شهرک گلمان ارومیه؛ کلونی که نه شهر است نه روستا+تصاویر
شهرک گلمان ارومیه در ۱۵ کیلومتری این شهر چند سالی است هزاران نفر را در خود جای داده بدون آنکه زیرساخت‌ها و ملزومات زندگی شهری را داشته باشد، در گزارش پیش رو بخشی از مشکلات ساکنان این شهرک از نظر می‌گذرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، شهرک آپارتمانی گلمان در جاده چی چست 15 کیلومتر با خود شهر ارومیه فاصله دارد.
در حد فاصل ارومیه تا گلمان حداقل دو شهرک بی در و پیکر و بی فرجام بنام‌های شهرک پردیس و شهرک تعاونی‌های یازده گانه قرار دارد که سرنوشت هر کدام از آنها جالب توجه است.
در شهرک تعاونی‌های یازده گا نه که 25 سال از تأسیس آن می‌گذرد فقط 7 واحد مسکونی ساخته شده که تنها در دو واحد آنها سکونت وجود دارد.
در شهرک پردیس نیز اگرچه صدها واحد مسکونی ساخته شده اما زندگی مردمان آن شهرک به دلیل فقدان بسیاری از زیرساخت‌ها غرق مسائل حاشیه نشینی و چه بسا سبک زندگی روستایی است.
گلمان
اما در شهرک تازه تأسیس گلمان ارومیه نه زندگی شهری وجود دارد و نه صاحبان آپارتمان‌های 70 تا 100 متری می‌توانند ادعا کنند در روستا زندگی می‌کنند.
این شهرک در دامنه کوه‌های برهوتی اطراف دریاچه ارومیه بنا شده که از ابتدای تأسیس آن روستاییان اطراف، معارضان ساخت این شهرک بودند و اکنون هم که حدود 4000 واحد مسکونی در آن ساخته شده زندگی آن‌گونه که رضایت ساکنان شهرک را در پی داشته باشد در آن جاری نیست.
عرض اندک جاده 15 کیلومتری منتهی به این شهرک سالانه چندین تصادف هولناک را رقم زده و تعدادی را روانه دیار باقی می‌کند و دهها نفر را معلول کرده و روی تخت‌های بیمارستان‌ها می‌فرستد.
راه دسترسی اصلی شهرک گلمان ارومیه یک جاده شش متری نظامی است که به پادگان مهمات گلمانخانه منتهی می‌شود بنابراین اساساً شهرک گلمان راه دسترسی مستقل و استانداردی ندارد.
از سوی دیگر معابر و کوچه و خیابان‌های این شهرک از آسفالت مناسب برخوردار نیستند همچنانکه از داشتن درمانگاه شبانه روزی هم محرومند.
در این شهرک داروخانه‌ای هم وجود ندارد و اگر کسی دارویی نیاز داشت باید حداقل 30 کیلومتر طی کن تا از نخستین داروخانه داخل شهر ارومیه داروی خود را تهیه کند و برگردد.
شهرک گلمان ارومیه دبیرستان هم ندارد همچنانکه پارک مناسبی برای بچه ندارد.
تنها ایستگاه آتش نشانی شهرک گلمان امکانات کافی برای مهار آتش سوزی‌های احتمالی را ندارد.
نه تنها در این شهرک پایگاه اورژانس وجود ندارد بلکه در جاده 15 کیلومتری منتهی به آن نیز ایستگاه اورژانسی نیست بنابراین در بهترین حالت پس از درخواست آمبولانس اورژانس باید یک ساعتی را منتظر ماند تا به بیمارستان منتقل شد.
این یک ساعت در روزهای جمعه یا روزهایی که جشنواره‌های مختلف در دهکده ساحلی چی چست در حال برگزاریست می‌تواند به دو تا سه ساعت نیز افزایش پیدا کند.
رانندگی شبانه در شهرک گلمان ارومیه می‌تواند به رانندگی در سرزمین اشباح شبیه باشد چون نه معابر شهرک روشنایی کافی دارند و نه معابر آن آسفالت شده‌اند بنابراین امکان دارد خودروی افراد به عمق کانال‌های روبازی که به حال خود رها شده‌اند سقوط کرده و تا روشن شدن هوا احتمالاً کسی متوجه فاجعه‌ای که اتفاق افتاده است نخواهد شد.
حیوانات وحشی آزادانه در کوچه و خیابان‌های این شهرک جولان می‌دهند و اگر شبی کودکی در این شهرک از خانه بیرون آمد خوراک سگهای ولگرد و گرگها خواهد شد.
هیچ عنصری بصری زیبایی برای این شهرک طراحی نشده است و آخرین باری که شهردار ارومیه در شهرک گلمان دیده شده باشد در یاد ساکنان شهرک نیست.
تعداد زیادی از مجتمع‌های آپارتمانی نیمه کاره به حال خود رها شده‌اند اما نه مسکن و شهرسازی پاسخگوی مردم است و نه اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی آذربایجان غربی، بلکه هر یک تقصیر این طولانی شدن پروژه احداث و خیانت پیمانکاران را متوجه دیگری دانسته و از عمل به مسئولیت خود شانه خالی می‌کنند.
بسیاری از ساکنان این شهرک برای خانه دار شدنشان در یک آپارتمان نقلی در وسط صحرا و برهوت متری یک میلیون تومان هزینه کرده‌اند اما هیچ رضایت خاطری از زندگی در این مکان ندارند.
در این شهرک نه خبری از بانک هست نه پمب بنزین نه پمپ گاز و نه دیگر الزامات شهر نشینی.
هنوز خبری از شبکه فاضلاب هم نیست.
در حقیقت لیست بلندبالای نداشته های شهرک گلمان ارومیه از داشته‌هایشان بسیار بیشتر است.
این روزها ساکنان شهرک گلمان ارومیه بیش از هر زمانی آبروداری می‌کنند تا شاید متولیان امر فرصت کرده و به حل مشکلاتشان اهتمام ورزند.
گزارش محمد آقایی پر
انتهای پیام/ش