عمق رشد معنوی فاطمه معصومه(س) در فرازهایی از زیارتنامه
در بخشی از زیارتنامه حضرت معصومه(س) حب ایشان را واسطه قرب به خداوند میخوانیم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا زیارتنامهها یکی از مهمترین منابع برای دستیابی به فضایلاهلبیت عصمت و طهارت(ع) و نیز برخی شیعیان این بزرگواران است. البته لازمه آن، اطمینان از صدور متن زیارتنامه از ناحیه معصومین(ع) است که در اصطلاح به آن زیارتنامه مأثوره «اثر روایی» گفته میشود.
زیارتنامه حضرت معصومه(س) از جمله زیارتنامههایی است که از سوی برادر بزرگوار ایشان یعنی امام رضا(ع) نقل شده است؛ لذا میتوان نسبت به معارفی که در متن زیارت بیان شده، اطمینان حاصل کرد. به مناسبت روز ولادت این بانوی گرامی اسلام گذری بر فضایل حضرت در زیارتنامه منسوب به ایشان خواهیم داشت.
در بخشهایی از این زیارتنامه میخوانیم:
أَتَقَرَّبُ إِلَى الله بِحُبِّکُمْ وَ الْبَرإَة ِ مِنْ أَعْدائِکُمْ؛ به سوى خداوند تقرّب مىجویم با محبّت شما و بیزارى از دشمنان شما.
بر اساس این فراز از زیارت حضرت معصومه(س) میتوان به عمق رشد معنوی حضرت معصومه(س) دست یافت؛ زیرا در تفکر شیعیان موضوع تولی و تبری تنها نسبت به اهلبیت(ع) جایز است؛ به این معنا که شیعیان تحت ولایت و محبت اهلبیت(ع) و نیز تبری و بیزاری از دشمنان ایشان به خداوند متعال قرب مییابند. در بخشی از زیارت امام حسین(ع) میخوانیم: «یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَیْکَ بِمُوَالاَتِکَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِکَ وَ بَنَى عَلَیْهِ بُنْیَانَهُ وَ جَرَى فِی ظُلْمِهِ؛ اى ابا عبد اللّه من به خدا و رسولش و امیر مؤمنان، و فاطمه و حسن تقرّب میجویم، به دوستى تو و به بیزارى از کسیکه پایه گذارى کرد اساس این واقعه را، و بنا نهاد بر آن بنیانش را، و روان شد در ستم و بیدادش بر شما».
حال پس از آنکه در فرازهای قبلی به حضرت معصومه(س) درود میفرستیم، خطاب به ایشان و اهلبیت(ع)، حب ایشان و بغض از دشمنان ایشان را واسطه قرب به خداوند میخوانیم؛ از این روست که این بانوی گرامی اسلام به مقام شفاعتی در بهشت نائل میشوند؛ زیرا در فرازهای بعدی از ایشان درخواست میکنیم: یا فاطِمَةُ اِشْفَعى لى فِى الْجَنَّةِ ؛ اى فاطمه(معصومه) در مورد بهشت از من شفاعت کن»، «فَاِنَّ لَکِ عِنْدَاللهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ؛ که ترا نزد خدا مقام رفیعى است.» بنابراین میتوان نتیجه گرفت شیعیان در پرتو تعلیم و تربیت امامان خویش به درجاتی میتوانند نائل شوند که به مقام شفاعتی دست یابند.
انتهایپیام/