هشدارهای امام خمینی(ره) نسبت به خوی اشرافی‌گری + فیلم
امام خمینی(ره) در هشدار نسبت به خوی اشرافیت فرمود: دولت در حکومت اسلامی درخدمت ملت است، باید خدمتگزار ملت باشد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا گسترش روحیه اشرافی‌گری و تجمل‌گرایی یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی جوامع اسلامی است که در آموزه‌های دینی نیز نسبت به خطرات و عواقب آن هشدارهایی داده شده است.
امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران بارها با سخنرانی‌های پندآموز خویش نسبت به نفوذ این خوی ناپسند در میان مدیران و مسئولان کشور به ملت و مسئولان هشدار داده‌اند.
گلچینی از فرمایشات امام خمینی(ره) نسبت به لزوم حفظ تقوا در بین مردم و مسئولان و هشدار نسبت به خوی اشرافیت مسئولان نظام را مشاهده کنید.
«ما تمدن غرب را قبول داریم لکن مفاسدش را نمى پذیریم. آنکه خون داده همین توده بوده است؛ آنکه جوان داده است، همین توده بوده است. یک دسته‌اى بیرون بوده‌اند، اشراف و اعیان هم بالاها نشسته بودند و شما خون دادید؛ شما جوان دادید؛ خانههاى شما را سوزاندند. آنکه شما مى‌خواهید آن باید بشود نه آنکه آنهایى که از اروپا و خارج آمده‌اند مى‌خواهند؛ نه آنکه اعیان و اشراف مى‌خواهند.» (جلد 6 - صفحه 276)
کسی که علم و تقوا دارد بر دیگران مقدم است
«دولت در حکومت اسلامی درخدمت ملت است، باید خدمتگزار ملت باشد و ملت چنانچه نخست‌وزیر هم یک وقت ظلم کرد، در دادگاه‌ها از او شکایت می‌کند و دادگاه‌ها او را در دادگاه می‌برند، و جرم او اگر ثابت شد، به سزای اعمالش می‌رسد. این دیگر آنطور نیست که در اسلام بین نخست‌وزیر و بین غیر نخست‌وزیر فرق داشته باشد. خلیفه مسلمین در صدر اسلام با یهودی - با اهل ذمه‌ای - که با هم یک مخالفتی داشتند در محضر قاضی حاضر شد و قاضی حکم بر خلاف او کرد و سر به اطاعت گذاشت. اسلام اینطور است. اسلام طوری نیست که برای طبقه بالا یک بالایی قائل باشد، ولو برای طبقه دانشمندان، البته [برای] متقی مرتبه بالاتر هست برای اینکه مرتبه انسانیت ایشان بالاتر است. اسلام به انسانیت انسان ارج می‌گذارد، انسانیت انسان به علم و تقواست، به دانشمندی و تقواست. کسی که علم و تقوا دارد، این به دیگران مقدم است، و کسی هر چه هم دارایی داشته باشد ولی علم و تقوا نداشته باشد، ابدا در اسلام ارجی ندارد.»
دوری از فرهنگ کدخدایی نسبت به مردم
«همۀ عالم در مقابل عظمت خدای تبارک و تعالی چیزی نیست. تمام این عالم مادی در مقابل عالم‌های معنوی که هست قدر محسوسی ندارد. آن وقت ما برای یک کدخدای ده یا یک کدخدای شهر، یا کدخدای یک کشور خیال بکنیم که خیر، ما الآن یک چیزی هستیم و دیگران به نظرمان کوچک بیایند و خودمان را بزرگ. اگر شما ملاحظه کردید در نفس خودتان که غیر از خدا از او کسی اطلاع ندارد و خودتان هم تا یک حدودی اطلاع دارید، اگر دیدید که این مقامی که خدای تبارک و تعالی، مردم را دلشان را متوجه کرده است به شما و به شما رأی داده‌اند، این مقام شما را محکوم خودش می‌کند و شما مرکوب او و او راکب شما هست، بروید خودتان را تصفیه کنید و بدانید این را که با دست خودتان ـ خدای نخواسته ـ خودتان را در دنیا و آخرت تباه نکنید. خدای تبارک و تعالی حاضر است، همۀ این عالم در محضر حق تعالی است و تمام خطرات قلبی ما و تمام لحظات عمر ما و تمام آنچه که در باطن ما میگذرد در مغز ما میگذرد در محضر حق تعالی است و ما باید برگردیم به محضر حق تعالی و آنجا در آن محضر دیگر حساب پس بدهیم.»
انتهای‌پیام/
