نگاهی به سابقه فعالیت نخست وزیر مهاجرستیز استرالیا
موریسون در زمانی که وزیر مهاجرت بود طرحی را به نام «عملیات مرزهای مستقل» پیاده کرد که هدف از آن بازداشتن مهاجران از دستیابی به خاک استرالیا از راه دریا بود.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، اسکات موریسون که روز جمعه به عنوان سی‌امین نخست وزیر استرالیا سوگند یاد کرد، چهره‌ای ناشناخته در صحنه سیاست این کشور نیست.
انتخابات درون حزبی لیبرال‌ها روز جمعه برای دومین بار در این هفته برگزار شد و با پیروزیِ اسکات موریسون به یک بحران سیاسی و کشاکش داخلی پایان داد. او که از نزدیکان مالکوم ترنبول، نخست‌وزیر برکنار شده استرالیاست، تا پیش از این وزیر دارایی بود و هفتمین نخست‌وزیر این کشور طی 11 سال گذشته محسوب می‌شود.
نخست وزیر جدید استرالیا که یک مسیحی است و 50 سال سن دارد، از سپتامبر 2015 تاکنون وزیر دارایی بوده و خزانه داری کشور را مدیریت می‌کرده است.
این جایگاه به طور سنتی به عنوان سکوی پرتاب به طرف جایگاه نخست‌وزیری شناخته می‌شود و مالکوم ترنبول هم پیش از رسیدن به جایگاه نخست‌وزیری در رأس همین وزارتخانه مشغول به کار بود.
اسکات موریسون در عین حال با پست اسبق خود یعنی وزیر مهاجرت در سال‌های 2013 تا 2014 شناخته می‌شود. کارنامه وزارت مهاحرت در همان مدت کوتاه از او چهره‌ای از یک مخالف جدی حضور مهاجران در کشور ترسیم کرد.
موریسون در زمانی که وزیر مهاجرت بود طرحی را به نام «عملیات مرزهای مستقل» پیاده کرد که هدف از آن بازداشتن مهاجران از دستیابی به خاک استرالیا از راه دریا بود.
موضع سرسختانه موریسون در برابر مهاجران در واقع یکی از عوامل کامیابی او در رسیدن به پست کنونی محسوب می‌شود زیرا با توجه به مشکلاتی که افزایش شمار مهاجران و پناهجویان برای استرالیا ایجاد کرده، موجب تقویت جایگاه جناح راست افراطی در ساختار حکومتی این کشور شده است.
بر اساس طرح موریسون در زمان وزارت مهاجرت، نیروی دریایی استرالیا مرتبا با تفتیش کشتی‌ها، مهاجران غیرقانونی را شناسایی کرده و آنها را به مبدأ سفرشان که عموما اندنزی بود، پس می‌فرستادند.
پس از آن با سخت‌تر شدن شرایط پناهجویان عازم استرالیا، کار به جایی رسید که مهاجران به مناطقی خارج از خاک این کشور همچون پاپوآ گینه نو، نائورو و جزیره مانوس منتقل شدند. این افراد که در واقع زندانی هستند و شماری از آنان هنوز هم در همان جا نگهداری می‌شوند، در شرایط بسیار سختی به سر می‌برند.
برخی از آنان از جمله چند پناهجوی ایرانی مانند رضا براتی تاکنون جان خود را در این شبه‌اردوگاه‌ها از دست داده‌اند. گزارش‌ها و ویدئوهایی نیز از حمله گروهی از بومیان به این افراد و ضرب و جرح شدید آنها منتشر شده است.
با توجه به رویکرد ضد مهاجرتی موریسون به نظر نمی‌‌رسد که او برنامه‌ای برای حل مشکل پناهجویان داشته باشد.
انتخاب او در حال حاضر به تنش‌های سیاسی در رأس قدرت پایان داده اما به باور تحلیل‌گران بعید است او بتواند از بروز بحران سیاسی دوباره در کشورش جلوگیری کند. زیرا با اعلام کناره‌گیری ترنبول از صحنه سیاست، باید انتخابات میان‌دوره‌ای در حوزه سیدنی برگزار شود و این برای حزب حاکم که تنها با یک کرسی بیشتر، اکثریت کرسی‌های مجلس را در اختیار دارد، بسیار شکننده خواهد بود.
سوای این که چه کسی در استرالیا بر مسند قدرت تکیه بزند، مردم این کشور از توالی و تکرار بحران‌های سیاسی در ساختار قدرت به تنگ آمده‌اند.
به نظر می‌رسد مسئولان سیاسی کشور نیز کاملا به این این موضوع واقفند، به حدی که «دارن چستر»، وزیر کهنه‌سربازان استرالیا در صفحه توئیتر خود نوشت: «استرالیا! ما به تو عذرخواهی بدهکاریم. تو شایسته چیزهای بهتری هستی از آنچه که مجلس فدرال ما در این 10 ساله برای تو انجام داده است.»
انتهای پیام/
