخشد؟

ازآن که عادتش احسان، سجیه اش کرم است
بعید نیست که بی اختیار می بخشد

چرا که او پسر ارشد همان مردی ست
که بین معرکه ی کارزار می بخشد

که بین معرکه ی کارزار از سر لطف
به دشمن سر خود ذوالفقار می بخشد

بجز علی که به هنگام جنگ بخشیده است
کدام شیر به وقت شکار می بخشد؟

همیشه موقع بخشش که می شود این مرد
به رسم فاطمه اول به ((جار)) می بخشد

برادرش هم از او ارث برده بخشش را
اگر به راه خدا شیرخوار می بخشد

                                        #

نمی دهم به دو عالم غلامی او را 
گرفتم اینکه به من اختیار می بخشد

انتهای پیام/