کفش‌ورکشیده‌‌ها،جاسوسان نخبه و نخبگان جاسوس!
وزیر اطلاعات در روزهای اخیر به دلایلی که روشن نیست، حرف و حدیث‌ها درباره جاسوس بودن یا نبودن عبدالرسول دری‌اصفهانی، عضو تیم ایران در مذاکرات هسته‌ای منجر به توافق برجام را آغاز کرده است.
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، وزیر اطلاعات در روزهای اخیر به دلایلی که روشن نیست، حرف و حدیث‌ها درباره جاسوس بودن یا نبودن عبدالرسول دری‌اصفهانی، عضو تیم ایران در مذاکرات هسته‌ای منجر به توافق برجام را آغاز کرده است. این البته اول بار نیست که دولتی‌ها به حمایت از کسانی برمی‌خیزند که به اتهامات امنیتی دستگیر یا محکوم می‌شوند. پیش از این در مورد کاوه مدنی هم که با اتهام جاسوسی مواجه بود، حمایت دولت از او را شاهد بودیم تا حدی که با درخواست رسمی معاون وزیر اطلاعات او اجازه خروج از کشور را یافت. به تازگی و پس از دستگیری محمدرضا جلایی‌پور هم موج حمایت از او به بهانه نخبه بودن راه افتاد و حسام الدین آشنا، مشاور رئیس‌جمهور اتهامات او را واهی دانست و... آشنا که منتقدان دستگاه دیپلماسی را متهم به همراهی با صهیونیست‌ها و ضدانقلاب می‌داند، خود در این مسیر با آنها همنوایی می‌کند! این گزارش نگاهی به سوابق برخی از این نفوذی‌هاست، ضمن آنکه روز گذشته و پس از انکار وجود مسئولان دوتابعیتی توسط وزیر اطلاعات، گزارش تحقیق و تفحص مجلس در این زمینه منتشر و اعلام شد که 210 مدیر دوتابعیتی شناخته شده‌اند!»
عبدالرسول دری‌اصفهانی؛ محکوم امنیتی
اگر کاوه مدنی و جلایی‌پور صرفاً با اتهام نفوذی بودن روبه‌رو هستند و هنوز محاکمه نشده‌اند و تکلیف حکم آنان روشن نیست، اما دری اصفهانی به حکم قانون، نه یک متهم بلکه مجرم امنیتی است. مهرماه سال 96 بود که محسنی اژه‌ای، سخنگوی دستگاه قضا اعلام کرد که «آقای عبدالرسول دری اصفهانی فرزند حسین، دوتابعیتی (ایرانی - کانادایی) بود و از جمله کسانی بود که متهم به جاسوسی و ارائه اطلاعات به بیگانگان بود و با دو سرویس جاسوسی مرتبط بود که دادگاه رسیدگی و او را به پنج سال حبس قطعی محکوم کرد.
به دادگاه بدوی اعتراض شد و دادگاه تجدیدنظر تأیید کرد و حکم قطعی شد که ایشان باید حکم پنج سال را تحمل کند.»
دری اصفهانی در ماه‌های اخیر در زندان و مشغول گذراندن دوران حبس خود است.
دری اصفهانی در سفر محمدجواد ظریف به ترکیه جزو تیم سفر بوده اما از همان داخل هواپیما دستور بازداشت وی صادر می‌شود و وی در ترکیه پیاده نمی‌شود و به ایران بازگردانده می‌شود، حتی گفته شد که امریکا به این جاسوس به دلیل فعالیت در کمیته برجام، ماهانه 7هزار و 500 پوند حقوق می‌داد، این جاسوس علاوه بر حقوق از جاهای مختلف ایران، از امریکا و انگلیس هم حقوق می‌گرفت.
حالا وزیر اطلاعات می‌گوید او از نظر ما جاسوس نیست. وزیر برای جاسوس نبودن او دلیلی ارائه می‌کند؟ خیر! آنچه وزیر در این مقطع و پس از نهایی شدن حکم این جاسوس بر آن تأکید دارد، صرفاً ایستادگی مقابل قانون است.
دری اصفهانی با مشاوره‌ها و اطلاعات غلط، نگرش تیم هسته‌ای را تغییر می‌داد و منجر به اتخاذ تصمیماتی نادرست توسط تیم می‌شد. علاوه بر این یکی از اتهامات او ضبط محتوای مذاکرات محرمانه هسته‌ای با ساعت مچی و ارسال آن به یکی از دستگاه‌های جاسوسی انگلیس بود.
نخبه علمی یا آقازاده‌ای نفوذی؟!
حمیدرضا جلایی‌پور شاید آنچنان که آشنا می‌گوید، یک نخبه علمی باشد و تردیدی هم نیست که عموهای او شهید شده‌اند و او برادرزاده دو شهید است اما یقیناً هیچ کدام این دو گزاره استدلالی مبنی بر بی‌گناه بودن او نیست.
او زمان کنکور از رتبه‌های اول بوده، اما واقعیت این است در مقطع دکترا مانده و پیشرفتی نداشته است. نه مقاله‌ای انگلیسی دارد و نه کتابی تألیف کرده است.
او خود را در پست دکتری دانشگاه هاروارد معرفی می‌کند، ولی شاهد علوی، یک روزنامه نگار در خارج از ایران که گزارشش در مورد سوابق علمی جلایی پور با واکنش تند او روبه‌رو شد، می‌گوید: «تحصیل ایشان به خاطر طول کشیدن غیرمعمول و تأخیر در ارائه تز دکتری معلق شده است. من نوشته‌ام او دانشجوی تعلیقی دکتری است و این عین چیزی است که دکتر کاتوزیان، استاد راهنمای خودش، در مصاحبه به من گفت.» دانشگاه هاروارد هم جلایی پور را صرفاً یک پژوهشگر مهمان معرفی می‌کند! حالا که روشن شد نخبه‌ها می‌توانند دروغ بگویند، شاید بهتر بتوان پذیرفت که ممکن است نفوذی هم باشند!
سایت مشرق می‌نویسد: «حقیقت این است که ظاهراً دوران قانونی تحصیل دکتری جلایی‌پور در آکسفورد در همان سال 2009 به اتمام رسیده و او از آن زمان به بعد دانشجوی «تعلیقی» محسوب می‌شد و بعد از بازگشت به لندن با «حمایت‌های خاص»، دوباره او را در دوره دکتری ثبت نام کردند (بدون آنکه بورسی رسمی دیگری به او تعلق بگیرد) و با این حال بعد از هفت سالی که از حضور دوباره او در آکسفورد می‌گذرد، او هنوز از تز دکتری خود دفاع نکرده است و با این حال، با هدایت و همان «حمایت‌های خاص»، بدون کامل کردن دوره دکتری، به عنوان پژوهشگر مهمان دوره پست دکتری به دانشگاه‌های پرینستون و هاروارد رفته است.»
نخبه محیط زیست یا نفوذی تصمیم‌ساز؟!
کاوه مدنی هم به عنوان یک نخبه به عنوان معاون رئیس سازمان محیط زیست معرفی می‌شود؛ نخبه‌ای که در سخنرانی به نمایندگی از ایران، کشورش را یکی از بزرگ‌ترین تولید کنندگان گازهای گلخانه‌ای معرفی می‌کند.
سایت مشرق می‌نویسد: «مدنی به عنوان سرپل نفوذ شبکه‌ای از جاسوسان- عناصری نظیر کاووس سیدامامی- به دستگاه‌های اداری برای جمع‌آوری اطلاعات نظامی، ایجاد انحراف در ریل‌گذاری‌های مربوط به آب و هوا، ترویج کوچ از روستا و نابودی منابع آبی شناخته شده است.
به عنوان نمونه می‌توان به تأثیر او در مجاب کردن مسئولان محیط زیست به پذیرش و پیوستن به توافقنامه آب و هوایی پاریس اشاره کرد؛ توافقنامه‌ای که گرچه ظاهری جذاب و گول‌زننده دارد اما در باطن می‌تواند اثرات مخربی بر اقتصاد ایران وارد آورد و حتی زمینه‌ساز تحریم‌های جدید نیز در آینده باشد اما در این میان نقش و تأثیر مدنی در خوب جلوه دادن این توافق محل تأمل است. نقش وی در این زمینه تا حدی بود که او به عنوان نماینده ایران در نشست توافق پاریس در آبان‌ماه سال 96 شرکت کرد و در آنجا از تعهدات ایران صحبت کرده بود.»
کوتاهی و انکار وزارت اطلاعات در مورد دوتابعیتی‌ها
روز گذشته گزارش تحقیق و تفحص مجلس در مورد مسئولان دوتابعیتی منتشر شد. در این گزارش تأکید شده که «تاکنون 210 مدیر دوتابعیتی طی دو سال گذشته شناسایی شده‌اند.» بخش‌های مهمی از این گزارش را بخوانید که از موارد متعدد جاسوسی دوتابعیتی‌ها سخن می‌گوید: از دیگر موارد می‌توان به افرادی چون محمدجعفر محلاتی (تبعه امریکا) و سیروس ناصری (شهروند اتریش و مقیم انگلیس) که به طور فعال در برهه تاریخی قطعنامه 598، پذیرش پروتکل الحاقی توسط ایران، ایفای نقش محوری و هدایت‌کنندگی در مذاکرات سعدآباد در جهت هدایت و پیشبرد توافق برجام حضور داشته‌اند، اشاره نمود.
دری اصفهانی (تبعه کانادا) از دیگر محکومان به اتهام جاسوسی در تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای بود که در رأس حساس‌ترین بخش مذاکرات یعنی کمیته مالی- بانکی بوده است که پذیرش اجرای FATF به عنوان پیش‌شرط امضای برجام و در منگنه قرار دادن نظام به نحوی که راه رفت و برگشت برای آن وجود نداشته باشد، از نتایج آن بوده است. نکته حائز اهمیت آنکه مشارالیه در اعترافات خود به صراحت عنوان داشته که نمایندگی شرکت PWC مستقر در امارات از وی خواسته است تا افراد مطمئنی را جهت همکاری با این مؤسسه به آن معرفی نمایند که ترجیحاً تابعیت مضاعف داشته باشند که وی نیز دو نفر به نام‌های فریده شیرازی و مشکان مشکور (تبعه فرانسه و از مشاوران تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در توافق برجام) را به آنها معرفی نموده است.
از دیگر موارد در این زمینه می‌توان به خاوری اشاره نمود، همگان نیز ایجاد خسارت وارده اقتصادی از سوی خاوری به عنوان مدیرعامل بانک ملی به عنوان مدیر عامل بانک ملی ایران و خروج سرمایه‌های هنگفت از کشور مطلعند و نیاز به تشریح نداشته و توضیح واضحات است.
گزارش مجلس در حالی است که وزیر اطلاعات مکرراً تأکید می‌کرد که مسئول دوتابعیتی نداریم! حالا وزیر اطلاعات برای تبرئه زیرمجموعه خود و بی‌گناه جلوه دادن دولت متبوعش می‌تواند محکومان امنیتی را جاسوس نداند یا باز هم دوتابعیتی‌ها را منکر شود، اما پروژه نفوذ را باید جدی گرفت و شاید برای جناب وزیر مرور و به کارگیری سخنان رهبری در دیدار اخیر مدیران وزارت با ایشان راهگشا باشد تا حداقل تصور نکنیم نفوذی‌های تصمیم‌ساز به اطراف مسئولان امنیتی که خود باید معرفی‌کننده نفوذی‌ها باشند رسیده‌اند.
منبع: روزنامه جوان
انتهای پیام/