یادداشت|جایگاه قانون نژادپرستانه "دولت یهود" در معامله قرن
قانونی که کنست رژیم صهیونیستی با عنوان قانون پایه «قومیت» تصویب کرد همان درخواست به‌رسمیت شناختن یهودیت دولت عبری بود که صهیونیستی‌ها در طول مذاکرات سازش به‌دنبال آن بودند. این طرح یکی از ارکان معامله قرن ترامپ است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، پارلمان رژیم صهیونیستی طی قانونی ــ که بامداد پنج‌شنبه به‌تصویب رساند ــ فلسطین اشغالی را با عنوان جعلی «اسرائیل» به‌عنوان وطن قوم یهود اعلام کرد. براساس این قانون نمادها، زبان، مناسک و اعیاد و رویکردهای یهودیان امور پایه در فلسطین اشغالی محسوب می‌شوند و سایر اقلیت‌ها به‌جز در اعیاد خود باید تابع قوانین یهودی باشند. اما سؤال مهم این است که؛ چرا در مقطع زمانی کنونی این قانون تصویب می‌شود؟ قطعاً پاسخ به این سؤال می تواند برخی قطعات پازل پیچیده منطقه غرب آسیا را روشن سازد و برخی اقدامات بعدی جناح غربی ــ صهیونیستی را مشخص سازد.
قانون قومیت، هدفی مربوط به دوره ترامپ
صهیونیست‌ها از اواخر دهه 80 قرن بیستم میلادی تلاش کردند با کشاندن فلسطینی‌ها پای میز مذاکره، سنگینی هزینه‌های مبارزه علیه صهیونیست‌ها را کاهش دهند. حضور برخی از فلسطینی‌ها پای میز مذاکره باعث شد صهیونیست‌ها سراغ مکر و حیله‌های همیشگی خود بروند. آنها طی 21 سال مذاکره با فلسطینی‌ها (1993 تا 2014) نه‌تنها هیچ چیز دندان‌گیری به آنها ندادند بلکه به‌مرور آرمان و ثوابت فلسطینی را نیز از دستور کار مذاکرات خارج کردند.
فلسطینی‌ها که برای خود، پایان مذاکرات سازش را، آغاز تأسیس کشور مستقل فلسطین تعریف کرده بودند سال‌ها انتظار می‌کشیدند تا به این کشور و حکومت مستقل دست یابند غافل از آنکه هدف‌گذاری صهیونیست‌ها به‌گونه‌ای بود که پس از خارج کردن اصول و آرمان فلسطینی از دستور کار مذاکرات سازش، یهودیت دولت عبری را به‌عنوان یک پیش‌شرط به فلسطینی‌ها تحمیل کنند. این هدف‌گذاری صهیونیست‌ها پس از ناتمام ماندن مذاکرات سال 2014 به اجرا نزدیک شد. پس از ناکامی مذاکرات قدس در سال 2010 صهیونیست‌ها اعلام کردند مسئله آوارگان و قدس نباید در پرونده مذاکرات باشد و به‌جای آن فلسطینی‌ها باید یهودیت دولت عبری را به‌رسمیت بشناسند. همین اصرار صهیونیست‌ها و کارشکنی نتانیاهو در اجرای توافقات حداقلی‌اش با فلسطینی موجب شکست مذاکرات سال 2014 شد.
از آن زمان صهیونیست‌ها یهودیت دولت را در دستور کار خود قرار دادند. اما در دوره اوباما امکان اجرایی کردن آن وجود نداشت، چرا که اوباما بر طرح تشکیل دو دولت اصرار داشت و براساس طرح دو دولت، کشور مستقل فلسطین در کرانه باختری و نوار غزه شکل می‌گرفت و این با طرح «یهودیت» دولت عبری در تضاد بود چرا که تعریف صهیونیست‌ها از یهودیت دولت، دولتی در تمام فلسطین تاریخی بود نه فقط در سرزمین‌های اشغالی سال 1948.
با پایان دوره اوباما و حضور نامزدهای انتخاباتی در عرصه تبلیغات، صهیونیست‌ها به‌سراغ نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا رفتند تا ببینند کدام‌یک از آنها حاضر است طرح یهودیت دولت عبری را به‌رسمیت بشناسد تا از او حمایت کنند. این ترامپ بود که با خواسته صهیونیست‌ها موافقت کرد و همین موجب شد صهیونیست‌ها با او همراه شوند.
مهمترین نشانه در تأیید این سخن اعلام ترامپ در ایام تبلیغات انتخاباتی مبنی بر این بود که اگر رئیس جمهور شود، سفارت آمریکا در سرزمین‌های اشغالی را از تل‌آویو به قدس منتقل خواهد کرد، کاری که 4 رئیس جمهور پیش از او (بوش پدر، کلینتون، بوش پسر و اوباما) جرأت نکرده بودند انجام دهند.
شاهد دیگر در این عرصه، سخنان مقامات رژیم صهیونیستی پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است. هنگامی که ترامپ رئیس جمهور آمریکا شد تندروهای مذهبی به‌قدری خوشحال شدند و پایکوبی کردند که برخی از داخل محافل رژیم صهیونیستی به آنها هشدار دادند خوب نیست پیش از دیدن اقدامات ترامپ این‌گونه شادمان باشند. همان زمان بود که زمزمه‌ای در سخنان مقامات رژیم صهیونیستی مستمر شنیده شد، زمزمه‌ای که نفتالی بنت، وزیر آموزش دولت نتانیاهو واضح‌تر از هرکسی آن را فریاد زد. بنت پس از پیروزی ترامپ اعلام کرد، اکنون زمانی است که فلسطینی‌ها باید کشور مستقل فلسطینی را فراموش کنند. دولت مستقل فلسطینی دیگر به زباله‌دان تاریخ رفته است. معنای این سخنان آغاز اجرای طرح یهودیت دولت عبری بود که صدایش در آمده بود.
قانون پایه «قومیت» که این روزها در کنست (پارلمان) رژیم صهیونیستی تصویب شد، همان یهودیت دولت عبری است که پس از گذشت یک سال و نیم از دولت ترامپ و پس از انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به قدس به‌صورت قانون در آمده است.
قانون پایه قومیت و معامله قرن
هر یک از رؤسای جمهور آمریکا برای فلسطین طرحی داشته‌اند. از دوره بوش پدر طرح دولت‌های آمریکا برای فلسطین با یک عنوان واحد یعنی «روند صلح خاورمیانه» (Middel East Peace Process) معرفی شد و بوش پدر و 3 رئیس جمهور پس از او در تلاش برای اجرای آن بودند. اما در دوره ترامپ به‌یکباره «روند صلح خاورمیانه» کنار رفت. ترامپ در آغاز سخنی از طرح دولتش برای فلسطین نگفت اما همواره مخالفت خود را با طرح دولت اوباما، به‌ویژه طرح دو دولت، اعلام می‌کرد. اما پس از گذشت 6 ماه از دولت ترامپ، یعنی یک سال قبل، با حضور جراد کوشنر، داماد ترامپ در منطقه، طرح دولت ترامپ با عنوان «معامله قرن» اعلام شد. ترامپ هنوز «معامله قرن» را به‌طور رسمی رونمایی و اعلام نکرده است. اما براساس آنچه مقامات آمریکایی و صهیونیستی و برخی فرستادگانشان و هم‌پیمانان منطقه‌ای‌شان در رسانه‌ها اعلام کرده‌اند مختصات «معامله قرن» معرفی شده است.
یکی از مشخصات طرح دولت ترامپ این است که همان‌گونه که در دوره تبلیغات انتخاباتی اعلام شده بود، در معامله قرن، دیگر طرح دو دولت کنار گذاشته می‌شود و تنها یک دولت یهودی در فلسطین تاریخی شکل خواهد گرفت.
یهودیت دولت عبری که از سال 2013 در دستور کار صهیونیست‌ها قرار گرفته است بخشی از طرح معامله قرن ترامپ و بلکه قدم اصلی آن است. در حقیقت معامله قرن با قانون پایه «قومیت» شکل تعریف‌شده آمریکایی‌اش را خواهد یافت.
جمع‌بندی
صهیونیست‌ها که سال‌های سال برای سرزمین نیل تا فرات برنامه‌ریزی کرده‌اند و آن را در پرچم خود نیز نمادگذاری کرده‌اند نیاز به این داشتند که در گام نخست تمام فلسطین را ببلعند، امری که با ظهور مقاومت فلسطینی از اواخر قرن بیستم میلادی متوقف شده بود. حال با معامله قرن آنها به‌سمت بلعیدن تمام فلسطین تاریخی قدم برداشته‌اند و می‌خواهند با اشغال تمام فلسطین، گام اصلی و پایه در به‌دست آوردن نیل تا فرات را بردارند. مقدمه تمام این اقدامات در یهودیت دولت عبری خلاصه می‌شد که با تصویب قانون پایه «قومیت» اکنون به واقعیت رسیده است و تنها به اجرا نیاز دارد تا فلسطین تاریخی را غصب و تمام فلسطینیان را از آن بیرون کنند.
انتهای پیام/*
