تکلیف مجلس به وزارت جهاد کشاورزی برای حفاظت از "خاک" کشور
نمایندگان مجلس وزارت جهاد کشاورزی و سازمان محیط زیست را مکلف به تعیین خط مشیهای مدیریت، حفاظت و بهرهبرداری پایدار از خاک کشور کردند.
به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نشست علنی امروز (چهارشنبه، 6تیر) قوه مقننه و در جریان رسیدگی به جزئیات لایحه حفاظت از خاک ماده یک این لایحه را با 150 رأی موافق، 10 رأی مخالف و 3 رأی ممتنع از مجموع 203 نماینده حاضر در صحن علنی پارلمان تصویب کردند.
همچنین نمایندگان با 123 رأی موافق، 21 رأی مخالف و 4 رأی ممتنع از مجموع 204 نماینده حاضر در جلسه با تصویب ماده 2 این لایحه موافقت کردند.
همچنین با توضیح مسعود پزشکیان نایب رئیس مجلس مقرر شد 10 ماده از این لایحه برای تجمیع آییننامههای آن به کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی ارجاع شود.
در ماده یک این لایحه آمده است که اصلاحات به کار رفته در این قانون دارای تعاریف و معانی مشروح زیر است:
لایحه حفاظت از خاک
ماده 1- اصطلاحات به کار رفته در این قانون، دارای تعاریف و معانی مشروح زیر است:
الف) سازمان: سازمان حفاظت محیط زیست
ب) وزارت: وزارت جهاد کشاورزی
پ) خاک: پیکرهای طبیعی، متحول و پویا که حاصل مجموعهای از واکنشهای فیزیکی، شیمیایی و زیستی است و متأثر از آب، اقلیم و موجودات زنده در طی زمان بر روی پوسته زمین یا سنگ مادر به وجود میآید. این تعریف شامل خاک درجا و رسوبی نیز می شود.
ت) آلودگی خاک: آمیختن یک یا چند ماده خارجی به خاک یا پخش آنها بر سطح خاک به میزانی که کیفیت فیزیکی، شیمیایی یا زیستی آن را به نحوی تغییر دهد که برای انسان یا سایر موجودات زنده یا گیاهان و یا آثار و ابنیه زیان آور باشد. این تعریف، آلودگی پوششهای آبرفتی و سنگی سطح زمین را نیز در بر میگیرد.
ث) ماده آلاینده: هر نوع ماده یا عامل فیزیکی، شیمیایی و زیستی (بیولوژیکی) که باعث آلودگی خاک گردیده و یا به آلودگی آن بیفزاید.
ج) آلوده کننده: تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی که به هر نحو باعث آلودگی خاک شوند.
چ) کاربری خاک: نوع استفاده از خاک به عنوان بستری مناسب برای فعالیتهای کشاورزی، منابع طبیعی، صنعتی، معدنی، خدماتی و امور زیربنایی
ح) تخریب خاک: کاهش توان تولید زیستی یا اقتصادی خاک یا ترکیبی از هردو که ناشی از فعالیتهای انسانی و شیوههای مختلف بهرهبرداری از خاک میباشد و به تفکیک کاربری های مختلف تعیین میشود.
خ) تخریب کننده: تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی که به هر نحو باعث تخریب خاک میشود.
د) فرسایش خاک: جدا شدن ذرات خاک از محل خود، جابجایی، انتقال و ترسیب آن توسط عوامل طبیعی یا انسانی
ذ) حاصلخیزی خاک: استعداد خاک در زمینه تأمین مواد مورد نیاز برای تغذیه و فراهم نمودن شرایط مناسب رشد گیاهان
ر) پایداری خاک: وضعیتی که در آن توان تولیدی بالقوه و بالفعل خاک در مدت طولانی حفظ شود.
ز) حفاظت خاک: مجموعه اقداماتی که به منظور پیشگیری و کنترل آلودگی و تخریب و فرسایش خاک و تبعات آن انجام میشود و موجب تقویت پایداری خاک یا سبب افزایش حاصلخیزی آن میشود.
ژ) اصول فنی بهره برداری پایدار: اصولی که به منظور بهره برداری از خاک با توجه به ظرفیت قابل تحمل و توان بازدهی آن منطبق بر سیاست های کلی آمایش سرزمین در راستای اهداف توسعه پایدار تدوین میشود.
س) پایش خاک: اندازهگیری پیوسته یا متناوب ویژگیهای کمی و کیفی خاک
ش) بازسازی خاک: مجموعه فعالیتهایی است که موجب بهبود و بازگشت شرایط فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاکهای آلوده و تخریب شده به وضعیت قبل از آن میگردد.
ص) کود: هر ماده آلی، زیستی یا معدنی با منشأ طبیعی یا مصنوعی که به خاک یا گیاه اضافه میشود تا یک یا چند عنصر ضروری برای رشد گیاه را تأمین کند.
ض) سموم: کلیه ترکیبات آلی و معدنی که به منظور کنترل آفات نباتی، انباری و خانگی به صورت جامد، مایع و گاز بکار برده میشود.
ط) مطالعات خاکشناسی: مطالعات پایه خاکشناسی که به بررسی عوامل مؤثر در تشکیل، رده بندی خاک و تهیه گزارش فنی و ترسیم حدود و مرز خاکها بر روی نقشه برای کاربریهای موردنظر میپردازد.
ظ) خسارت: هرگونه ضرر و زیان مستقیم یا غیرمستقیم ناشی از آلودگی یا تخریب خاک
همچنین در ماده 2 این لایحه آمده وزارت موظف است با همکاری سازمان خط مشیهای مدیریت، حفاظت و بهرهبرداری پایدار از خاک کشور را به نحوی که متضمن حفظ و ارتقاء کیفی خاک باشد تهیه و برای تصویب به هیئت وزیران ارائه کند.
انتهای پیام/