فارس|جلوههای زیبای طبیعت در قلب کوههای لارستان+فیلم
در نزدیکی صحرای باغ لارستان غاری کهن با عجایب بسیار وجود دارد، این غار به نام «بنوو» دارای کتبیههایی به زبان سانسکریت است و چهارطاقیهایی مربوط به دوران ساسانیان در نزدیکی آن قرار دارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، اکوتوریسم یا بوم گردشگری یا طبیعتگردی، گونهای از گردشگری است که در آن گردشگران برای دیدار از مناطق طبیعی نامسکون و دستنخورده سفر میکنند و به تماشای مظاهر طبیعت میپردازند. بسیاری از کشورها بخش هنگفتی از درآمد خود را از بوم گردشگران خارجی تأمین میکنند.
گونههای مختلف طبیعتگردی عبارتند از گردش آبی و ساحلی، کوهنوردی، غارنوردی، بیابانگردی، دامنهنوردی، مردمشناسی، طبیعتدرمانی. امروزه طبیعتگردی در میان گونههای مختلف گردشگری از جایگاه ویژه و رشد قابل توجهی برخوردار است و انتظار میرود بر شدت این گسترش نیز افزوده شود.
استان فارس با وجود داشتن دریاچهها، آبشارها و غارهای بسیار یکی از استانهایی است که ظرفیت این نوع گردشگری را دارد. یکی از غارهایی که جاذبه گردشگری بسیاری دارد اما چندان شناخته شده نیست، غار باستانی بنوو است.
در نزدیکی صحرای باغ لارستان غاری کهن با عجایب بسیار وجود دارد، این غار به نام «بن وو» دارای کتبیههایی به زبان سانسکریت است و چهارطاقیهایی مربوط به دوران ساسانیان در نزدیکی آن قرار دارد.
این غار از لحاظ اکوتوریسم و ژئوتوریسم یکی از مناطق بینظیر ایران و با وسعتی قریب به 3000 متر مربع و با ارتفاعی نزدیک به 50 متر در دل کوه گاوبست از رشته کوههای زاگرس جنوبی واقع شده است.
این غار از شگفتیهای طبیعت در این قسمت از کشور پهناور ایران است. درباره نام این غار شگفتانگیز اقوال مختلفی وجود دارد از آن جمله عدهای بر این عقیدهاند که نام اصلی آن داد بنیاد ( محلی که برای دادخواهی) است و گروهی دیگر نیز نام آن را بن وو که ریشه لغوی آن در زبان محلی تقریبا" شیبه داد بنیاد است، میدانند.
بهر روی آثار به جای مانده در این محل حکایت از آن دارد که این غار قرنها پیش از ورود اسلام، محل سکونت قبایلی بوده است که با آمدن اسلام به جاهای دیگر خارج از ایران کوچ کردهاند.
در این غار بیش از 24 حوض جهت جمعآوری آبی که در طول سال از سقف غار به صورت قطرههای ممتد میچکد، توسط ساکنان اولیه آن ساخته شده است که در حال حاضر تقریبا 15 عدد آن سالم مانده و به روال گذشته عشایر ساکن در این محل از آبهای جمعآوری شده استفادههای فراوان میبرند.
کنارههای دیوار غار 12 حوضچه آب تقریبا به ابعاد5 در 3 و در راستای جنوبی 7 حوضچه به ابعاد 5 در 4 متر وجود دارد که در ضلع غربی آن 4 پلکان با خیز 30 سانتیمتر ساخته شده است.از عجایب دیگر این غار این است که چشمه آب شیرین آن در تمام فصول سال چه در سالهای پرباران و چه در خشکسالی جاری است.
نوشتههای برجای مانده بر سنگها حاکی از آن است که این محل روزگاری محل سکونت افرادی بوده است که زبان سانسکریت داشتهاند و البته سمبلهایی در بنوو حکایت از وجود دین شیواپرستی در عمادده و به ویژه در غار بنوو دارد. شیوا یا خدای درهم کوبنده هنگامی که خشم میگیرد نماد نابودی ظلم و ستم است.
معمولا پیروان شیوا دوست دارند در انزوا زندگی کنند و با ریاضتهای فراوان و گاه چند ساله خود را برای کارهای عجیب و غریب آماده میکنند. همچنین سنگ نوشتهها و آثار حجاری شده در دل کوه و بر روی سنگها و منزلگاهها در جاهای مختلف و پراکنده در کوه گاوبست حکایت از آن دارد که این قبیله نسبتا بزرگ در جاهای مختلف این کوه زندگی میکردهاند که آثاری را مانند برستو(در زبان محلی) یا بارانستان، قلعه قلات، گورستانهای قدیمی که تا چندی پیش اثر آنها قابل مشاهده بود از خود به جای گذاشتهاند.
در سالیان گذشته معبدی نیز در قسمت جنوبی این غار وجود داشت که بیشتر به آتشکده شبیه بود و در حال حاضر بر اثر سهلانگاریها به کلی ویران شده است. با وجود قدمت عظیم این غار و سابقه باستانی هم چنین آثار بر جای مانده در آن متاسفانه توجه جدی به این اثر نشده و آثار کندوکاوهای غیر مجاز افراد سودجو متاسفانه در جای جای این مکان باستانی به چشم میخوردباشد.
در بخشهایی از دیوارههای اطراف غار نیز نوشتههایی به خط عبری دیده میشود. درون غار هوای خنک و مرطوب جریان دارد. کف غار ناهموار است و شیب آن به سمت دهانه غار است. پیمایش این غار نیاز به ابزار فنی ندارد و بهترین زمان بازدید از آن فصل بهار است.غار بنوو با شماره 30119 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
علی نخبه، کارشناس زمینشناسی درباره این غاربه خبرنگار تسنیم میگوید: غار بن وو یکی از قدیمیترین غارهای منطقه و حتی ایران است و نقش مهمی در ژئوتوریسم منطقه لارستان دارد. این غار آهکی و ذخایر آبی خاصی دارد که باید حفظ شوند.
زهرا تفضلی کارشناس باستانشناسی نیز بر این باور است که در این غار هر سه نوع گردشگری تاریخی، طبیعی و جغرافیایی دیده میشود. غار بن وو ترکیبی بینظیر از تاریخ و ژئوتوریسم است و در مسیر غار بهترین و زیباترین درهها وجود دارد که میتواند فرصتی برای سرمایهگذاری در زمینه گردشگری طبیعی و تاریخی باشد و تا حدودی مشکلات مربوط به بیکاری را در منطقه کاهش دهد.
عکس از حبیب آسوده
انتهای پیام/ش