چرای بی‌رویه دام و جولان سگهای گله در منطقه حفاظت‌شده میشداغ
حضور احشام و سگهای گله که شکارچیانی قدر هستند با ازبین‌بردن امنیت زیستگاهها چالشی اساسی برای بقای وحوش به‌حساب می‌آید. آهوان میشداغ که در پی این ناامنی به مرز عراق پناه برده و توسط شکارچیان عراقی کشته می‌شوند از قربانیان چرای دام در زیستگاهها هستند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، دامپروری سنتی، سالهاست به یکی از اصلی‌ترین مخاطرات محیط زیست کشور تبدیل شده. حضور گله‌های دام در زیستگاهها علاوه بر از بین بردن پوشش گیاهی، به شیوع بیماری‌های مهلکی چون تب برفکی و طاعون نشخوارکنندگان میان چهارپایان منجر شده و با به‌جا گذاشتن تلفاتی گسترده میان چهارپایان، شکارچیانی چون پلنگ، یوز، خرس، گرگ، شغال، روباه و سایر گوشتخواران را با کمبود طعمه مواجه می‌کند. اما تخریب پوشش گیاهی و آلوده کردن منابع آب، تنها آسیب وارده به محیط زیست در پی حضور گله‌های دام نیست. متأسفانه حضور گله‌های دام و جولان سگهای گله که شکارچیانی قدر محسوب می‌شوند، با برهم زدن امنیت زیستگاهها، چالشی اساسی برای بقای وحوش به‌حساب می‌آید.
یکی از زیستگاه‌هایی که زیستمندانش به‌شدت از حضور گله‌های دام و سگهای گله آسیب دیده‌اند منطقه حفاظت‌شده ام‌الدبس و میشداغ واقع در شهرستان دشت آزادگان خوزستان است، زیستگاهی که طی سال‌های گذشته علاوه بر چرای بی‌رویه دام، در پی معدنکاوی‌ها، مالچ‌پاشی‌ها، کشاورزی‌های بی‌رویه، حضور شکارچیان، زباله‌سوزی و احداث یک کانال بتونی که به غرق شدن بسیاری از آهوان منطقه انجامیده، به زیستگاهی ناامن به‌ویژه برای آهوان بدل شده به‌گونه‌ای که جمعیت انگشت‌شمار آهوان این منطقه به‌اصطلاح حفاظت‌شده در جست‌وجوی زیستگاهی امن، به‌سوی مرزهای عراق پناه می‌برند و شکارچیان عراقی هم که متوجه این موضوع شده‌اند برای شکار این آهوان گریزپا در مرزها انتظار می‌کشند تا پایانی خونین را برای حیات تلخ این حیوانات زیبا رقم بزنند.
در ادامه تصاویری از حضور احشام و سگهای گله را طی روزهای گذشته در منطقه حفاظت‌شده میشداغ مشاهده می‌کنید، منطقه‌ای که دیگر از امنیت لازم برای میزبانی از ساکنانش برخوردار نیست و هر قسمت از آن به‌نحوی توسط انسان مورد تخریب واقع شده است.
انتهای پیام/*