فعال سیاسی تاجیک در گفت‌وگو با تسنیم: دولت اجازه مداوای بیماری سرطان پسر ۴ ساله‌ام در خارج از کشور را نمی‌دهد
فعال سیاسی تاجیک که هم‌اکنون در خارج از تاجیکستان به سر می‌برد گفته است پسر خردسال ۴ساله‌اش مبتلا به سرطان شده و دولت اجازه خروج از کشور را برای مداوا به وی و مادرش نمی‌دهد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، اخیراً اخبار ناگواری در فضای رسانه‌ای تاجیکستان منتشر شده است. حمزه 4 ساله که مبتلا به بیماری سختی (سرطان) است، طی چند ماه اخیر به‌رغم تلاش‌های پزشکان تاجیک، تومورش به حالت بدخیم درآمده و نیاز است تا برای مداوا به خارج از کشور اعزام شود، اما این بار مشکل، نه مسائل پزشکی و نه مشکلات مالی، بلکه صرفاً یک «مشکل سیاسی» است.
حمزه، فرزند روح‌الله کبیری و نوه محی‌الدین کبیری، رهبر حزب نهضت اسلامی تاجیکستان است. درحالی که پدر و پدربزرگش در خارج از کشور به سر می‌برند، او و مادرش بدون هیچ اتهامی و صرفاً به جهت نسبت خانوادگی، اجازه خروج از کشور را ندارند و گفته می‌شود پاسپورت‌های آنها توقیف شده است.
در همین راستا، گفت‌و‌گویی را با روح‌الله کبیری، پدر حمزه درباره بیماری او و آخرین وضعیتش تنظیم کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
تسنیم: از وضعیت حمزه بگویید. حمزه چند سالش است؟ بیماره حمزه چیست و در چه وضعیتی قرار دارد؟
کبیری: حمزه فقط 4 سال دارد و تاکنون 3 سال است که به نوعی در اسارت مقامات تاجیکستان قرار دارد. ما 6 ماه پیش متوجه شدیم که حمزه بیمار است. پس از رسانه‌ای شدن و تلاش‌های اقوام، کارکنان دولتی تاجیکستان او را به بیمارستان قره‌بالا بردند و او را تحت عمل جراحی قرار دادند، اما متاسفانه این جراحی موثر نبود و تومور سرطانی‌اش به شدت بزرگ‌تر شد (تصویر آن در عکس‌هایی که رسانه‌ای شده‌اند موجود است).
تسنیم: چطور است که همسر شما و حمزه در تاجیکستان مانده و به شما ملحق نشده‌اند؟
کبیری: اسناد و مدارک همسر و پسرم 3 سال پیش مصادره شده و همواره زیر فشار و تهدید قرار داشته‌اند. در نهادهای مبارزه با تروریسم شهر «وحدت» نزدیک به 300 نفر فعالیت می‌کنند و پیوسته آنها را زیر نظر دارند. بدون اجازه حتی به مراسم دفن پدربزرگ هم نتوانستند بروند، چه برسد به سفر به خارج از کشور. بارها درخواست اجازه سفر کرده‌اند ولی در جواب همیشه می‌گویند: این (مساله) را مقامات بالا حل می‌کنند و از دست ما کارمندان عادی کاری ساخته نیست.
تسنیم: به‌تازگی خبری شنیدیم مبنی بر این که دولت تاجیکستان ممنوعیت خروج همسر و فرزند شما را تکذیب کرده و گفته حتی برای مداوای حمزه همکاری هم می‌کند؟
کبیری: بله، بعد از عکس‌العمل مردم مهربان و شریف تاجیک، حکومت تاجیکستان اسارت 3 ساله خود را انکار کرده و اظهار داشتند که منعی برای خروج همسر و فرزندم از تاجیکستان وجود ندارد و حتی کمک می‌کنند که زودتر برای مداوای حمزه سفر کند. این مساله برای من کمی امیدوارکننده بود، اما با گذشت 2 روز از آن، هنوز اسناد خانواده‌ام را هم پس نداده‌اند و ظاهراً می‌خواهند وقت را تلف کنند.
تسنیم: اعتراضی تاکنون به این روند نشده است؟
کبیری: در تاجیکستان همسر و فرزندان مخالفین همچون وسیله فشار و تهدید استفاده می‌شوند، ولی کسی به داد آنها نمی‌رسد. 2 سال پیش هم زمانی که سازمان امنیت و همکاری اروپا اعتراضاتی در این زمینه کرد، دیدیم که ساختمان این سازمان مورد حمله قرار گرفت و خساراتی به آن وارد شد. دولت تاجیکستان مخالفانش را به تروریسم متهم می‌کند، ولی ما امروز می‌بینم که خود گروه‌هایی مشابه همان‌ها تشکیل داده و زن و فرزندان مخالفین را مورد آزار و اذیت قرار داده و به گروگان می‌گیرند.
تسنیم: در ازای مجوز خروج خانواده از تاجیکستان، آیا تاکنون درخواستی به صورت رسمی و یا غیررسمی به شما مطرح شده است؟
کبیری: خیر، تا حال از جانب حکومت چیزی از ما درخواست نکرده‌اند. این اقدام‌ها نوعی انتقام‌گیری از خانواده مخالفان است. زیرا آنها می‌دانند که خانواده ما هیچ گناهی ندارند. این عمل صرفاً یک انتقام‌جویی بی‌رحمانه است نه چیز دیگر.
تسنیم: اگر حمزه برای مداوا به خارج از کشور منتقل نشود، این بیماری چه عواقبی برای او خواهد داشت؟
کبیری: به گفته پزشکان اگر حمزه برای درمان به خارج از کشور اعزام نشود، سرطان در بدنش پیشرفت کرده و خدای ناخواسته احتمال هر حادثه بدی وجود دارد. دعا می‌کنم که خداوند حمزه عزیزم را حفظ کند. از همه خوانندگان هم التماس دعا دارم.
تسنیم: راه‌حل این موضوع به نظر شما چیست؟ از طریق سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشری اقدامی نمی‌توان صورت داد؟
کبیری: هر چه در توانم باشد انجام می‌دهم. در حالت عادی قرار ندارم. دلم پر از درد است. به هر سازمان و گروهی که بدانم جان انسان و طفل بی گناهی برایش ارزش دارد مراجعه می‌کنم. به هر دری که کمترین امکان کمک وجود داشته باشد سر می‌زنم، اما بیشترین امیدم به خداوند و مردم کشورم است. مردم دل‌سوز و رحم‌دل تاجیک در این روزهای دشوار همراهم بودند و باور دارم که تا آخر برای نجات حمزه بی‌گناه مرا تنها نمی‌گذارند.
انتهای پیام/