نقض حقوق بشر در امارات| از بدنام‌ترین زندان جهان عرب تا فقر و تجارت مواد مخدر

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، زندانی و شکنجه مخالفان در زندان بدنام و به شدت محافظت شده "الرزین" در امارات و هتک حرمت زندانیان، بی حرمتی به کارگران خارجی از جمله زنان، دست داشتن مسئولان اماراتی در تجارت مواد مخدر و فقر و تبعیض در بین تعداد قابل ملاحظه ای از جمعیت این کشور نفت خیز به اضافه هم پیمان شدن با عربستان در کشتار و آوارگی یمنی ها پرونده حقوق بشر امارات را سنگین کرده است.

زندان الرزین که به شدت تحت محافظت و نظارت قرار دارد، در صحرای امارات و در فاصله 110 کیلومتری ابوظبی قرار دارد و سازمان های بین المللی آن را جزء بدترین زندان های دنیا می دانند و از آن تحت عنوان ابوغریب و نیز گوانتانامو امارات یاد می کنند.

بر اساس اعلام مرکز بین المللی بررسی زندان ها، الرزین در صدر 10 زندان بدنام جهان عرب قرار دارد.

زندانیان در الرزین با بدترین نوع هتک حرمت و شکنجه وحشیانه فیزیکی و روحی دست به گریبان هستند که از دستگیری بدون مجوز قضایی آغاز شده و حبس در سلول انفرادی و انواع شکنجه از جمله عریان کردن زندانیان را شامل می شود و تا شکنجه های شدید از جمله کشیدن ناخن ها، شوک الکتریکی، محرومیت از خواب، سرمای شدید، گرسنگی و ممنوعیت ملاقات پیش می رود.

همدستی مزدوران نپالی با افسران اماراتی در زندان الرزین

یکی از بارزترین موارد بالا این است که افسران اماراتی به همراه جیره خواران نپالی در نیمه سال 2017 در ساعت یک ونیم بامداد با حمله به بند هفت زندان الرزین زندانیان را مجبور کردند عریان شده و مقابل دیوار بایستند و بدتر اینکه سربازان نپالی زندانیان را مورد تجاوز جنسی قرار دادند تا جایی که برخی از آنان در اعتراض به این اقدام اعتصاب غذا کردند.

این در حالی است که موارد نقض حقوق زندانیان از سوی مسئولان امنیتی امارات فقط به داخل این کشور محدود نمی شود، بلکه به خارج از مرزهای آن نیز امتداد یافته است تاجایی که سازمان های بین المللی دست اندرکار حقوق بشر و خبرگزای ها از زندان های مخفیانه امارات در عدن و حضرموت واقع در یمن خبر داده و به موارد گسترده نقض حقوق بشر در آنجا تحت نظارات نیروهای اماراتی اشاره داشتند.

در همین ارتباط خبرگزاری آسوشیتدپرس از دست کم 18 زندان مخفیانه در یمن خبر داد که از سوی نیروهای اماراتی و یا یمنی تحت نظارت امارات اداره می شوند و جالب اینکه دولت یمن از وجود برخی از این زندان ها بی خبر است و اختیار بازدید از آن را ندارد .

در گزارش این خبرگزاری آمده است این زندان های مخفیانه در داخل پایگاه های نظامی، بنادر و در یکی از فرودگاه های یمن و نیز در ویلاها و حتی کلوپ های شبانه قرار دارد.

آمار دقیقی از تعداد زندانیان الرزین در دست نیست و مسئولان اماراتی به هیچ سازمان دست اندرکار حقوق بشر اجازه نمی دهند از آن سوی دیوارهای بلند این زندان باخبر شوند؛ نمونه آن اینکه در سال 2014 ازبازدید "گابریل کنون" گزارشگر سازمان ملل از این زندان جلوگیری به عمل آوردند.

اما گفته می شود بیشتر زندانیان این زندان سیاستمداران و فعالان حقوق بشر از جمله 94 استاد دانشگاه و کارمند دولت هستند که بیشتر آنان عضو جمعیت اصلاح و ارشاد اجتماعی بودند که بخشی از جامعه مدنی امارات به شمار می آید.

به عبارت بهتر سران امارات هرکسی را که زبان به انتقاد از دولت و یا متحدانش بگشاید، بازداشت و ارتباط آنان را دنیای بیرون قطع می کنند.

یکصد مورد ناپدید شدن بازداشت شدگان در امارات

"کمپین بین المللی آزادی ها در امارات" (ICF UAE) از مستند کردن یکصد مورد بازداشت در فاصله سال های 2013 تا 2017 خبر داد که از سرنوشت بازداشت شدگان اطلاعی در دست نیست.

کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل در ابتدای سال جاری میلادی با انتشار یک گزارش به اوضاع حقوق بشر در امارات پرداخته و از روند شکنجه و سربه نیست شدن زندانیان در امارات ابراز نگرانی و اعلام کرد امارات در داخل خاک خود و نیز یمن بازداشت های غیرقانونی انجام داده است و در چند استان یمن زندان های مخفیانه دارد.

کمیساریای حقوق بشر همچنین نگرانی خود را از تبعیض در حق کودکان 94 زندانی آزادی بیان در امارات ابراز داشته و اعلام کرد این کودکان از نظر تحصیلی، مدارک شناسایی و آزادی رفت و آمد و نیز ارتباط با پدران بازداشت شده با تبعیض روبرو هستند.

افزایش مجازات اعدام بدون محاکمه و تفهیم اتهام

با در نظر داشتن افزایش آمار اعدام در امارات از سال 2014 تا 2016، باید گفت، همه این موارد در حالی است که امارات فاقد موسسه ملی حقوق بشراست و تعریف قانونی از "تهدید وحدت ملی و صلح اجتماعی" در این کشور وجود ندارد، حال آنکه قانون مبارزه با تروریسم مصوب سال 2014 مبتنی بر اجرای حکم اعدام در حق کسانی است که وحدت ملی و صلح اجتماعی را در معرض تهدید قرار می دهند.

سازمان های حقوق بشر با اشاره به اینکه قوانین مبارزه با تروریسم در امارات کلی گویی است، اعلام کردند این وضعیت به سران امارات اجازه داده است از آن به شکل ظالمانه استفاده کرده و آزادی های عمومی و خصوصی را با محدودیت روبرو کنند.

از سوی دیگر اعمال محدودیت علیه آزادی بیان و تشکیل انجمن ها در سال 2014 در امارات به اوج رسید و در آن سال موج دستگیری افرادی که به زعم مسئولان تهدیدی علیه امنیت ملی به شمار می آمدند، آغاز شد.

همچنین امنیت دولتی امارات پایگاه خبری "الامارات 71" را در داخل این کشور مسدود کرد بدون اینکه به دلایل این اقدام اشاره ای کند و علاوه بر این برخی صفحات سیاسی و اجتماعی از جمله پایگاه رسانه ای مرکز مطالعات و رسانه ای امارات (ایماسک) و پایگاه خبری الوطن را مسدود کرده و روزنامه السبیل اردن و برخی پایگاه های فکری و تربیتی را در این کشور فیلتر کرد.

سابقه بد امارات در تعامل با کارگران خارجی و مهاجران

امارات به دلیل سوء استفاده از کارگران مهاجر که تعداد قابل ملاحظه ای از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند، وجهه بدی دارد حال آنکه تعداد زیاد کارگران خارجی و مهاجر در امارات موجب شده است این کشور بیشترین تمرکز مهاجران در دنیا را داشته باشد.

کارگران خارجی در امارات و بیشتر در دبی از بدرفتاری کارفرمایان و پرداخت نشدن حقوقشان در زمان مشخص شکایت دارند.

این در حالی است که تعداد جمعیت بومی امارات 20 درصد ذکر شده و حدود 80 درصد جمعیت مهاجران و کارگران خارجی از اتباع جنوب آسیا و اعراب سایر کشورها تشکیل می دهند.

در این شرایط در فوریه 2018 کمپین اخراج امارات متحده عربی از سازمان حقوق بشر با شعار "امارات کشور سرکوبگر پلیسی و شبیه نظام دیکتاتوری پینوشه در شیلی است" راه اندازی شد .

این کمپین با ارسال نامه ای به دبیرکل سازمان ملل از وی خواست امارات را به دلیل پیشینه سیاه در زمینه حقوق بشر از سازمان حقوق بشر اخراج کند، زیرا عامل جان باختن غیرنظامیان در یمن و شکنجه مخالفان در زندان ها است و در تجارت انسان دست داشته و با تاجران برده در لیبی داد و ستد دارد و از دبی برای قاچاق انسان استفاده می کند بدون اینکه این اقدامات با هیچ مانعی روبرو شود.

این کمپین همچنین در تلاش برای رسوا کردن جنایت های امارات و موارد نقض حقوق بشر در این کشور است تا در سطح بین المللی آن را منزوی کرده و مجازات هایی را علیه آن به تصویب برساند.

بازار برده فروشی در امارات

گزارش های بین المللی حاکی از این است که امارات به بازار بزرگ برده فروشی در دنیای معاصر تبدیل شده است تا جایی که سازمان های بین المللی این کشور را به تسهیل عملیات تجارت انسان و برده فروشی از طریق اجیرکردن کارگران آسیایی و غیر آسیایی متهم کرده اند .

زندگی اسفبار میلیون ها کارگر خارجی در امارات موجب شده است این کشور در سال 2014 از نظر شاخص برده داری در صدر کشورهای عربی قرار بگیرد.

امارات متحده عربی با داشتن تعداد بالای کارگران خارجی که به معنی واقعی به بردگی گرفته شده اند، به یک کشور برده برداری در تاریخ معاصر تبدیل شده است و البته این وضعیت فقط به کارگران مرد محدود نمی شود بلکه کارگران زن نیز در شرایط بسیار دشوار کار می کنند و مورد سوء استفاده جنسی و شغلی قرار می گیرند.

امارات گذرگاه مهم تجارت مواد مخدر

در مورد تجارت مواد مخدر در امارات متحده عربی گزارش های بین المللی متعددی منتشر شده است تا جایی که بر اساس این گزارش ها امارات در تجارت مواد مخدر در نقاط مختلف دنیا غوطه ور شده است.

در همین ارتباط یکی از کانال های تلویزیونی عراق دو ماه پیش از محموله کالا امارات به بندر بصره واقع در جنوب عراق خبر داد که حجم مواد مخدر جاسازی شده در آن برای اعتیاد کل عراقی ها کافی بود.

به گفته مسئولان بندر بصره این محموله از مبدأ امارات وارد شده بود و آنان بعد از پی بردن به واقعیت موضوع از تحویل این محموله خودداری کردند.

16.9 درصد زیر خط فقر

اقتصاد امارات دومین اقتصاد برزگ جهان عرب به شمار می‌آید و صادرات نفت خام این کشور در سال 2011 حدود 2٫395 میلیون بشکه در روز بود و به این ترتیب امارات را به چهارمین صادرکننده نفت دنیا تبدیل کرد.

امارات یکی از بزرگترین ذخایر نفتی دنیا را در اختیار دارد و تولید ناخالص سرانه آن با ثروتمندترین کشورهای اروپای غربی برابری می کند اما پشت آسمان خراش های دبی و ابوظبی و در پس ظاهر مرفه زندگی نشانه های فقر گسترده نهفته شده است، حال آنکه مسئولان اماراتی برای جلوگیری از خدشه دار شدن وجهه این کشور سخت در تلاش برای پنهان نگاه داشتن این وضعیت هستند.

در امیرنشین های شمالی شمالی فجیره، ام القوین، عجمان و راس الخیمه فاصله طبقاتی فاحشی دیده می شود.

امارات منبع تامین مالی انقلاب های معکوس در جهان عرب

در این شرایط به ویژه با در نظرگرفتن درآمدهای سرشار نفتی باید پرسید این درآمدها چه می شود؟

بخشی از این درآمدها صرف تجملات و اسراف خاندان حاکم و بخش زیادی نیز در بیرون از امارات به هدر می رود از جمله اینکه در سال های اخیر امارات بیش از آنچه تصور شود از نظر مالی و نظامی در انقلاب های معکوس در کشورهای عربی که صحنه خیزش مردمی موسوم به بهار عربی بودند، هزینه کرده است و این هزینه ها به طور خاص در مصر، لیبی، یمن و سوریه صرف شده است.

منبع : الشرق ، العربی الجدید، الجزیره قطر

انتهای پیام/