سیاسی‌بازی فدراسیون تکواندو برای اعلام تصمیم گرفته‌شده

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، فدراسیون تکواندو امروز (سه‌شنبه) با انتشار خبری نتیجه جلسه طولانی‌مدت روز گذشته کمیته فنی در خصوص تصمیم‌گیری برای انتخاب کادر فنی تیم ملی تکواندو را اعلام کرد و از نعمت خلیفه، بیژن مقانلو، مهدی بی‌باک و فریبرز عسگری به‌عنوان چهار گزینه هدایت تیم ملی تا المپیک 2020 توکیو نام برد و انتخاب گزینه نهایی را نیز منوط به شنیدن برنامه‌های گزینه‌های هدایت تیم ملی تکواندو در روز 12 اسفندماه اعلام کرد.

اینکه کمیته فنی به این نتیجه رسیده است برای انتخاب سرمربی تیم ملی تکواندو از گزینه‌های هدایت تیم ملی برنامه بخواهد در نوع خود هیچ ایرادی ندارد اما اینکه میان گزینه‌های هدایت تیم ملی اسم سرمربی تیم ملی را نیز مجدداً قرار داده است نه‌تنها عجیب بلکه به‌نوعی بی‌احترامی به مهدی بی‌باک است. اینکه پس از جلسه شورای فنی و ارائه گزارش آن به کمیته فنی، سیاست گذاران فدراسیون به این نتیجه رسیده‌اند که از گزینه‌های دیگر نیز برنامه بخواهند قطعاً نشان‌دهنده عدم رضایت آنها از عملکرد بی‌باک بوده است اما عدم جسارت در برکناری او موجب اتخاذ چنین تصمیماتی شده است. اگر این موضوع مورد تأیید کمیته فنی نیست باید این سؤال را از آنها مطرح کرد؛ پس چگونه بعد از یک سال دوباره از سرمربی تیم ملی خواستار برنامه شده است؟

نکته دیگر قرار گرفتن نام بیژن مقانلو میان گزینه‌های هدایت تیم ملی است. مقانلو پس از سه سال موفق کنار تیم ملی و کسب افتخارات فراوان، بعد از ناکامی تیم ملی در المپیک ریو و جام‌جهانی آذربایجان تصمیم به استعفا از سمت خود گرفت که این موضوع بدون هیچ گونه مقاومتی مورد پذیرش فدراسیون تکواندو قرار گرفت اما حالا بعد از گذشت یک سال و با وجود بارها عدم تمایل از سوی مقانلو، کمیته فنی او را میان گزینه‌های هدایت تیم ملی قرار داده است.

در این خصوص نیز باید از مسئولان فدراسیون تکواندو پرسید اگر به توانایی مقانلو بعد از کسب افتخارات فراوان ایمان داشتند چرا به‌راحتی استعفای او را مورد پذیرش قرار دادند و چرا حالا بعد از یک سال مجدداً به این نتیجه رسیدند او شایستگی بازگشت به تیم ملی را دارد. آیا این تصمیم، درستی این انتقاد که فدراسیون تکواندو همیشه در مواقع ناکامی از سرمایه‌های خود استفاده می‌کند تا فشارها را از روی خود بردارد نیست؟

خلیفه نیز در سالیان اخیر همواره یکی از گزینه‌های هدایت تیم ملی بوده است اما به‌نظر می‌رسد به‌دلایل نامعلوم هیچ‌گاه فدراسیون با وجود موفقیت‌های او تمایلی به استفاده از او نداشته و تنها برای نشان دادن نمایش استفاده از خرد جمعی نام او را میان گزینه‌های خود قرار داده است. حتی پیش از انتخاب بی‌باک نیز گفته شده بود که آرای خلیفه برای هدایت تیم ملی بیشتر از بی‌باک بود اما بنا بر همان دلایلی که به آنها اشاره شد او از گردونه هدایت تیم ملی خارج شد و احتمالاً این بار نیز با وجود اثبات توانایی‌های خود شانسی برای هدایت تیم ملی نخواهد داشت.

فریبرز عسگری نیز آخرین گزینه هدایت تیم ملی است که به‌نظر می‌رسد پروسه حضور او در تیم ملی از ماه‌ها قبل و با انتخاب به‌عنوان سرمربی تیم‌های اعزامی به تورنمنت‌های آسان کشورهای اسلامی و داخل سالن آسیا استارت خورده است. مربی اخلاقمداری که پیش از این یک بار با فداکاری در مقطع حساس المپیک لندن، هدایت تیم ملی را قبول کرد اما او نیز بعد از جام‌جهانی چند سالی را خانه‌نشین شد. اما به‌نظر می‌رسد این بار قرعه شانس به نام عسگری افتاده است اما عدم جسارت فدراسیون تکواندو در اعلام نام او همراه با شوی انتخاب سرمربی از طریق کمیته فنی همراه شده است. قطعاً هیچ کسی منکر توانایی‌های فریبرز عسگری نیست اما نحوه انتخاب او نه‌تنها کمکی به تیم ملی و خود او نخواهد کرد بلکه موجب حواشی بیشتری نیز برای تکواندوی ایران خواهد شد.

ای‌کاش مسئولان اخلاقمدار فدراسیون تکواندو چنین عجولانه دست به اتخاذ تغییرات نمی‌زدند. قطعاً نتایج بی‌باک در یک سال اخیر ایده‌آل نبوده است اما نباید فراموش کرد همان‌طور که انتخاب او برای هدایت تیم ملی عجولانه بود، تغییر او نیز در همین راستا صورت خواهد گرفت و هیچ توجهی به فداکاری او برای هدایت تیم ملی در مقطعی که تکواندوی ایران از لحاظ فنی و روحی به انتهای خط رسیده بود، نخواهد شد.

انتهای پیام/*