گزارش تسنیم|سیاست‌های نوین قدرت نرم هند در آسیای مرکزی
هند طی سال‌های اخیر دیپلماسی عمومی منسجمی را در قبال کشورهای آسیای مرکزی در دو حوزه فرهنگ و آموزش در نظر گرفته که شامل توسعه صنایع بصری هندی و تبادل گسترده دانشجو می‌شود.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه دیپلمات، تحلیل سیاست ارتباطی هند در آسیای مرکزی –که نخستین بار سال 2012 در بیشکک از آن رونمایی شد- به میزان زیادی بر توسعه تجارت، همکاری در پروژه‌های زیربنایی و آموزش‌های مشترک نظامی متمرکز است.
در حالی که در روابط هند با آسیای مرکزی حوزه‌های اقتصاد و انرژی بسیار حائز اهمیت است (به دلیل هراس از دست دادن دسترسی به منابع منطقه در نتیجه عمیق‌تر شدن سلطه و نفوذ چین و روسیه)، تلاش‌های دهلی‌نو در حوزه مبادلات فرهنگی و آموزشی برای فهم بهتر و دقیق‌تر بلندپروازی‌های هندی‌ها در این منطقه کافی به نظر می‌رسد.
پس از تور جهانی نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند در سال 2015 که شامل سفر به آسیای مرکزی نیز می‌شد، به نظر می‌رسد دهلی‌نو در حال تصویرسازی جهانی از هند از طریق به‌کارگیری قدرت نرم می‌باشد.
بالیوود نقش ویژه‌ای در شکل‌دهی به برداشت‌های مردم جهان نسبت به هند ایفا می‌کند و آسیای مرکزی هم مستثنای از این امر نیست. فیلم‌های هندی نخستین بار در دهه 1950 میلادی در اتحاد جماهیر شوروی معروف شدند و مردم تمایل فزاینده‌ای نسبت به آن فیلم‌ها با موسیقی‌های هندی از جمله شری 420 نشان دادند.
در بازدید ماه گذشته خانم سوشما سواراج، وزیر امور خارجه هند از تاشکند، وی هنگامی که با درخواست یک زن کهنسال ازبک برای خواندن موسیقی کلاسیک هندی (مربوط به یکی از فیلم‌های معروف بالیوود) مواجه شد، شوکه شده بود.
راویش کومار، سخنگوی وزارت امور خارجه هند نیز با پست یک ویدئو در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «بالیوود می‌داند که هیچ مرزی وجود ندارد! پس بیشتر در ازبکستان نیاز است (کار شود)، جایی که راج کاپور و نرگس نام خانوادگی افراد است»
فیلم‌های هندی معاصر و اوپراهای صابونی (سریال‌های مبتنی بر احساسات زیاد) همچنان طرفداران زیادی را به خود جلب می‌کنند.
شبکه‌های ماهواره‌ای نیز سریال‌های درام همچون «ژنسکایا دولیا» و «لوبیمی زیات» را همه روزه بر روی صفحات تلویزیون‌ها پخش می‌کنند. حتی خانواده‌هایی که هیچ دسترسی‌ای به کانال‌های تلویزیوی هندی و یا روسی ندارند، می‌توانند «کلین» را - یک اوپرای صابونی که زندگی دو نسل از عروس‌های کم سن و سال را تصویر می‌کند- با دوبله‌های قزاقی و قرقیزی در تلویزیون‌های محلی تماشا کنند. با وجود آن که بیش از 5 سال از توقف پخش این سریال گذشته است، اما طرفداران آن همچنان به تماشای این مجموعه از طریق خرید دی‌وی‌دی‌های ضبط شده آن در بازارهای محلی، ادامه می‌دهند.
همانطور که صنایع تلویزیونی و سینمایی هند برنامه‌های فرهنگی متعددی را ارائه می‌دهند، دولت هندوستان نیز چندین برنامه تبادل فرهنگی و آموزشی را سازماندهی کرده است. «شورای هندی روابط فرهنگی» بر روی ترجمه اشعار هندی به زبان کشورهای آسیای مرکزی، همکاری در حمایت از فستیوال‌های فرهنگی و تورهای موزیکال رقص دسته‌جمعی در این منطقه سرمایه‌گذاری کرده است.
کشورهای آسیای مرکزی نیز از برنامه همکاری اقتصادی و فنی هند، که دوره‌های آموزشی، همکاری‌های مرتبط با امور زیربنائی و امدادرسانی که به 161 کشور در جهان پیشنهاد شده است، بهره برده‌اند. از اوایل دهه 1990 میلادی هزاران نفر از شهروندان کشورهای آسیای مرکزی برای گذراندن دوره‌ای آموزشی حرفه‌ای و بهره‌مندی از بورسیه‌های تحصیلی به دانشگاه‌های هند رفته‌‌اند. حتی ترکمنستان که به عنوان یک کشور منزوی شناخته می‌شود 20 نفر از متخصصان جوان خود را هر ساله برای استفاده از برنامه همکاری اقتصادی و فنی هند، به این کشور می‌فرستد.
هندوستان تنها به جذب دانشجویان آسیای مرکزی روی نیاورده، بلکه مبادلات آموزشی دو سویه در این زمینه جریان داشته و هزاران دانشجوی هندی نیز برای گذران دوره‌های پزشکی به کشورهای آسیای مرکزی سفر کرده‌اند.
طی سال‌های اخیر تعداد دانشجویان پزشکی هندی در آسیای مرکزی به شدت افزایش یافته است. در سال 2018، سفارتخانه‌های هند در این منطقه حدود 900 دانشجوی هندی را در تاجیکستان و 4500 نفر را در قرقیزستان برآورد کرده‌اند. به دست آوردن شمار دقیق این دانشجویان با توجه به ضعف در نظارت بر دانشگاه‌ها و عدم اجرای صحیح قوانین کمی سخت است، اما همین ارقام فعلی نشانگر مورد فوق‌الذکر می‌باشد.
به رغم شهرت فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی هندی در این منطقه، برخی دانشجویان هندی در مواجهه با این جوامع با مشکلاتی روبرو بوده‌اند. در قرقیزستان، دانشجویان هندی شهرهای بزرگ برخوردهای ناراحت‌کننده‌ای را از خود نشان داده‌اند که دیدگاه‌های نژادپرستانه را نیز در بر می‌گرد.
چولپون اوزاکبایوا، یکی از متخصصین روابط عمومی در سازمانی مردم‌نهادی به نام «روکا و روکه» در اسپوتنیک قرقیزی در خصوص چگونگی دیدارش با «گیگی»، یکی از دانشجویان سال پنجم رشته پزشکی اهل دهلی‌نو، نوشته بود که وی نگاهش نسبت به جامعه قابل توجه هندی‌های قرقیزستان تغییر کرده است. این دانشجوی هندی در دانشکده پزشکی آسیایی کانت، شهری نه‌چندان بزرگ که از شرق یک ساعت با بیشکک فاصله دارد، تحصیل می‌کند.
به گفته اوزاکبایوا «بسیاری از مردم محلی از عطری که این دانشجویان استفاده می‌کنند و یا رفتار بلند صحبت کردن آن‌ها و ضعف در زبان روسی شان خشنود نیستند».
متاسفانه آسیب‌پذیری جامعه دانشجویان هندی قرقیزستان طی سال‌های گذشته در تعاملات غیرمعمول اجتماعی افزایش یافته است. علاوه بر این بنا بر گزارش‌های واصله از آزار و اذیت پلیس، دانشجویان چندین دانشگاه در قزاقستان و قرقیزستان در خصوص اخاذی شکایت کرده‌اند.
به‌رغم تلاش‌های دیپلماتیک سطح عالی برای توسعه قدرت نرم هند در منطقه، تنش‌های میان دانشجویان پزشکی هندی و مردم محلی در قرقیزستان بیش از دیگر کشورها صورت گرفته است. خوشبختانه مراکز فرهنگی تحت امر سفارتخانه‌ها در جایگاه خوبی قرار دارند و به عنوان پلی میان دانشجویان و مردم محلی قرار گرفته‌اند و داستان‌های خوشحال‌کننده از خوش‌آمدگویی به آن‌ها و همگرایی تدریجی همچنان وجود دارد و می‌بایست تقویت شود.
در اینجا به این نکته نیز باید توجه کرد که ژئوپلیتیک همچنان نقش چندگانه‌ای در سطوح مختلف ایفا می‌کند و نه‌تنها میان رهبران دولت‌ها بلکه در سطح میان افراد نیز موثر است.
انتهای پیام/