کارگروهی برای جبران شکست
مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا، روز پنج شنبه و در نشست خبری پرده از طرح جدیدش علیه ایران برداشت. این طرح در مورد ایجاد بخش تازهای در وزارتخانه تحت سرپرستی او به نام گروه اقدام ایران است که او در این نشست برایان هوک را به عنوان رئیس این بخش معرفی کرد.
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا، روز پنج شنبه و در نشست خبری پرده از طرح جدیدش علیه ایران برداشت. این طرح در مورد ایجاد بخش تازهای در وزارتخانه تحت سرپرستی او به نام گروه اقدام ایران، (iran Action Group) است که او در این نشست برایان هوک را به عنوان رئیس این بخش معرفی کرد. پمپئو در این نشست مدعی شد که وظیفه این گروه عملیاتی کردن استراتژیهای دولت امریکا برای تغییر رفتار ایران است و برای این کار هم از متخصصان سیاست خارجی چه در وزارت خارجه و چه در دیگر بخشهای دولت امریکا استفاده خواهد شد. به این ترتیب، پمپئو برای پیشبرد برنامه تهاجمی ترامپ علیه ایران در قالب بازگشت تحریمها گروه عملیاتی خود را به راه انداخته و ریاست این گروه را هم به دست کسی داده که به قول خود پمپئو، تجارب گستردهای در خصوص سیاستهای مربوط به ایران دارد.
این تعریف پمپئو از هوک بیراه نیست چرا که او از زمان دولت بوش در پستهای ارشدی مثل دستیار وزیر خارجه در سازمانهای بینالمللی، دستیار ارشد سفیر امریکا در سازمان ملل و دستیار ویژه رئیسجمهور امریکا کار کرده، اما از زمان حضور رکس تیلرسون در وزارت خارجه امریکا بود که به طور مستقیم درگیر پرونده ایران شد. او در آن موقع سرپرست کارگروهی بود که وظیفهاش مذاکره با دولتهای اروپایی برای گنجاندن شرایط مورد نظر دونالد ترامپ، رئیسجمهور امریکا، در برجام بود تا ترامپ حاضر به ماندن در برجام شود. او دست کم در آن مأموریت شکست خورد، چون نتوانست مأموریت خود را به سرانجام برساند و با اروپاییها بر سر یک فرمول نهایی به توافق برسد و به همین دلیل هم ترامپ از برجام خارج شد. حالا و با این کارنامه معلوم نیست که او چگونه خواهد توانست مأموریت جدیدش را با موفقیت پشت سر بگذارد. هوک وعده داده یک سری پرسنل حرفهای را در گروه خود جمع خواهد کرد تا با همه شرکای امریکا در تماس باشند و به ادعای او، اقدام بینالمللی در تمام دنیا شکل بگیرد. او میگوید که جزئیات کار را بعد اعلام خواهد کرد، اما باید گفت که برنامه او برای مخاطبانش در آن نشست خبری چندان نامعلوم نیست که جزئیات بتواند چیز تازهای از ابعاد آن را روشن کند.
واقعیت این است که دولت امریکا و به خصوص دو وزارت خارجه و خزانهداری این کشور در طول این سه ماه پس از خروج از برجام مدام با طرفهای خارجی در تماس بوده تا آنها را قانع به پذیرش تحریمها علیه ایران بکنند. هیئتهای امریکایی از هر دو وزارت خارجه و خزانهداری امریکا به کشورهای اروپایی، چین، هند و ترکیه رفتهاند، اما نتیجه سفر آنها چیزی نبوده که انتظارشان را برآورده کند چرا که این کشورها حاضر به همکاری نشدهاند و برای مثال، چین به صورت رسمی گفته که حاضر به تبعیت از تحریمها نخواهد شد و به خرید نفت از ایران ادامه خواهد داد. دو تن از اعضای هیئت امریکایی دو هفته قبل به تارنمای بلومبرگ گفته بودند که امریکا نتوانست مقامهای چینی را به توقف واردات نفت از ایران ترغیب کند و تأیید کردند که این اقدام چین «ضربهای به تلاشهای دولت دونالد ترامپ برای منزوی کردن جمهوری اسلامی» میزند. بنابر گزارش روزنامه والاستریت ژورنال، چین علاوه بر ادامه خرید نفت از ایران کانالهایی مثل بانک کانلان، زیرمجموعه شرکت ملی نفت چین را در اختیار دارد که میتواند از طریق این کانالها و بدون دغدغه از تحریمهای ثانویه امریکا «معادل میلیاردها دلار پول نفت» را بپردازد. به نظر میرسد که پمپئو بعد از این ناکامیها در این چند ماه برای ایجاد ائتلاف جهانی برای حمایت از تحریمها است که حالا به فکر افتاده گروه اقدام ایران را راهاندازی کند تا تماسهای دولت امریکا با دیگر کشورها از طریق این گروه و به صورتی مسنجم انجام شود. از سوی دیگر، معلوم نیست که این گروه تا چه اندازه با معاونت تروریسم و اطلاعات مالی در وزارت خزانهداری ارتباط دارد که توسط سیگال مندلکر، مشاور سابق وزارت امنیت داخلی امریکا، اداره میشود. مندلکر حدود دو ماه قبل و در اندیشکده راستگرای بنیاد دفاع از دموکراسیها گفته بود که معاونت او در تلاش است دولتها و شرکتهای خارجی را متقاعد به انصراف از همکاری اقتصادی با ایران کند. این همان وظیفهای است که پمپئو برای هوک و گروه اقدام ایران تعیین کرده و همین نیز رقابت یا دستکم موازیکاری بین دو وزارتخانه را مطرح کرده است. شاید این دو وزارتخانه به نوعی بین خود تقسیم کار کردهاند، به این نحو که مذاکرات سیاسی با هوک باشد و پیگیریهای اقتصادی با مندلکر تا دولت امریکا دو اتاق جنگ اقتصادی علیه ایران داشته باشد، اما با تجربه این چند ماه باید گفت که امریکا در این جنگ دیگر نمیتواند مثل دور قبل تحریمها آن قدر همراه با خود داشته باشد تا ائتلاف جدی علیه ایران به راه بیندازد و در عمل سیاست به صفر رساندن روابط اقتصادی با ایران به نتیجه نخواهد رسید.
یادداشت جوان/ سید رحیم نعمتی
انتهای پیام/