انحلال باشگاه شهرداری ارومیه؛ فقط یک بازی با روح و روان مردم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، این شهر در زمینه والیبال یکی از سرآمدهای ایران، آسیا و چه بسا این کره خاکی به شمار می‌رود. شاید تعداد زمین‌های خاکی والیبال در ارومیه از تعداد بازیکنان والیبال در سایر شهرها بیشتر باشد. کوی و بزرنی در ارومیه وجود ندارد که توپ و تور والیبال در آن بر پا نباشد.

فاصله زمین‌های والیبال محلات در ارومیه از یک متر شروع شده و خیلی کم به 100 متر می‌رسد چراکه در اغلب کوچه‌ها و محلات شور و شوق والیبال همچون یک زندگی پرنشاط جریان دارد.

در چنین فضایی یک عده چهره سیاسی به همراه خدم و حشم های دور بری و به پشتوانه شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های زرد نویس وابسته هر از گاهی از همین والیبال برای رسیدن به برخی امیال شخصی و سیاسی استفاده می‌کنند که هر بار در چنین بازی‌های کثیفی لطمات جبران ناپذیری بر پیکره والیبال ارومیه می‌خورد.

این روزها در پی برآورده نشدن امیال و علائق چند چهره سیاسی جرقه انحلال و سپس انتقال باشگاه والیبال شهرداری ارومیه زده شده و تا کنون بخشی از اعتماد افکار عمومی به عنوان ثروت و پشتوانه این رشته ورزشی را خاکستر کرده است.

انبوهی از زردنویسان همراه چهره‌های سیاسی هر ساعت یک خط خبری تازه‌ای برای افکار ملتهب عاشق والیبال ارومیه می‌گشایند که طیان مشتی اطلاعات غیر مستند که فقط کارکرد جنگ روانی برای تخریب روحیه دیگر چهره‌های سیاسی دارد ارائه می‌شود بی آنکه کسی لحظه‌ای بیاندیشد چه اعتمادی از افکار عمومی به واسطه همین خبرسازی‌های جهت دار از بین می‌رود.

اعضای شورای شهر ارومیه به چند طیف تقسیم‌بندی شده‌اند چند نفر که به ظاهر کارکرد خنثی و بی طرف در تنش‌های والیبال دارند در واقع در کمین نشسته‌اند تا در این آب گل آلود ماهی خود را صید کنند که قالب کردن چند پیرو پاتال ورزشی به تیم که دیگر مقبولیتی  ندارند از جمله اهداف این گروه است.

در واقع هزینه‌های چند میلیاردی و بی ثمر از همین طریق به باشگاه شهرداری ارومیه تحمیل خواهد شد و در نهایت بازیکن یا بازیکنان تحمیل شده اثربخشی خاصی در توفیق یابی تیم نخواهند داشت چراکه عمر ورزشی آنان به سرامده و فقط با لابی همین گروه امکان حضور در تیم را یافته‌اند و الا هیچ باشگاهی در ایران خواستار پیرپاتال‌های والیبال نیست.

یک گروه در شورای شهر ارومیه علم حمایت از مستضعف و قشر کارگر و سوپور را به‌دست گرفته‌اند و با طرح این ادعای بنیادگرایانه که اگر باشگاه شهرداری ارومیه نباشد هزینه آن صرف حقوق و دستمزد کارگران شهرداری خواهد شد.

البته این طیف خود نیز به گفته‌هایشان باور ندارند چون هر که خرده هوشی داشته و با بودجه بندی ادارات آشنا باشد می‌داند که هیچ ردیف بودجه‌ای قابلیت هزینه کرد در خارج از آن ردیف را ندارد و قرار نیست ریالی از یک ردیف بودجه به جای دیگر انتقال یابد کما اینکه مصوبات شورای شهر ارومیه در سالیان مستمر نیز بر همین اساس تنظیم ابلاغ و اجرا شده است.

گروهی دیگر از اعضای شورای شهر نیز فرصت را مناسب دیده‌اند تا از تنش به وجود آمده بار دیگر قهرمان سازی کنند و رستم وار ادعا کنند که والیبال این شهر را خود آنها از انحلال نجات داده‌اند در حالیکه نقش آنان در والیبال این شهر هیچ وقت چنان نبوده که بتواند پشتوانه ادعا و اهدافشان باشد.

شهردار ارومیه نیز که در برزخ بی پولی نمی‌داند چگونه جواب هزاران نفر از کارکنان این شهرداری را بدهد در برهوت دیگری بین اعضای شورای شهر گرفتار آمده و نمی‌داند هوای چه کسی را داشته باشد بنابراین در تلاشی دیپلماتیک اما کم ثمر سرنوشت انحلال یا انتقال تیم شهرداری ارومیه را به مصوبه و تصمیم رسمی شورای شهر وا می‌سپارد که به گفته وی هر چه باشد خواهد پذیرفت.

اما فصل الخطاب همه این اتفاقات ناخوشایند والیبال می‌تواند سخنان محمدمهدی شهریاری استاندار آذربایجان غربی باشد که اخیراً گفته است: در حال حاضر، زمان خوبی برای انحلال باشگاه شهرداری ارومیه نیست و باید ماه‌ها پیش چنین تصمیمی اعلام می‌شد ضمن اینکه اساساً تصمیم انحلال هم کار درستی هم نیست.

یادداشت از محمد آقایی پر

انتهای پیام/ش