چرا در طب سنتی "نزله و زکام" مادر بیماری‌ها نامیده می‌شود
در این مطلب ضمن بررسی انواع "نزله و زکام" به این سؤال پاسخ داده شده که چرا در طب سنتی از نزله و زکام به‌عنوان "امّ الامراض" یا مادر بیماری‌ها یاد می‌شود.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ در سخن پزشکان ایران و سرزمینهای اسلامی، خروج ترشحات فرودآمده از سر از طریق بینی، «زکام» نامیده می‌شود، همین ترشحات اگر از پشت حلق فرو بریزند به بیان حکیمان «نزله» نام می‌گیرند.
نزله و زکام براساس سبب‌شناسی حکما، به هشت گونه تقسیم می‌شوند؛ نکات زیادی در تطبیق‌دهی و تناظر اقسام «زکام و نزله» با بیماری‌هایی مانند سرماخوردگی یا نازوفارنژیت، سینوزیت، و رینیت آلرژیک وجود دارد که در این نوشتار نمی‌گنجد اما صرف‌نظر از جزئیات تخصصی، توجه به یک نکته بسیار ضروری است:
اصل بسیار مهم و تعیین‌کننده در درمان همۀ اقسام هشتگانۀ زکام و نزله، این است که نخست گرم یا سرد بودن ترشحات از هم افتراق داده شود و براساس این افتراق، رویکرد درمانی درست و سودمند انتخاب شود.
با چه معیارهایی می‌توان نزله و زکام گرم را از نزله و زکام سرد افتراق داد؟ اکنون این معیارها را بررسی می‌کنیم:
معیارهای بالینی افتراق گرمی از سردی در نزله و زکام
مادۀ نزله و زکام بر اساس چند ویژگی قابل تقسیم‌بندی و افتراق است:
1. قوام ترشحات (رقیق یا غلیظ بودن ترشحات)
2. رنگ ترشحات (بی‌رنگ، سفید، خاکستری، زرد، سبز، و طیف‌های بینابینی)
3. تأثیر حسی ترشحات بر مخاط حلق یا بینی (مانند سوزش و خارش و گزش در بینی و حلق)
4. همراهی با نشانه‌های گرمی یا سردی در سر و صورت و چشم
5. تغییرات صدا (خشونت صدا، گرفتگی صدا، تودماغی شدن صدا...)
6. علایم سیستمیک (مانند تب)
7. علایم ویژۀ دیگر در زبان، نبض، و ادرار.
بیماران به‌شرط توجه و آگاهی از بدن خود، می‌توانند برخی از معیارهای بالا را تشخیص دهند و تا زمان مراجعه به طبیب، دست‌کم از درمان‌های گیاهی نادرست و زیان‌آور خودداری کنند.
این ویژگی‌ها نشانۀ گرمی ترشحات است:
1. رقیق و آبکی بودن ترشحات
2. بی‌رنگی یا زرد بودن ترشحات
3. ایجاد خارش، سوزش و گزش در مخاط بینی و راه‌های هوایی
4. پیدایش سرخی چشم و چهره همراه با احساس حرارت در آنها
در این حالت، باید داروهایی استفاده شوند که کیفیت و قوام ترشحات نزله و زکام گرم را اعتدال ببخشد یعنی هم از تندی و گرمی ترشحات بکاهند و هم آنها را قدری غلیظ‌تر کنند تا از تشدید عوارض و ورود و نفوذ این ترشحات به اعضای دیگر بدن جلوگیری شود.
به‌یاد داشته باشید که نفوذ ترشحاتِ رقیقِ سوزان به مجاری گوش، راه‌های تنفسی و بافت ریه، دستگاه گوارش، نیام‌های عضلات مجاور دستگاه تنفس و ستون فقرات، عامل بسیاری از ابتلائات بعدی شمرده می‌شود و از همین رو بوده است که حکما، زکام و نزله را «مادر بیماری‌ها» (امّ الامراض) می‌دانستند.
مصرف گیاهان دارویی با طبیعت گرم در درمان نزله و زکام گرم، زیان‌آور شمرده می‌شود؛ برخی از گیاهان و غذاهای نامناسب در درمان زکام و نزلۀ گرم عبارت‌اند از:
ــ آویشن شیرازی
ــ مرزنجوش
ــ سیر و پیاز تند
ــ زنجبیل و دارچین
ــ غذاهای پرادویه و تند.
برخی از خوراکهای مناسب برای کاهش علایم نزله و زکام گرم و پیشگیری از عوارض بعدی آن از این قرارند:
ــ آش جو یا سوپ جو همراه با ماش و عدس و گشنیز و آلوبخارا (و البته بدون شیر و قارچ)
ــ خوراک آب‌پزی شامل کدوی سبز، باقلا، لوبیاسبز، به، نخود سبز، گشنیز و آلوبخارا همراه با مقدار اندکی ادویه
ــ عناب یا شربت آن
آـ خیساینده ــ دمنوش سردشدۀ گل بنفشه، یا گل پنیرک، یا گل و ریشۀ خطمی
ــ لعاب به‌دانه
ــ ماءالشعیر طبی (با ماءالشعیرهای موجود موجود در بازار کاملاً متفاوت است)
ــ عسل‌آب رقیق و گرم (یک لیوان) همراه با آبِ یک عدد لیموی تازه (به‌صورتی که نه بسیار ترش باشد و نه بسیار شیرین)
ــ زرده تخم‌مرغ عسلی.
در حالت تب بالا همراه با علایم عفونت میکروبی ممکن است مصرف آنتی‌بیوتیک ضروری باشد؛ این امر به‌ویژه درباره خردسالان و سالخوردگان و کسانی که نقص سیستم ایمنی دارند بسیار جدی‌تر است.
تشخیص و درمان برونشیت، سینوزیت، پنومونی، فارنژیت... باید با ملاحظات خاص توسط طبیب حاذق با رویکرد تلفیقی انجام شود و آنچه گفته شد برای درمان جامع، به هیچ وجه کافی نیست.
مجید انوشیروانی؛ متخصص طب سنتی ایران
انتهای پیام/*