موضوع اعجاز قرآن تا قرن سوم بحثی اسلامی نبود
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه اعجاز بحثی قرآنی نیست و در هیچ جای آن بدان اشاره نشده است، افزود: این موضوع تا قرن سوم حتی بحثی اسلامی هم نبوده است. در یهودیت و مسیحیت اعجاز به معنای کار خارق‌العاده‌ای گرفته شده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا نشست هفتم از سلسله نشست‌های تخصصی نمایشگاه بین‌المللی قرآن با عنوان «بازاندیشی در اعجاز و تحدی قرآن» شامگاه روز دوشنبه، 7 خرداد با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی‌راد، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، محمدکاظم شاکر، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و سیدهدایت‌الله جلیلی، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در نمایشگاه بین‌المللی قرآن برگزار شد.
حجت‌الاسلام محمدعلی مهدوی‌راد در آغاز سخنانش گفت: همه می‌دانیم که باب تحدی را خود قرآن باز کرده است و در آیاتی که در سور مکی و یک سوره مدنی وجود دارد، زمینه تحدی شکل گرفته است.
وی ادامه داد: با نگاه به سیر تحدی در تاریخ اسلام در خواهیم یافت که در اوائل ما جز تحدی به متن به معنای بیان، چینش و سخن نداشته‌ایم و در تداوم این روند مباحثی مانند ترجمه‌ناپذیری قرآن، ادامه اخبار از غیب و در ادامه اخبار به بحث اعجاز قرآن افزوده شده است، اما هیچ یک از مفسران در خصوص اینکه قرآن اعجاز بیانی دارد مخالفتی نداشته‌اند.
محمدکاظم شاکر در ادامه این نشست با بیان اینکه اعجاز بحثی قرآنی نیست و در هیچ جای آن بدان اشاره نشده است، افزود: موضوع اعجاز قرآن تا قرن سوم هجری قمری حتی بحثی اسلامی هم نبوده است. در یهودیت و مسیحیت اعجاز به معنای کار خارق‌العاده‌ای گرفته شده است که کسی نمی‌تواند با آن معارضه کند.
وی تصریح کرد: آنچه ما در قرآن راجع به انبیا داریم این است که پیامبر باید دلیلی بیاورد تا مخاطب قانع شود که او پیامبر است، اما لزومی ندارد که این از کار‌های خارق‌العاده‌ای باشد. پیامبر(ص) می‌خواهد ثابت کند که پیامبر(ص) است و بعد مردم به دنبال او راه بیفتند و به آموزه‌های وحیانی او عمل کنند.
استاد دانشگاه علامه طباطبائی افزود: پیامبر به تصریح قرآن معجزه از جنس معجزات حضرت موسی و عیسی نداشته است و آنچه به عنوان معجزه در خصوص قرآن مطرح می‌شود متعلق به فضای کلامی است.
جلیلی سخنران سوم این نشست گفت: در گفتمان پسا قرآنی به علت غلبه گفتمان کلامی، گفتمان معجزه بودن قرآن احاطه یافته است. گفتمان قرآنی همه چیز را آیه می‌بیند و سخن از معجزه به میان نمی‌آورد.
وی تصریح کرد: میان رخداد و تببین رخداد فاصله است و در گفتمان قرآنی برای یک حادثه، آیه بیان شده و علم کلام آن را معجزه خوانده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی تصریح کرد: اعتقاد به تحدی لزوماً یگانه تفسیر از این آیات نیست، با توجه به اینکه آیات تحدی نتیجه را از پیش اعلام کرده است، فضا برای تحدی وجود ندارد. مفاد آیات موسوم تحدی از نتیجه پیشینی خبر می‌دهد. به نظر می‌رسد کارکرد این آیات تقویت دل‌های مؤمنان و اسکات خصم باشد. در خصوص معجزات می‌توان به این اشعار از مولانا نیز توجه داشت «موجب ایمان نباشد معجزات/ بوی جنسیت کند جذب صفات/ معجزات از بهر قهر دشمنست/ بوی جنسیت پی دل بردنست».
انتهای‌پیام/