چرا تحریمهای آمریکا علیه ایران و روسیه این بار کارساز نمیشود؟
یک رسانه غربی به بررسی ۳ دلیلی پرداخته که تحریمها علیه ایران و روسیه این بار کارساز نمیشود.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، پایگاه خبری-تحلیلی «بیزنساینسایدر» در تحلیلی به بررسی دلایلی پرداخته که مطابق آن تحریمها علیه ایران و روسیه احتمالاً موفق نخواهند شد.
این پایگاه آمریکایی با اشاره به اینکه تحریمها این روزها به یکی از ابزارهای دلخواه در سیاست خارجی آمریکا تبدیل شدهاند نوشته است: «سیاستسازان ادعا میکنند تحریمها ابزاری موثر برای دستیابی به اهداف سیاسی هستند، اما آیا این درست است؟ آیا تدابیر جدید علیه مسکو و تهران موفق خواهند شد؟»
مطابق این گزارش، تحقیقات انجامشده درباره تحریمها نشان میدهند که آنها گاهاً روشهای موثری هستند، به شرط آنکه سه مولفه حاضر باشند: همراهی متحدان، تمایل برای اجرای آنها و داشتن مشوقهایی برای چانهزنی.
بیزینساینسایدر نوشته که نبود تمامی این سه عامل، به آن معنا است که تحریمها احتمالاً درباره ایران و روسیه موثر واقع نمیشود.
تحریمهای یکجانبه به ندرت کارآیی دارند
در این مطلب آمده است: «حمایت متحدان از تحریمها و اجرای آنها معمولاً از اهمیتی محوری در سرپا نگاه داشتن آنها برخواردار است. تحریمهای یکجانبه از نوع تدابیر پیشنهاد شده علیه ایران و روسیه به ندرت موفق میشوند.
در دنیایی که هر چه بیشتر جهانی میشود تحریمهای یکجانبه با موانع گستردهای مواجه هستند، حتی اگر کشور اعمالکننده آنها اقتصادی بزرگ باشد. یک مطالعه تحولساز که در دهه 1990 توسط موسسه اقتصاد بینالمللی پترسون انجام شده به این نتیجه رسید که تحریمهای یکجانبه آمریکا تنها در 13 درصد موارد به اهداف خودشان میرسند.
موارد نادری که تحریمهای یکجانبه موفق میشوند مربوط به کشورهایی است که روابط تجاری گستردهای با آمریکا دارند که مشخص است درباره ایران یا روسیه موضوع اینطور نیست. روسیه، در فهرست شریکان تجاری آمریکا در ردههای یایین قرار دارد و ایران تقریباً هیچ نوع رابطه تجاری با آمریکا ندارد. هیچ کدام از این دو کشور، وابسته وابسته به تجارت آمریکا نیستند و بعید است که در برابر فشار اقتصادی آمریکا تسلیم شوند.
میل به تبعیت
به نوشته بیزنساینسایدر، موضوعی که در بالا گفته شد، مسئله دومی را پیش میکشد و آن اینکه آیا کشور صادرکننده تحریم مایل و قادر به جلب تبعیت کشورهای دیگر از تحریمها هست یا خیر.
«چشمانداز کاهش دو میلیون بشکه نفت ایران در روز همین حالا بازارهای جهانی را به تلاطم انداخته است. وزارت خارجه آمریکا برای ساکت کردن سرمایهگذاران در اقدامی بیسر و صدا ماه جولای اعلام کرد که به کشورهایی مانند چین، هند، ترکیه و ایران اجازه خواهد داد میزان کاهش واردات نفت از ایران را به صورت موردی بررسی کنند. این موضوع نشاندهنده آن است که آمریکا به برخی از کشورها اجازه خواهد داد واردات نفت خود را حفظ کنند که این موضوع از اثرگذاری تحریمها میکاهد.
متقاعدسازی و تبعیت
سومین عامل موثر بر اثرگذاری تحریمها، ضرورت ترکیب کردن این تدابیر با چانهزنیهای دیپلماتیک است. تحقیقات نشان میدهند تحریمها هنگامی بیشترین اثرگذاری را دارند که چارچوبی برای چانهزنی موجود باشد که در آن اعمال تدابیر اجباری با مشوقهایی برای تبعیت ترکیب شوند.
پیشنهاد برای برداشتن تحریمها میتواند یک ابزار موثر چانهزنی باشد که کشورهای تحت تحریم را به مصالحه و تغییر سیاستهایش وادار میکند.
خروج ترامپ از برجام تقریباً راه را برای چانهزنیهای جدید درباره تحریمها بسته است.
انتهای پیام/