صمیمی: بعد از المپیک گفتند که دیگر به درد نمی‌خورم/ ذوب‌آهن دو سال است که قرارداد ۱۰ میلیونی‌ام را نمی‌دهد/ جوانی‌ام را در ورزش گذاشتم و حالا بیکارم

محمود صمیمی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره خداحافظی‌اش از دنیای قهرمانی اظهار داشت: دوومیدانی چه چیزی دارد که بخواهیم به آن سلام هم کنیم، باید از آن خداحافظی کرد. من در سن و سالی هستم که باید تازه کارم را شروع کنم. برای رشته‌های پرتابی که رشته‌های قدرتی هستند، یک ورزشکار در 28، 29 سالگی که به اوج می‌رسد، باید کارش را شروع کند.

وی افزود: من زمانی مجرد بودم و در آن شرایط بودن و نبودن  پول خیلی مهم نبود، اما الان زندگی‌ام پس از تاهل با ورزش نمی‌چرخد، یعنی نه باشگاه پول می‌دهد، نه فدراسیون. شرایط تمرین به شکلی است که باید ماهی 2، 3 میلیون تومان هزینه کرد، در این شرایط من که هیچ درآمدی ندارم، چگونه تمرین کنم؟ اگر هم بخواهم بدون هزینه تمرین کنم، حضور در جمع دو، سه ورزشکار برتر کشور هم شاهکار است.

پرتابگر دیسک کشورمان ادامه داد: شما حدادی را ببینید، برای او هزینه می‌شود که می‌تواند پرتاب‌های خوبی هم داشته باشد. فکر می‌کنم حداقل ماهی 200، 300 میلیون هزینه او می‌شود، اما به ما حقوق 500 هزار تومانی هم نمی‌دادند. قبلاً هر ماه 700 هزار تومان حقوق داده می‌شد، اما از زمانی که کیهانی به فدراسیون آمد، این حقوق هم قطع شد.

صمیمی عنوان کرد: هرچه در این ورزش رفتم و آمدم، هیچ پولی در آن نبود. دو سال قبل با باشگاه ذوب‌آهن قرارداد 10 میلیون تومانی بستم، اما همان پول را هم تا الان نداده‌اند. با سجاد مرادی که مسئول آن تیم بود، صحبت کردم و گفتم زشت است برای باشگاه ذوب‌آهن که پس از دو سال 10 میلیون را نمی‌دهد. او هم پاسخ داد که بی‌خیال شوم.

وی که سابقه حضور در المپیک 2016 ریو را در کارنامه دارد، گفت: بدبختی ما این است که که ورودی المپیک را با رکورد 65 متر کسب کردم و آن زمان نفر اول ایران بودم، بعد از آن اردوها و گرفتن مربی برای حدادی شروع شد و من 5، 6 ماه وِل ماندم و پس از آن هم که یک مربی آوردند، مصدوم شدم و نتیجه لازم را نگرفتم که به من گفتند دیگر به درد نمی‌خورم.

ملی‌پوش پیشین پرتاب دیسک تصریح کرد: فدراسیون رکورد ورودی بازی‌های آسیایی می‌گذارد و انتظار دارد که بدون مربی به رکورد برسیم. فدراسیون یک مربی از روسیه آورده و چند ورزشکار نوجوان را زیر دست او قرار داده، آن وقت من و برادرم محمد وِل می‌گردیم.

صمیمی در واکنش به حضور برادرش در مسابقه شب گذشته لیگ طلایی اظهار داشت: می‌توانید از خودش بپرسید که چگونه تمرین می کند. او شبی که به تهران آمد، به دنبال مسافرخانه می‌گشت تا یک مسافرخانه ارزان پیدا کند.

وی درباره شرایطش پس از این تصمیمی که گرفته، گفت: می‌خواهم درس بخوانم و یک باشگاه بدنسازی راه بیندازم. هر کاری که انجام بدهم، از ورزش کردن بهتر است. 15 سال از عمر و زندگی‌ام را در ورزش گذاشتم، اما اوضاع هر سال بدتر از قبل شد. من اگر 15 سال قبل یک سوپرمارکت می‌زدم، الان یک فروشگاه بزرگ داشتم. جوانی و سلامتی‌ام پس از 15 سال رفته و حالا باید به دنبال کار بگردم، چون بیکارم.

این ورزشکار 29 ساله عنوان کرد: یک نفر با من تماس گرفتم و گفت در حالی که می‌توانم مدال بگیرم، چطور تصمیم به کنار گذاشتن ورزش گرفته‌ام؟ من هم پاسخ دادم، وقتی کسی در این مملکت سرش برایم درد نکند، من چرا سرم برایش درد بگیرد؟

صمیمی گفت: به تربیت بدنی استان چهارمحال و بختیاری گفتم که بدنم آماده است و یک‌کاری برایم انجام بدهند و کمکی کنند، ولی خبری نشد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا از مسئولان فدراسیون کسی در جریان این تصمیم شما هست یا خیر؟ اظهار داشت: یک نفر هم به من زنگ نزده که چرا می‌خواهم خداحافظی کنم.

انتهای پیام/