نفس خود را در غیر ماه رمضان به نیکی‌ها عادت دهیم
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی می‌گوید: یکی از تربیت‌های رمضانی این است که نفس‌مان را در غیر ماه رمضان نیز به نیکی‌ها و مستحبات انجام گرفته در این ماه عادت دهیم.
حجت‌الاسلام والمسلمین «حمیدرضا بصیری» محقق علوم قرآن و حدیث و عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، با تأکید بر اینکه مستحبات زینت دهنده و تکمیل کننده واجبات است، گفت: حتی در مواردی مانند نمازهای نافله، جبران کننده نواقص معنوی از نمازهای واجب یومیه نیز است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی افزود: از این حیث انجام مستحبات در ماه رمضان، سبب می‌شد تا هم روزه رمضان ما تزیین و هم احیاناً ضعف معنوی آن رفع شود. علاوه بر این، وجود پاداش‌های مضاعف در این ماه، توفیق یک کسب پر سود معنوی را برای مومنان از طریق انجام مستحبات فراهم می‌آورد.
حجت‌الاسلام والمسلمین خاطرنشان کرد: در یک نگاه بالاتر، ماه رمضانی که گذشت، نمونه‌ای از مدینه فاضله بود که دلها و دیده‌ها در آن ایام در فضای متفاوت‌تری پرواز می‌کرد. این ماه مانند یک پایانه بود که ورودی و خروجی‌اش خیرات و معنویات بود. پس هر بر مومنی لازم بود که در این مرکز تولید و توزیع خیرات و خوبی‌ها، حظّ و بهره خویش را از امور شایسته و مستحباتِ سهل الوصول برگیرد و نفس خویش را مودّب به تربیت رمضانی می‌کرد.
به گفته وی، آن تربیت رمضانی که از این دانشگاه بزرگ می‌توانستیم برداشت کنیم، این بود که نفس‌مان را در غیر ماه رمضان نیز به نیکی‌ها و مستحبات انجام گرفته در این ماه عادت دهیم. در این صورت می‌توان گفت مومن بهره کامل خود را از این مدینه فاضله، یا پایانه خیرات و دانشگاه انسان‌سازی گرفته است.
این محقق علوم قرآن و حدیث افزود: اگر اینچنین از ماه مبارک رمضان بهره‌گیری کرده باشیم زمینه دستیابی به دو خواسته مطرح شده در دعای روز بیست و هشتم ماه رمضان برایمان فراهم شده است. نخست: مومنانی که فرمان پروردگار را در انجام مستحبات پذیرفته و پسندِ او را تکریم کردند، خداوند نیز آنان را طریق استجابت خواسته‌هایشان تکریم کرده و گرامی می‌دارد. دوم؛ پروردگار منّان پیشتر و بیشتر از دیگران ما را به خود نزدیک می‌کند، چون راه ورود به بهشت اگرچه در انجام واجبات و ترک محرمات است؛ اما پله‌های تقرّب به خدا و راه کسب درجات در آنجا، وابسته به رعایت کردن مستحبات است.
انتهای پیام/
