ارومیه| فوتبال با اعمال شاقه/انبوه سازان یک وجب جا برای بچهها باقی نگذاشتند
شهرکسازی های بیرویه و سپردن کار انبوهسازی به مدیران و سازندگان کم تجربه که سررشتهای از این مهم ندارند تنها به زایش مجموعههای مسکونی فراوانی منجر میشوند که مردم در آن فقط گذران عمر میکنند نه زندگی با آرامش.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، وقتی از دور به آپارتمانهای بلندبالای شهرک گلشهر در دامنه کوههای اطراف ارومیه نگاه میکنید یک دلفریبی و چشم نوازی خاصی در تصویر مشاهده میکنید که نشان میدهد ارومیه کلان شهری با آپارتمانهای زیبا و مردمان بسیار است.
اما وقتی به همین شهرک آرام آرام، نزدیک میشوی و از مسیلهایی که با نخستین باران خاک و خلهای کوهها را میشویند و به وسط خیابان میآورند رد شده و به میانههای آپارتمانهای بی روح میرسی تازه میفهمی که چه اتفاقی در این سکونتگاه ارخ داده است.
وقتی لابه لای آپارتمان های بلند که در کنار هم در مقابل باد و جریان هوای یک شهر ایستادهاند قرار میگیری و از پنجرههایی که همیشه باید پردههایشان بسته باشد تک و توک نگاه معصوم کودکان و نوجوانانی را میبینی که حسرت یک متر فضای سبز یا یک متر زمین بازی به دلشان مانده تازه متوجه میشوی که روزگاری چه به تدبیریهایی بر یک شهر وا داشته شده است.
در شهرک گلشهر ارومیه بچهها شب و روزشان چندان باهم فرقی ندارد چون اغلبشان باید بنشینند و به دیوارهای آپارتمان یا به گوشیها و تبلتهای مخرب زل بزنند چون زمینی برای بازی و تفریحشان ساخته نشده چرا که اساساً طراحان و سازندگان متراکم ترین شهرک آذربایجان غربی یک لحظه به فکرشان خطور نکرده که بچههای هزاران خانوار ساکن در این شهرک قرار است کجا بازی کنند.
این روزها کودکان و نوجوانان شهرک گلشهر ارومیه در میان بد و بیراه همسایگان بی اعصابشان هر از گاهی لای خودروها و در سراشیبی تنها معبری که آسفالت شده فوتبال بازی میکنند اما در هر بازی عبور دهها ماشین، از زمین بازیشان، عاشقانههای فوتبالیشان را بر هم میریزد و هر بار متلکی میشنوند و متلکی میگویند و همینها میشود خاطرات زندگیشان از آپارتمان نشینی در گلشهر.
پهنه کوهستانی اطراف این شهرک ظرفیت ایجاد دهها و چه بسا صدها مجتمع مسکونی این شکلی برای دولتمردان دارد اما گویی نمیتوانند ببینند که در همین ظرفیت میتوان یک پارک و فضای سبز و چند زمین بازی نیز برای کودکان و نوجوانان شهرک گلشهر ساخت، مسئولان شهر ارومیه کلونی سازی را خوب بلد شدهاند اما هنوز پی آسیبهای اجتماعی ناشی از جمعیت متراکم شهرکهای نوظهور به تنشان نخورده است.
در فیلم پیش رو کودکان و نوجوانان همین شهرک بی آنکه در عمرشان چشمشان به دیدن مسئولی در این شهرک روشن شده باشد مشتاقانه از انتظارات و مشکلاتشان میگویند.
گزاش و فیلم: محمد آقایی پر یوسف عباسی
انتهای پیام/ش