بیرجند|سایه سنگین خشکسالی و مهاجرت در روستای مرزی "رزه"/آبی برای خوردن نداریم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، درخت‌های کاشته شده مقابل خانه‌ها هم رمقی ندارند و با اندکی جولان باد، غبار از کوچه‌های خاکی به هوا بلند می‌شود و بوی خاک مرده به مشام می‌رسد.

آن روز باد بر جان روستای کویری "دره عباس" افتاده بود و وقتی گوسفندان مش قربان به دنبال یک جرعه آب بر لب قنات خشک شده روستا رسیدند چوپان آهی از دل کشید و تصمیم گرفت برای اینکه دامش تشنه نباشد بره‌ای یکی دو ماهه را قربانی کند چون چشم دیدن تلف شدنش را در اثر بی آبی نداشت.

خشکسالی و بی آبی امانش را بریده است

مش قربان در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم گفت: این بره را سر ببرم بهتر از این است که دامم بر اثر بی‌آبی تلف شود و از تشنگی بمیرد، نگاهی به بره کوچک کرد و با آه و حسرت او را رها کرد انگار حرفش با دلش یکی نیست و دل سر بریدنش را ندارد.

از دار دنیا تنها برایش 4 گوسفند باقی مانده و انبوهی از مشکلات، خشکسالی و بی آبی امانش را بریده است در روزهای رمضان که آفتاب داغ کویر بر سر روستا می‌تابد تنها امیدشان چاه کشاورزی بود که آن هم خاموش شده است.

ساعت به ظهر نزدیک می‌شود که به روستای رزه  شهرستان مرزی درمیان می‌رسیم. اولین صحنه‌ای که در این روستا توجهم  را به خود جلب می‌کند پیرزنی بود که به همراه کودکی گالن‌هایی را در دست داشت تا از تانکر وسط روستا آب آشامیدنی بردارد.

آبی برای خوردن نداریم

به اولین کوچه روستا وارد می‌شویم تا سراغ دهیار و یا رئیس شورای روستا را از اهالی بگیریم، مردان و زنانی را مشاهده می‌کنیم که مشغول گپ و گفت هستند. صدا به صدا نمی‌رسد، زخم مشکلات کهنه مردم این روستا باز است و سفره دل آنها پهن شده است.

چند ساعتی در روستا قدم می‌زند و به یاد سال‌هایی که آبادانی بود و سرسبزی خاطرات را در ذهنش مرور می‌کند خود را بیگم معرفی می‌کند.

او که بیش از 60 سال از بهار جوانیش را در روستای رزه سپری کرده است این روزها از حال ناخوشش می‌گوید حال ناخوشی که خشکسالی و کم آبی برایش رقم زده است.

وارد روستا که می‌شوی اگر نگاهی به خانه‌ها بیندازی بیشترشان خالی از سکنه‌اند، خانواده‌های باقیمانده در روستا هم می‌گویند اگر آب نباشد و اگر کسی چاره‌ای برایمان نیندیشد تا چند سال آینده ما نیز  روستا را ترک می‌کنیم.

خشکسالی، کم آبی و مهاجرت بیداد می‌کند؛ فریادمان به گوش کسی نمی‌رسد

لبانش خشک است و پر از ترک‌هایی که بی‌آبی بر آن حک کرده است جواب سوالم را با مکث می‌دهد و می‌‌گوید: دخترم چیزی برای گفتن ندارم خشکسالی، کم آبی و مهاجرت بیداد می‌کند و فریادمان به گوش کسی نمی‌رسد این مشکلات مردم روستای مرزی رزه است برو داخل روستا سری بزن ببین چند جوان را می‌توانی پیدا کنی.

هنوز حرفش تمام نشده بود که گل بانو با سبدی لباس در دستش به ما می‌رسد. برای شستن ظرف و لباس به خانه یکی از مردم روستا رفته بود انگار آنها مقداری آب ذخیره داشتند، او هم از خشکسالی، کمبود آب و مهاجرت می‌نالید.

مسئولان تنها یک روز خود را جای مردم بگذارند

گل بانو از بی آبی گفت از اینکه در ماه مبارک رمضان یک هفته هیچ آبی برای خوردن نداشتند و مردم روزه دار در هوای گرم کویری با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کردند.

او که به همراه همسر مریضش در روستای رزه زندگی می‌کند از مسئولان تقاضا دارد تنها یک روز خود را جای این مردم بگذارند و ببیند این مردم چگونه زندگی می‌کنند.

مردم آب شور می‌خورند

از ماه‌های گذشته در طول شبانه روز کمتر از یک ساعت آب آشامیدنی داشته‌ایم اما از روزی که بارندگی و سیل در شهرستان درمیان جاری شده این ساعت مقدار کمی افزیش یافته اما مردم آب شور می‌خورند باز هم خدا رو شکر راضیم به رضای او البته گلایه‌مندیم از مسئولان که به ما روستانشینان توجهی ندارند.

خشکسالی‌های 19 ساله، کمبود باران و آب زخم عمیقی بر جان کویر خراسان جنوبی گذاشته است که تمام این سالها بر تن روستانشینان خطه کویر بیشترین فشار وارد شده که پیامدهای ناگواری را برای ساکنان دارد.

روستای رزه زیر تازیانه‌های کم آبی جان می‌دهد

روستای رزه در 50 کیلومتری شهرستان درمیان با 36 خانوار و جمعیت 200 نفره درکیر خشکسالی، مهاجرت و کمبود آب است.

به گفته اهالی در سه سال اخیر بیشتر جمعیت روستا به خصوص جوانان مهاجرت کردند و تنها افراد سالمند در روستای رزه باقی ماندند.

روستای رزه زیر تازیانه‌های کم آبی جان می‌دهد به گونه‌ای که نبود آب آشامیدنی امید مردم را به یغما برده است.

نبود آب آشامیدنی امید مردم را به یغما برده است

سخت است که در طول 24 ساعت شبانه روز تنها چند ساعت آب داشته باشی آن هم آب شوری که قابل خوردن نیست.

بی آبی رمق مردم، درختان و تن خسته کویر را گرفته و چهره درختان را خشک کرده است جوانان در حالی که می‌توانستند بر روی زمین‌های کشاورزی کار کرده و منبع درآمدی داشته باشند با کمبود آب آشامیدنی و خشکسالی به شهرهای بزرگ مهاجرت می‌کنند.

رئیس شورای روستای رزه در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: چند سال گذشته در این روستا چاه کشاورزی داشتیم که تعطیل شد و اکنون آب شرب هم نداریم. خاموشی چاه‌های کشاورزی، نبود آب آشامیدنی و خشکسالی، مهاجرت، سکوت فریادهای عطش این مردمان خسته دل را بی امید کرده است.

مسئولان به مشکلات مردم رزه بیشتر رسیدگی کنند

رامگو از مسئولان درخواست دارد به مشکلات مردم رزه بیشتر از این رسیدگی کنند چراکه اگر رسیدگی نشود همین جمعیت حاضر در روستا هم مهاجرت خواهند کرد.

وی اظهار داشت: مردم روستا با کشاورزی و با آب زنده‌اند و زندگی می‌کنند و اگر کشاورزی نباشد درآمدی ندارند مسئولان باید فکر اساسی بردارند معظل بی آبی در حالی به جان روستای رزه افتاده که بزرکترین سد آبی استان خراسان جنوبی را در نزدیکی خود دارد.

رئیس شورای روستای رزه  با اشاره به اینکه در حالی سد بزرگ رزه را در نزدیکی روستا داریم که زمین‌های کشاورزی از بی آبی خشک شده است اظهار داشت: مردم روستای رزه با وجود نزدیکی سد رزه به روستا هیچ بهره‌ای از آن نمی‌برند چون هیچ سهمی از آن ندارند.

رامگو گفت: این در حالی است که 18 سال سد رزه در دست تعمیر بوده و مردم همین روستا برای آب به این سد کمک زیادی کردند به این امیدی که روزی این سد یاریگر مشکلاتشان باشد اما امروز حق استفاده از آن را ندارند.

سد رزه به افراد غیر بومی اجاره داده‌ می‌شود

یکی از اعضای شورای روستای رزه می‌گوید: در نزدیکی روستا سد رزه را داریم اما هیچ منفعتی برای ما ندارد چون به افراد غیر بومی  اجاره داده شده و ما نمی‌توانیم کشاورزی کنیم.

وی گفت: اگر به مردم اجاره استفاده از آب سد داده می‌شد جوانان روستا می‌توانند در پایین دست سد، حوضچه ایجاد کرده و در آن به پرورش ماهی بپردازند که این امر باعث رونق اشتغال در روستا می‌شود.

عضو شورای روستای رزه با انتقاد از آب منطقه‌ای می‌گوید: هر چه تلاش می‌کنیم تا جوانان را در روستای رزه نگه داریم و با وجود سد رزه پیشنهاد اشتغال  به طرق مختلف می‌دهیم اما با مخالفت‌های آب منطقه‌ای و جهاد کشاورزی مواجه می‌شویم.

سهام سد رزه در دستان افراد غیربومی 

وی افزود: سهام سد را به افراد غیربومی داده و هنگامی که به ادارات مربوطه مراجعه می‌کنیم می‌گویند 5 میلیون تومان پرداخت کنید تا از سد سهام‌دار شوید حال آنکه من روستایی اگر 5 میلیون تومان سرمایه داشتم یک گاو خریداری می‌کردم تا از آن برای امرار معاش خانوداه استفاده می‌کردم نه اینکه سهامی بخرم که مشخص نیست تا چند زمان سودش برایم ریخته شود.

عضو شورای روستای رزه اظهار داشت: مسئولان مردم این روستا را دریابند آنها خواستار توجه و رسیدگی بیش از پیش شما هستند.

آماده‌سازی 35 هکتار اراضی پایین دست سد رزه توسط جهاد کشاورزی 

مدیر عامل آب منطقه ای خراسان جنوبی نیز در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: 35 هکتار اراضی پایین دست سد رزه توسط جهاد کشاورزی آماده سازی شده و متولی اصلی آن جهاد است و برای بهره برداران از سد نیز جهاد کشاورزی متولی آن بوده و شرکت تعاونی تشکیل شده و شرایط و ضوابط و نحوه تعیین زمین و واگذاری آن توسط جهاد انجام می‌شود.

وی افزود: مردم روستا هم می‌توانند سهام دار شوند و در صورت موافقت اصولی از جهاد کشاورزی برای پروش ماهی اقدام کنند.

مشکلات مردم در رزه تنها کمبود آب و خشکسالی نبود بلکه منابع طبیعی هم برای آنها مشکلاتی ایجاد کرده است یکی از روستاویان در این باره گفت: منابع طبیعی برای ما مشکلاتی ایجاد کرده و خانه و زندگی ما را انحصار کرده است.

وی اظهار داشت: از سال 84 زمین‌های رزه را به نام خود ثبت کرده و بیشتر زمین‌ها حتی منازل که سالها در آن زندگی می‌کنیم را ملی اعلام کرده است.

این‌ها تنها حکایت دو روستا از روستاهای خراسان جنوبی بود که خشم روزگار بسیاری از مرزنشینان را به ستوه آورده و باید بیش از این مورد توجه قرار گیرند.

گزارش از اعظم انصاری

انتهای پیام/ش