نخستین آئین تجلیل از داروسازان آزاده در اهواز برگزار شد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اهواز، مراسم تجلیل از 3 آزاده سرافراز داروساز ظهر امروز با همکاری انجمن یاوران مدافع حرم خوزستان و انجمن داروسازان خوزستان در اهواز برگزار شد.

در این آئین فرهنگی، معاون غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اعضای خانه داروسازان خوزستان و سمن مدافعین حرم حضور داشتند.

رضا اقتداری عضو خانه داروسازان خوزستان در این نشست اظهار داشت: دوران اسارات و بی‌خبری دوران تلخی است و تجلیل از این آزاده‌ها بهانه‌ای برای یادآوری و رجوع به خاطرات و فرهنگ جنگ است.

عراق هیچ یک از معاهدات بین المللی مربوط به اسرا را پایبند نبود

وی افزود: خاطراتی که امروز بیان می‌شود هر چند شیرین است ولی آن روزها برای همه ما که در جبهه و جنگ بودیم می‌دانیم چه روزهای سختی بود و مردم با چه دشوارهای مقاومت کردند.

عضو خانه داروسازان خوزستان گفت: اسارات در عراق  و دوری از وطن خیلی دشوار بود و اسرا و آزادگان از سوی عراق به بدترین شکل نگه داشته می‌شدند و عراق هیچ یک معاهدات بین المللی را رعایت نمی‌کرد.

تعجب افسران سودانی لشکر صدام

سلیمان اورکی داروساز آزاده نیز در ادامه این نشست اظهار داشت: در عملیات والفجر مقدماتی و در منطقه فکه اسیر شدم. در حالی که 15 سال داشتم و به‌عنوان بی‌سیم چی در جنگ حضور داشتم. عملیات والفجر مقدماتی که در واقع یک عملیات برون مرزی بود و ما در داخل خاک عراق و در العماره اسیر شدیم.

وی افزود: عملیات والفجر مقدماتی، عملیات ناموفقی بود و ما خیلی شهید و اسیر داده بودیم. ما یک گروه 10 نفره در تاریکی شب اسیر شدیم؛ عراقی‌ها ما را به یک مدرسه در العماره منتقل کردند و صبح در آنجا اسرای دیگر را هم آوردند.

این آزاده سرافراز بیان کرد: هیچ واهمه‌ای نداشتیم و صبح در آن مدرسه همه شروع به خواندن نماز به جماعت کردیم که افسرهای سودانی که در ارتش عراق بودند تعجب کرده بودند و می‌گفتند مگر شما مسلمان هستید؟ اینگونه علیه ما تبلیغ کرده بودند.

اورکی بیان داشت: 8 سال اسیر بودیم و باور نداشتیم برمی‌گردیم. شرایط خیلی دشوار بود ولی امیدوارم بودیم و سرانجام پیروزمندانه به وطن برگشتیم.

صدام بعد از پذیرش قطعنامه، حمله و ما را اسیر کرد

نادر شکیبا مرام دیگر آزاده سرافراز داروساز بیان داشت: برای خدمت سربازی رفته بودم که اسیر شدم. یکی از خاطرات من در دوره اسارات این است که من بعد از قطعنامه اسیر شدم و چند روز قبل اسارت من کنکور سراسری دادم.

وی ادامه داد: در اسارات هیچ اطلاعی نداشتم تا اینکه برگشتم دیدم رتبه خوبی در کنکور آوردم و برادرم برای من انتخاب رشته کرده و من دارو سازی قبول شدم که بعد از پیگیری توانستم وارد دانشگاه شوم.

شکیبا مرام گفت: در اردوگاه ما هیچ چیزی نداشتیم. من ریاضی و فیزیک علاقه داشتم و روی خاک می‌نشستم مسایل فیزیک و ریاضی را حل می‌کردم که یک روز که درگیر یک مسئله بودم که یک‌هو جواب مسئله را پیدا کردم و خوشحال شدم که سربازهای عراقی با تعجب من رو نگاه می‌کردند.

مواخذه سربازای عراقی توسط صلیب سرخ

محمد رضا مروانی دیگر جانباز داروساز در ادامه این آئین اظهار داشت: داستان اسارات من این گونه است که موشک عراقی به جمع ما برخورد کرد و هر کدام  از ما نیروها گوشه‌ای افتادیم و من در حال بیهوشی متوجه آمدن افراد می‌شدم و خوشحال بودم که ایرانی هستند ولی وقتی نزدیک شدند متوجه شدم عراقی هستند. یکهو متوجه شدم عراقی‌ها من رو داخل ماشین پرتاب کردند و من بیهوش شدم.

مروانی افزود: پایم به شدت خونریزی داشت و تا به هوش می‌آمدم بعد از چند لحظه مجدد از هوش می‌رفتم. دکترها هم اعتنایی نمی‌کردند.

وی گفت: یکبار که وضع من خیلی وخیم بود من را در یک سالن دورافتاده تنهای تنها رها کردند و من اصلا فراموش شده بودم. پایم به شدت عفونت کرده بود با صدای بلند فقط فریاد می‌کشیدم که از شانس یک روز افراد صلیب سرخ آمدند و وقتی وضع پای مرا دیدند سربازای عراقی را مواخذه کردند.

اگر جنگ 20 سال هم طول می‌کشید ما آماده رزم بودیم

این جانباز و آزاده سرافراز ادامه داد: سربازهای عراقی مجبور شدند من را به یک بیمارستان در بغداد منتقل کنند و که در بغداد چند بار از شدت عفونت تشنج کرده بودم و یکبار که به هوش آمدم دیدم اتاق عمل هستم و بعد دیدم پایم را قطع کردند.

مروانی به خاطرات شیرین آن دوران اشاره کرد و افزود: وقتی پایم قطع شد اصلاٌ ناراحت نبودم و تازه فکر می‌کردم اگر رفتم اردوگاه دوستان را با پایم می‌ترسانم و می‌خندیم.

وی تصریح کرد: من در اسارت اصلاٌ ناراحت نبودم و می‌دانستم پیروز هستیم زیرا به این جمله امام خمینی(ره) یقین داشتیم که فرموده بود «اگر جنگ 20 سال هم طول بکشد ما می‌جنگیم».

به گزارش تسنیم در پایان این مراسم با اهدا لوح تقدیر از این 3 آزاده سرافراز تجلیل شد.

انتهای پیام/ح