استان ایلام همچون نگینی در صدف کوهپایههای زاگرس+فیلم
استان سرسبز و کوهستانی ایلام همچون نگینی در صدف در دل کوههای سر به فلک کشیده و همیشه استوار زاگرس جای گرفته و دارای جاذبههای فراوانی برای جذب گردشگران است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ایلام، استان ایلام در غرب دامنه سلسله جبال زاگرس قرار گرفته است. استان ایلام از جنوب با استان خوزستان، از شرق با استان لرستان، از شمال با استان کرمانشاه و ار سمت غرب با کشور عراق همجوار است.مهمترین شهرستانهای این استان ایلام، ایوان، دهلران، مهران و شیروان است. مرکز این استان شهر ایلام است که به علت زیباییهای طبیعی فراوانی که دارد، عروس زاگرس نام گرفته است.
ایلام به لحاظ آب و هوایی دارای ویژگی های خاصی نسبت به دیگر مناطق کشور است؛ به عبارت دیگر، فصول سال در ایلام چنان به هم آمیخته شده اند که نقاط گرمسیری و سرد سیری و معتدلش در آغوش هم بوده و از یکدیگر جدا نیستند. در حالی که در مناطق شمالی استان هوا سرد و کوه ها سفیدپوشند؛ هوای گرم و طبیعت بکر و سرسبز مناطق جنوبی استان پذیرای گردشگران و مسافران طبیعت است. با توجه به اینکه تا سه دهه پیش در حدود 50 درصد مردم ایلام به صورت عشایری زندگی کرده و اکنون نیز بافت قابل توجهی از ترکیب جمعیتی ایلام به زندگی عشایری اختصاص دارد؛ زمینه های گسترش توریسم عشایری و روستایی به صورت بالقوه در استان مطرح است.
جغرافیای طبیعی و اقلیم
ناهمواریهای استان ایلام از رسوبات دوران اول تا چهارم زمین شناسی به یادگار ماندهاند ولی شکلگیری آنها عموما به دوران دوم و سوم زمین شنایب مربوط است. این کوهها چنان گسترده و فشرده اند که امکان شکل گیری دشتی آنها فراهم نشده است.شمال و شمال شرقی استان ایلام کوهستانی و نواحی مغرب و جنوب غربی آن را اراضی پست و کم ارتفاع تشکیل داده اند. مهمترین ارتفاعات استان کبیر کوه و دینار کوه و مهمترین دشتهای آن دشت عباس و دشت مهران، دهلران است.
از نظر اقلیمی استان به سه منطقه تقسیم میشود که عبارتند از:
مناطق میانی که دارای آب و هوای معتدل است.
مناطق کوهستانی شمال و شمال شرقی که دارای آب و هوای سردسیر با زمستانی طولانی است.
مناطق جلگه ای غرب و جنوب غربی که دارای آب و هوای گرمسیری است.
مرکز تاریخی و دیدنی:
آشوری(گلگل)، تنگه قوچعلی، تخت خان،قلعه والی، تپه ورده کبود، قلعه والی، قلعه قیران، قلعه اسماعیل خان، کاخ فلاحتی، هفتا و میشخاض، غارکناتاریکه، زیارتگاه صاحب الزمان، مسجد جامع.
جاذبه های طبیعی:
آبشارچم آو، آبشارسرطاف، آب زنگاون، آب آسمان آباد، آب آفتاب، تلخاب، تنگ گراو، جزمان رود، چرداول، چوار، خوش، سده، کنجان چم، سیمره، قناتها، اهوران، بانکول، سامله، سرکب، شره زول، شلم، قلاچه، قلارنگ، مانشت، کان گنبد، چنار، چوار.
آبدانان:
شهر آبدانان در دامنه جنوبی کبیرکوه قرار گرفته است. این شهر منابع طبیعی و معدنی فراوانن مانند نفت و گوگرد دارد و به علت وجود آب و زمین فراوان، جنگلها و مراتع از نواحی مستعد جهت کشاورزی میباشد. قدمت تاریخی این ناحیه قدمتی بسیار کهن دارد و آثار ارزنده تاریخی در سراسر آن به چشم می خورد. همچنین این شهرستان دارای مکانهای تفریحی بسیاری می باشد.
مراکز تاریخی و دیدنی:
قلعه پشت قلعه، قلعه هزارانی، رود آبدانان، دریاچه دوگانه سیاه گاو، مسجد جامع، زیارتگاه سید صالح الدین محمد.
ایوان:
شهرستان ایوان که از شهرهای حاصلخیز منطقه میباشد در واقع از شهرستانهای تاره بنا نهاده شده در استان ایلام میباشد که در حد فاصل بین ایلام به اسلام آباد غرب و گیلان غرب قرار دارد. طبیعت زیبای این منطقه بسیار چشم نواز است. شهر ایوان بسیار مستعد برای کشاورزی و دامداری می باشد. مردم اشهر ایوان از ایل کلهر هستند و به زبان کلهری صحبت می کنند.
مراکز دیدنی:
آتشکده سه پا، غار طلسم ایوان، غار انفجاری، قنات سراب ایوان، مسجدجامع.
دهلران:
این شهر که در دامنه جنوب و جنوب غربی دینار کوه قرار دارد و از قدیم به دهلران مشهور بوده است. بقایای آثار تاریخی و باستانی و مجموعه اشیاء کشف شده، نشان دهنده این واقعیت هستند که قدمت این منطقه به زمان قبل از تاریخ و بعد از آن، به ویژه با دوره ساسانیان ارتباط تنگاتنگ دارد. دهلران به لحاظ موقعیت جغرافیایی از مناطق مهم استان ایلام است و همین موقعیت جغرافیایی نیز باعث آسیب آن در طول تاریخ شده است. این شهر اکنون نیز علاوه بر موقعیت توریستی دارای منابع عظیم نفت و اراضی مستعد کشاورزی است که دارای اهمیت اقتصادی و جغرافیایی بسیاری است.
مراکز تاریخی و دیدنی:
قلعه شیاخ، قلعه پاقفله، قلعه کره چکا، قلعه انجیر، شهر تاریخی سامرا، تپه علی کش، تپه موسیان، تپه محمد جعفر، تپه مراد آباد، سنگ نوشته میمه، آتشکده میمه، دینار کوه، آبشارآبتاف، آب دره جکه، آب سارکوه، آب مورموری، چای قره تپه، گلان چینه، نصیران، چشمه آب گرم، غار خفاش.
مرز مهران:
این شهر در کنار رودخانه کنجان چم قرار دارد و فاصله چندانی با مرز عراق ندارد. در گذشته، شهر مهران به منصور آباد معروف بوده است. این شهر نیز مانند سایر شهر های مرزی کشور عزیزمان در ابتدای جنگ تحمیلی به چنگ عراقی ها افتاد و ویران شد. ولی آخرین بار در سال 1365 به آغوش میهن بازگشت و از نو آباد شد.
مراکز تاریخی و دیدنی:
تنگ وویله، قلعه امیر آباد، قلعه زمستانی والی، سنگ نوشته آشوری، کلک، کبیرکوه، آب رگزاه، پیر محمد، چنگوله، پالشک آب، کنجان چم، تایه گه، زینه گان، مسجد جامع، مسجد قمر بنی هاشم، امامزاده سید ابراهیم قتال، امامزاده علی صالح، امام زاده سید محمد عابر، امامزاده سید حسن.
انتهای پیام/ ت