جولان شکارچیان آمریکایی و سکوت زنجیره‌ای دلواپسان پرونده جاسوسی
آیا افراد و رسانه‌هایی که بازداشت اعضای موسسه حیات وحش میراث پارسیان را مانعی برای موفقیت در حفاظت از محیط زیست می‌دانند به صورت اتفاقی در برابر صدور پروانه‌های شکار سکوت کرده‌اند یا عامل مشترکی آنها را از نقد این شکارفروشی کارشناسی‌نشده منع می‌کند؟
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، علاوه بر آنکه طی یک سال گذشته، شاهد ورود شکارچیان خارجی به قرق‌های اختصاصی بوده‌ایم اکنون چند هفته‌ای است خبر کشتار حیات وحش در عرصه‌های ارزشمند محیط زیست و منابع طبیعی کشور به دست شکارچیان آمریکایی خبرساز شده است. این شکارچیان بر اساس تفاهمنامه‌ای که بهمن 96 میان معاونت محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست و صندوق ملی محیط زیست به امضا رسید از سوی این سازمان پروانه‌هایی برای شکار آهو، قوچ، کل و گراز در زیستگاه‌های شاخص حیات وحش مانند پناهگاه حیات وحش حیدری دریافت کرده و توسط موسسه گردشگری ایران یاسمین در قالب تورهای هفت روزه شکار به ایران وارد شده‌اند.
پروانه‌هایی که بابت هر یک دستکم مبلغ 10 هزار دلار به صندوق ملی محیط زیست واریز شده اما تصاویر منتشر شده از این پروانه‌ها حکایت از آن دارد که به جای آنکه بر اساس تفاهمنامه امضا شده، 90 در صد از مبالغ دریافتی از محل فروش پروانه شکار، صرف حفاظت از محیط زیست منطقه شود، هر یک از این پروانه‌ها تنها در ازای پرداخت یک میلیون تومان از سوی صندوق ملی محیط زیست به ادارات استانی محیط زیست صادر شده‌اند. یعنی از هر 10 هزار دلار (حدود 70 میلیون تومان) که بابت صدور یک پروانه شکار به صندوق ملی محیط زیست واریز شده تنها یک میلیون تومان به اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی پرداخت شده و 69 میلیون تومان دیگر با سرنوشتی نامعلوم در صندوق ملی محیط زیست باقی مانده است.
بیشتر بخوانید: سهم هر زیستگاه، تنها یک هفتادم خونبهای قوچ؟
سرنوشت نامعلوم 69 میلیون تومان به ازای هر یک از 105 پروانه شکار صادر شده از یک سو و انتقادات کارشناسانی که معتقدند مسئولان محیط زیست هیچ مستندی مبنی بر سرریز جمعیت چارپایان در زیستگاه‌ها ارائه نداده‌اند تا بشود باور کرد که این پروانه‌ها تهدیدی برای جمعیت چارپایان محسوب نمی‌شوند از سوی دیگر سبب شده این صدور این پروانه‌ها به حساب سودجویی مسئولان محیط زیست گذاشته شود. چه آنکه بسیاری از کارشناسان محیط زیست نسبت به صدور پروانه برای شکار در فصل زادآوری حیات وحش معترض شده و آن را اقدامی کارشناسی‌نشده دانسته‌اند. به علاوه، انتشار تصاویر و فیلم‌هایی از کشتار حیات وحش کشور توسط شکارچیان خارجی در حضور محیط‌بانانی که شکارچیان را تشویق کرده و از آنها جایزه دریافت می‌کنند نه تنها فعالان محیط زیست بلکه بسیاری از کاربران را در فضای مجازی را متاثر کرده و کار را به تشکیل گروه‌ها و کمپین‌هایی برای درخواست لغو این پروانه‌ها کشانده است.
در این میان اما آنچه جالب توجه است، سکوت مطلق رسانه‌ها، فعالان و مسئولانی است که به ویژه طی دو ماه گذشته با تاکید بر لزوم حفاظت از حیات وحش، نسبت به بازداشت اعضای موسسه حیات وحش میراث پارسیان معترض شده‌اند: رسانه‌هایی که در تیتر مهم‌ترین اخبارشان، بر بی‌گناهی متهمان تاکید کرده‌اند، فعالان محیط زیست و خبرنگارانی که از سرنوشت حیات وحش کشور در غیاب بازداشت‌شدگان ابراز نگرانی کرده‌اند و مسئولان و نمایندگانی که با اشاره به فعالیت‌های ارزشمند محیط زیستی آنها، خواهان آزادی‌شان شده‌اند. اما در حالی که به نظر می‌رسد توجه بیش از حد این رسانه‌ها و افراد نسبت به سرنوشت بازداشت‌شدگان از سر دغدغه‌مندی آنها برای محیط زیست و به ویژه حیات وحش کشور است، چرا نسبت به این اقدام کارشناسی‌نشده سازمان حفاظت محیط زیست که با از بین بردن عرق محیط زیستی محیط‌بانان می‌تواند پیامدهای ناگواری برای حیات وحش به همراه بیاورد به صورت جمعی سکوت کرده و به جز بازنشر دفاعیات مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست، گامی در جهت انعکاس انتقادات برنمی‌دارند؟ آیا همه آنها مستقلا و به لحاظ کارشناسی با صدور این پروانه‌های شکار موافق هستند یا نقطه مشترکی آنها را از نقد شکارفروشی کارشناسی‌نشده سازمان حفاظت محیط زیست منع می‌کند؟
مسئولان ارشد موسسه حیات وحش میراث پارسیان، طلایه‌داران گردشگری شکار
با نگاهی به پیشینه گردشگری شکار در ایران با نام دو شرکت ایران سافاری و کاروان سحر به مدیریت کامیل جعفری تبریزی مواجه خواهیم شد. جعفری تبریزی، نایب رئیس هیئت مدیره موسسه حیات وحش میراث پارسیان است و پس از دستگیری اغلب اعضای این موسسه به اتهام جاسوسی، اکنون تنها بازمانده این موسسه است که در ساختمان معاونت محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست رفت‌وآمد دارد. جعفری تبریزی که بارها نسبت به ممنوعیت شکار چارپایان معترض شده سال 92 با مشارکت موسسات خارجی توانسته بود برای پروانه شکار قوچ لارستان، به قیمت صد هزار دلار، خریدارانی آمریکایی پیدا کند. اقدامی که سبب شد، موسسه حیات وحش میراث پارسیان، تا مدتها در فضای مجازی، به عنوان بنگاه قوچ‌فروشی شناخته شود. این موسسه هرچند با انتشار توضیحاتی تلاش کرد اعتماد حامیانشان را دوباره به دست آورد اما از آن زمان تا به امروز، به عنوان یک موسسه محیط زیستی مدافع شکار شناخته می‌شود. موسسه‌ای که مسئولان ارشدش از جمله کامیل جعفری تبریزی و مراد موشه طاهباز، از شکارچیان و فعالان حوزه گردشگری شکار هستند.
بیشتر بخوانید: مشاورغیررسمی ابتکار در ازای سالانه نیم میلیون دلار چه می‌خواست؟
انتهای پیام/
