گفتگوی اختصاصی با رئیس انجمن نساجی|بانک جهانی ۳ دهه پیش فاتحه صنعت نساجی ایران را خوانده بود + فیلم
رئیس انجمن صنایع نساجی از جلسه ای گفت که اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی در بنگلادش برگزار و فاتحه بانک جهانی برای صنعت نساجی ایران در آن جلسه خوانده شد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، جمشید بصیری رئیس انجمن صنایع نساجی ایران در بخشی از گفتگوی تفصیلی خود با تسنیم به جلسه ای که در اوایل دهه 80 میلادی در بنگلادش برگزار شده و فاتحه صنعت نساجی ایران در آن جلسه خوانده شده، اشاره کرده و می گوید: "در همان دهه 80 میلادی به عنوان نماینده اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران از بخش خصوصی و دبیر انجمن صنایع نساجی ایران به بنگلادش دعوت شدم. ساختمان انجمن صنایع نساجی آنها در داکا بود، یادم هست آن روز آنقدر باران آمده بود که من در خیابانهای بدون آسفالت آنها حتی نمیتوانستم پایم را از داخل گِل بیرون بکشم و تا قوزک پا در گِل فرو رفته بودم. با هر سختی خودم را به دفتر انجمن رساندم دیدم آنجا همه بدتر از من هستند، حتی بعضیها پاچۀ شلوارشان هم در گِل رفته بود.
بگذریم جمع بزرگی از تمام کشورهای منطقه به آن دفتر دعوت شده بودند تا در آنجا راجع به صنعت نساجی آسیا و به ویژه خاورمیانه صحبت کنیم. ما آن زمان در دوره خوب حیات صنعت نساجی کشور بودیم این در شرایطی بود که ما مسائل جنگ و غیره را تجربه کرده بودیم اما آنها نه جنگ و نه تحریم داشتند.
خلاصه من در آن جلسه دربارۀ آینده ایران و وضعیت ایران صحبت کردم. یک فردی که از بانک جهانی به این جلسه آمده بود از روی میز 5 دانه گیلاس برداشت و به من نشان داد و گفت شما فکر می کنید قیمت این 5 گیلاس در توکیو چقدر است؟ گفتم نمیدانم! گفت حدود 35سنت است، شما با 35 سنت در ایران چند کیلو گیلاس مشهد م یتوانید بخرید؟ گفتم نمیدانم، گفت شما حدود 3 کیلو گیلاس می توانید بخرید. بعد گفت ایران یکی از سه کشور دنیا است که خدا بهترین چیزهای دنیا را آنها داده است، شما که انقدر معادن غنی ، ذخایر نفت و گاز و حتی شرایط آب و هوایی مناسب دارید می خواهید نساجی را هم داشته باشید؟!
وقتی من از بنگلادش برگشتم یک گزارش برای رئیس اتاق آماده کردم و گفتم آنها میخواهند فاتحۀ نساجی ما را بخوانند. همان زمان به مسئولان کشور گفتم که رقبای خارجی برای ما دردسر درست می کنند اما آقایان باور نمیکردند!
امروز بانک جهانی تمام تلاش خود را در خصوص تصویب عضویت بنگلادش در سازمان تجارت جهانی میگذارد اما ما را هنوز راه نداده است، در نتیجه اگر من و بنگلادش پارچه ای را تولید و بخواهیم صادر کنیم بازار آلمان از ما تعرفه 13 درصدی میگیرند اما بنگلادش به واسطه عضویت در WTO تعرفه ای پرداخت نمیکند. این رفتارها نشان می دهد رقبا با محدودیت شرایط اقتصادی مشکلات ما را هر روز افزایش می دهند. در مسائل بانکی هم مشکلات داریم حتی معاملات خرید و فروش با تجار خارجی به سختی انجام میشود. همین تشدید اوضاع نابرابر رقابت اقتصادی عاملی شده تا امروز بنگلادش 28 میلیارد دلار صادرات نساجی دارد اما صادرات ما صفر است."
انتهای پیام/