ماه رمضان با برکات الهی گره خورده است
حجت‌الاسلام والمسلمین بصیری می‌گوید: در فرهنگ عمومی ما به افزونیِ ما فوق تصور برکت گفته می‌شود که ماه مبارک رمضان پیچیده شده در این برکات است.
حجت‌الاسلام والمسلمین «حمیدرضا بصیری» محقق علوم قرآن و حدیث و عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، با اشاره به مقوله برکت در ماه مبارک رمضان گفت: برکت اگرچه به زیادی و افزونی گفته می شود؛ اما در فرهنگ عمومی ما به افزونیِ ما فوق تصور برکت می‌گویند که ماه رمضان پیچیده شده در این برکات است.
وی درباره مصادیق برکت در ماه مبارک رمضان به حدیثی از پیامبر اکرم(ص) اشاره کرد و افزود: رسول گرامی اسلام (ص) می‌فرماید: «خواب در این ماه عبادت و نفس کشیدن در آن تسبیح است و تلاوت یک آیه در این ماه معادل یک ختم قرآن در سایر ماه‌هاست و افطار دادن اگر چه به نیمی از خرما، موجب دوری از آتش می‌شود و یک شب آن ارزشمندتر از هزار ماه است». این همه، از جمله افزونی‌ها و برکات سفره رمضان است که باید حریصانه از خداوند متعال، اشتهای بهره‌مندی از آنها را طلب کرد و خود را دریای پر مروارید آن غوطه‌ور کرد.
به گفته حجت‌الاسلام والمسلمین بصیری، در این ماه، فضایی فراهم است که انسان رغبت به خیرات و نیکی‌ها برای او میسر تر است؛ چرا که دست و پای شیطانِ منّاع الخیر، در این ماه بسته است.
* بیشتر بخوانید: مهم‌ترین عامل در توفیق کسب برکات سحرهای ماه رمضان
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با طرح این سوال که با وجود این لطف پروردگار، درخواست ما برای آسان شدن مسیر خیرات در این ماه چه معنایی دارد؟ گفت: به نظر می‌رسد این درخواست، یا نحوه‌ای سپاسگزاری از خداوند یا تذکر و یادآوری این لطف وی بر ماست و یا اینکه درخواست تسهیل بیشتر برای استفاده افزون‌تر از خیرات ماه رمضان است.
این محقق علوم قرآن و حدیث خاطرنشان کرد: در هر صورت نباید غفلت کرد که هر امر پسندیده و نیکو، آن زمان ارزش واقعی به خود می‌گیرد که مورد قبول درگاه الهی واقع شود. آفت اصلی در خیرات و اعمال پسندیده عدم پذیرش از سوی خداوند است.
وی یادآور شد: مقدم کردن مستحبات بر واجبات یا مقدم نکردن ترک حرام بر انجام واجبات و نیز خودشگفتی از خیرات یا فقدان شوق و نشاط در حسنات و همچنین پرهیز کردن از آداب اعمال و نیز فراموش کردن یا از دست دادن دستاورد خیرات و حسنات؛ از زمره آفات اعمال شایسته و خیر است. اگر نگاه روشنی به این آفات صورت نگیرد؛ خود به خود موجب بی اثر شدن عمل، یا همان عدم پذیرش خواهد شد.
انتهای پیام/