سفر "فرار" نیست/ تفاوت سفر اروپاییها با ایرانیها
یک جهانگرد ایرانی که تجربیات ویژهای از سفر به سرزمین بدویترین قبایل جهان دارد، به تشریح تفاوتهای سفر مردم اروپا و آمریکا در مقایسه با سفر رفتن ایرانیها پرداخت و گفت: حتی سفرنامه ایرانیها بسیار اندک است چون اروپائیان بیشتر اهل سفر بودند و هستند.
شهاب چراغی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، درباره چگونگی سفر و فلسفه اصلی سفر کردن اظهار داشت: سفر نباید با هدف فرار کردن از مشغلههای زندگی صورت پذیرفت، مقوله ای که متاسفانه در ایران زیاد باب شده است، از جمله اینکه افراد در خانواده مشکلاتی دارند و به قصد رهایی از این مشکلات چه در خانه و یا محل کار قصد میکنند چند روز و هفتههای به سفر بروند، درحالیکه این مقوله با اصل و هدف سفر بسیار فاصله دارد.
بیشتر بخوانید: جادوی «دست» اجاق کوران / 800 سال دربهدر یک بچه + تصاویر
بیشتر بخوانید: گفتوگویی با طعم تنباکوی کاوندیش سیاه با مرد موطلایی پشت صحنههای "هزاردستان"
چراغی که درسهای مبانی اکوتوریسم، آشنایی با پستانداران ایران و طبیعتگردی را در مؤسسه طبیعت تدریس میکند، با بیان اینکه البته انجام سفر برای فراغت یافتن از زندگی شهری امری طبیعی و مفید است، ادامه داد: ولی هدف اصلی سفر فرار کردن نیست، بلکه باید افراد در سفر به بهتر شناختن خود دست پیدا کنند و زیباییها را لحظه به لحظه ثبت و چیزهای جدیدی کشف کرده و یاد بگیرند.
این مدرس مبانی اکوتوریسم با اشاره به اینکه؛ ولی در اروپا و آمریکا سفر رفتن به مانند سفرهای ایرانیها نیست، عنوان کرد: آنها سالها قبل از ما به مقوله سفر رفتن توجه کردند، درحالیکه ایرانیجماعت بیشتر دوست دارند به اروپا سفر کنند و مثلاً زیر پای برج ایفل عکس یادگاری بگیرند، یعنی اگر امروز هم تب سفر در بین ایرانیها بالا رفته است، بیشتر به خاطر همین مباحث است و کمتر کسی به دنبال سفر رفتن برای کشف و شهود ناشناختهها است.
چراغی ادامه داد: به طور مثال اروپاییها از سنین پایین از جمله دوران دبیرستان شروع به سفر رفتن میکنند آن هم به صورت تنهایی و همچنین سفرهای طولانی مدت؛ زیرا هدف آنان از این نوع سفرها که خیلی هم زود و در سنین پایین شروع میکنند برای استقلال یافتن از خانواده و آموختن بیشتر و روی پا ایستادن است.
وی به نخستین سفرهای خود به صورت تنهایی و طولانی مدت (یک ماهه) گریزی زد و گفت: من در آن موقع، طی سفرم با آلمانیهای مواجه شدم که 16 تا 17 سال سن داشتند و یک سفر 6 ماهه را شروع کرده بودند، درحالیکه خودم برای همان سفر یک ماهه که آموزشی نیز بود و در حوزه محیط زیست تعریف شده بود، برای رضایت خانواده با چالش مواجه بودم.
این جهانگرد ایرانی که تجربیات ویژهای از سفر به سرزمین قبیلههای بدوی در قارههای آمریکا، آفریقا و آسیا دارد، درباره ضعف سفرهای صحیح و میزان سفر کردن ایرانیها خاطرنشان کرد: اگر گریزی هم به گذشتههایمان بزنید از منظر سفرنامهها متوجه میشویم، سفرنامههای که توسط ایرانیها نوشته شده باشد زیاد نیست و قالب سفرنامهها برای اروپاییها است که به سفر کردن در نقاط مختلف دنیا عادت داشتند و توانستهاند مکانهای زیادی را کشف کنند.
انتهای پیام/