گزارش تسنیم | آیا سیاست تهدید و تطمیع کره شمالی جواب می‌دهد؟
بیانیه کم‌سابقه اخیر کره شمالی نشان می‌دهد پیونگ یانگ بی محابا عمل نخواهد کرد و به وقایع تاریخی و آنچه که آمریکا بر سر کشورهای دیگر آورده کاملا آگاه است و از آنها درس گرفته است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، همزمان که به روز دیدار مهم کیم جونگ اون رهبر کره شمالی با دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا نزدیک می‌شویم اظهارنظرها و مواضعی که از سوی مقامات آمریکایی و بعضا کره شمالی بیان می‌شود چشم انداز روشنتری در زمینه اهداف و استراتژی دو طرف در قبال این مذاکرات به دست می‌دهد.
از طرف کره شمالی به صورت کلی اخبار این گونه به گوش می‌رسید که این کشور با خلع سلاح اتمی موافقت کرده است اما اینکه رویکرد آن چگونه خواهد بود و یا چه امتیازاتی را در قبال آن درخواست خواهند نمود هنوز مشخص نیست.
بیشتر بخوانید: پیونگ‌یانگ: با مقام‌های بی‌کفایت کره جنوبی مذاکره نمی‌کنیم
در جبهه مقابل به نظر می‌رسد که ایالات متحده استراتژی خود در زمینه مذاکره با کره شمالی را سیاست تطمیع و تهدید قرار داده است.
مایک پامپئو وزیر خارجه آمریکا بعد از پایان دومین سفرش به کره شمالی در یک نشست خبری مشترک با وزیر خارجه کره جنوبی وعده داد که کشورش حاضر است به برنامه بازسازی اقتصادی کره شمالی کمک کند به شرطی که پیونگ یانگ موافقت کند دست از برنامه تسلیحات اتمی‌اش بکشد و در «مسیر درست» غیرهسته‌ای شدن گام بردارد.
وی گفته؛ اگر کیم جونگ اون مسیر درست را برگزیند آینده‌ای از صلح و "رونق اقتصادی" برای مردم کره شمالی می‌توان متصور بود. اگر کره شمالی اقدامات سریعی در جهت غیرهسته‌ای شدن انجام دهد، ایالات متحده آماده است تا با دوستان کره جنوبی‌اش در جهت رسیدن کره‌شمالی به رونق اقتصادی همکاری کند.
همزمان با وعده تطمیع اقتصادی، ایالات متحده سیاست تهدید علیه را کره شمالی را نیز ادامه داده است. دونالد ترامپ اوایل اردیبهشت تصریح کرد که آمریکا هیچ امتیازی به کره‌شمالی نداده و خواستار تحقق خلع سلاح هسته‌ای است.
وی با تأکید بر این که کره‌شمالی باید تسلیحات هسته‌ای خود را از بین ببرد، اضافه کرد: ما مذاکرات بسیار خوبی داریم. چیزی که می‌بینیم این است که کیم جونگ اون با نگاهی واقعاً باز و به نظر من محترمانه برخورد کرده است.
سارا سندرز سخنگوی کاخ سفید نیز پس از آن گفت، ارزیابی ما این است که کارزار فشار حداکثری علیه کره شمالی کارساز بوده و ما تا زمانی که شاهد تبدیل شدن گفته‌های آنها به اقدامات ملموس نباشیم از این کارزار دست نمی‌کشیم.
وی روز چهارشنبه گذشته نیز تاکید کرد دیدار بین رهبران کره شمالی و آمریکا چه برگزار شود یا نشود ما به دستور کار فعلی خودمان یعنی فشار حداکثری علیه این کشور ادامه خواهیم داد.
آمریکا همچنین به برگزاری رزمایشهای مشترک با کره جنوبی، که کره شمالی نسبت به آن بسیار حساسیت دارد، نیز ادامه داده است.
بیشتر بخوانید: آمریکا خواستار انتقال بخشی از کلاهک‌های هسته‌ای کره شمالی شد
سوالی که این روزها مطرح می‌شود این است که آیا سیاست تهدید و تطمیع درباره پیونگ یانگ جواب خواهد داد؟ آیا کره شمالی به راحتی حرفهایی که مقامات آمریکایی میزنند خود را خلع سلاح خواهد کرد؟
یکی از نکات قابل توجه درباره تنش زدایی میان پیونگ یانگ و واشنگتن سرعت بالای تحولات طی هفته‌های اخیر است، به گونه‌ای که مایک پامپئو طی دو هفته دوبار در جایگاه ریاست سازمان سیا و همچنین وزیر خارجه آمریکا به کره شمالی سفر کرد با کیم جونگ اون دیدار و رایزنی کرد. علاوه بر آن کره شمالی اخیرا بدون هیچ قید و شرطی سه تبعه آمریکایی که مدتهاست در این کشور در زندان هستند را آزاد کرد و به آمریکا تحویل داد.
این سرعت بالای تحولات و نرمش کره شمالی شاید این تفکر را به وجود آورده است که بقیه مسیر نیز به همین راحتی و با سرعت طی خواهد شد.
اما نگاهی به تحولات چند روز گذشته و همچنین مرور تاریخ تحولات مربوط به کره شمالی و تجربه های تاریخی طی چند دهه گذشته نشان می‌دهد که این ذهنیت بسیار ساده انگارانه است و بعید است کره شمالی بدون تضمینهای لازم و همچنین گرفتن امتیازات لازم خود را در برابر آمریکا، که هدفش تا به امروز تغییر نظام کره شمالی بوده است، خلع سلاح کند.
در وهله اول باید به این مساله اشاره کنیم هنوز مشخص نیست که آنچه که مقامات آمریکایی و کره جنوبی «موافقت پیونگ یانگ با خلع سلاح خوانده‌اند» دقیقا به چه معناست؟ اخیرا جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ گفته که پیونگ یانگ باید تسلیحات هسته ای خود را در یک منطقه در آمریکا نگهداری کند! آیا کره شمالی همانطور که مقامات آمریکایی میگویند اول خود را خلع سلاح میکند بعد پای میز مذاکره خواهد نشست؟ این همان موضوعی است که بولتون از آن به عنوان مدل لیبی یاد کرده است که با پاسخ تند کره شمالی مواجه شد.
کره شمالی بلافاصله به این توهم بولتون واکنش نشان داد و از آن شدیدا انتقاد کرد. پیونگ یانگ در این زمینه طی بیانیه‌ای گفته؛ مقام‌های بلندپایه کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکا از جمله بولتون با صحبت کردن درباره فرمول «ابتدا خلع سلاح‌های هسته‌ای، بعداً امتیازدهی» مقاصدشان درباره پیاده‌سازی مدل خلع سلاح لیبی را علنی می‌کنند. این اظهارات نشان‌دهنده نیات طرف آمریکایی برای حل و فصل مسائل از طریق گفت‌وگو نیست بلکه، اساساً نشانه اقدامات شیطانی آنها برای تحمیل سرنوشت لیبی و عراق بر کشور پرافتخار کره شمالی است. جهان به خوبی می‌داند که کشور ما نه عراق است و نه لیبی.
این بیانیه کم سابقه و نادر از سوی کره شمالی و اشاره خاص به سرنوشت لیبی و عراق نشان می‌دهد که پیونگ یانگ بی محابا عمل نخواهد کرد و به وقایع تاریخی و آنچه که آمریکا بر سر کشورهای دیگر آورده کاملا آگاه است و از آنها درس گرفته است.
توافق هسته‌ای ایران و پیمان شکنی آمریکا مساله دیگری است که باید به آن اشاره کرد. هرچند بعضی از تحلیلگران میگویند که خروج آمریکا از برجام تاثیری روی مذاکرات با کره شمالی نمی‌گذارد اما باید گفت که هنوز مذاکره ای انجام نشده است تا نتیجه گیری کنیم که بدعهدی‌های واشنگتن مورد توجه کره شمالی است یا خیر.
فعلا می‌توانیم بگوییم که خوشبینی غربی‌ها و غرب گرایان در ارتباط با کره شمالی طی چند روز تبدیل به بدبینی شد. به غیر از بیانیه کره شمالی که اشاره شد، به عنوان مثال باید به واکنش تند پیونگ یانگ به برگزاری رزمایش مشترک آمریکا و کره جنوبی هم اشاره کرد.
کره شمالی این رزمایش را یک اقدام خصمانه و مغایر با تلاشها برای تنش زدایی خوانده و تاکید کرده ممکن است باعث لغو دیدار آتی ترامپ و کیم جونگ اون شود. تهدید کره شمالی بلافاصله موجب شد آمریکا مشارکت بمب افکنهای هسته‌ای خود در رزمایش را لغو کند. با این حال هنوز مشخص نیست کره شمالی قانع شده باشد و ممکن است دیدار با ترامپ را لغو کند یا آن را به تاخیر بیندازد.
پیونگ یانگ همچنین روز جمعه اعلام کرد که از ورود خبرنگاران کره جنوبی برای ثبت وقایع مربوط به تعطیلی سایت آزمایش هسته ای خود جلوگیری خواهد کرد، اقدامیکه که ابهامات درباره تنش زدایی در شبه جزیره کره را بیش از پیش افزایش داده است.
در نهایت باید تاکید کرد که، کره شمالی طی حدود 60 سال گذشته تحت تحریم اقتصادی آمریکا و متحدانش قرار داشته است و هسته‌ای شدن این کشور و همچنین تقویت زرادخانه موشکی آن محصول مقاومت دولت و ملت این کشور در برابر تلاشهای واشنگتن برای تغییر رژیم این کشور بوده است.
بسیار بعید است که پیونگ یانگ، که از دهه نود میلادی چندین بار طعم مذاکراه با آمریکا و شکست آن را چشیده است، به راحتی در برابر وعده های اقتصادی آمریکا، که یکی از ابزارهای تازه این این کشور برای نفوذ و براندازی نرم است، خام شود و صرفا با وعده پولدار شدن و رونق اقتصادی در دام آمریکائیها گرفتار شود.
انتهای پیام/