روایت یک شهروند از بارش شدید برف در جاده قم؛ راهداری گفت وضعیت عادی است

به گزارش خبرنگار اجتماعی، بارش برف شدید که از شب گذشته بیشتر استان‌های کشور را در بر گرفته است، باعث شده بسیاری از مردم که در جاده‌ها در حال تردد بودند، در میانه راه مجبور به توقف شوند و با گذشت بیش از 12 ساعت همچنان در بسیاری از جاده‌ها از جمله محورهای تهران_کرج، تهران_قم و تهران_ساوه در انتظار رسیدن نیروهای امدادی باشند.

متن زیر پیامی است که مرتضی طلایی عضو سابق شورای شهر کرج در صفحه اینستاگرام خود درباره در راه ماندن یکی از اعضای خانواده‌اش منتشر کرده است.

سلام؛ امروز دخترم فیلم و متنی را برایم فرستاده. شاکر خداوند متعال هستیم بدلیل بارش های بی نظیر این روزها اما برف به غیر از این زیبایی ها مشکلاتی هم ایجاد می کند که #بی_تدبیری برخی مسوولان را بیش از پیش جلوه گر می کند.

متن دخترم را بخوانید ، قضاوت با شما :

ساعت 10/30شب شنبه 7 بهمن ماه از عوارضی قم به سمت تهران عبور کردیم....هوا سرد و توامان با باران شدید بود.. نزدیک به مجتمع خدماتی مهتاب ،برای اطلاع از وضعیت هوا در ادامه مسیر، همسرم با راهداری تماس گرفت و متاسفانه با پاسخی کوتاه از جانب ایشان مبنی بر وضعیت عادی جاده روبرو شدیم.... بارش برف شدیدتر شد و ما دوباره با راهداری تماس گرفتیم؛ از انها خواهش کردیم به دلیل مشکل به وجود امده رانندگان را در عوارضی قم متوقف و از ادامه مسیر منصرف کنند...

هر چه جلوتر آمدیم با برف و بوران شدیدتر و تردد خودروهای بیشتری مواجه شدیم....اگرچه همه خودروها با احتیاط سعی در حرکت داشتند ولی برخورد برخی از انها را در کنار جاده می دیدیم....حدود ساعت 12 شب، کنار مجتمع فاطمیه و در زیر پل عابر پیاده ای حرکت آرام خودروها متوقف شد.....متاسفانه دیگر برقراری تماس تلفنی و ارسال پیامک هم مقدور نبود.

ساعت 6/25دقیقه است و هنوز حتی یک قدم هم حرکت نکردیم...همچنان برف و بوران می آید و سرمای هوا شدید تر شده...مجبوریم از شدت سرما و به خاطر دخترم ماشین را روشن نگه داریم...... در این سرمای شدید نکته ای سرد و مبهم از ذهنم می گذرد؛ چرا ما بیشتر اوقات در بحران ها جا مانده ایم، درمانده از هر پیش بینی، یا خدمات رسانی....چرا در نزدیک ترین نقطه به پایتخت یک کشور ، خدمات ارتباطی قطع است و یا اساسا ارتباط خدماتی در چنین شرایط بحرانی نداریم.

با اینکه هزاران چرای دیگر از ذهنم می گذرند، مجبورم پاسخ چراهای دخترم را با آرامش دهم تا او هم مانند ما سردرگم نشود.

انتهای پیام/