اعمال روز عید سعید غدیر خم
همزمان با فرارسیدن عید سعید غدیر خم، اعمال توصیه‌شده در این روز منتشر شده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، امروز پنجشنبه هشتم شهریورماه و هجدهم ذی‌الحجه مصادف با عید سعید غدیر خم است. بر اساس روایات اهل‌بیت(ع)، در این روز بود که خداوند امر ولایت مولایمان علی(ع) را به آسمانها و زمین عرضه کرد، در این روز بود که توبه حضرت آدم(ع) پذیرفته شد، در این روز بود که کشتی طوفان‌زده حضرت نوح(ع) به کوه جودی نشست، در این روز بود که حضرت ابراهیم(ع) از آتش نمرود نجات یافت و ... .
اهل‌بیت(ع) برای این روز مبارک، محبان و شیعیانشان را به انجام اعمالی توصیه کرده‌اند تا از این طریق بهره‌های بیشتری ببریم که در ادامه به برخی از این اعمال که در کتاب مفاتیح الجنان آمده است، اشاره می‌شود:
* اوّل:روزه
امام صادق(ع) درباره اهمیت روزۀ روز غدیر می‌فرماید: «صِیَامُ یَوْمِ غَدِیرِ خُمٍّ یَعْدِلُ صِیَامَ عُمُرِ الدُّنْیَا لَوْ عَاشَ إِنْسَانٌ ثُمَّ صَامَ مَا عَمَرَتِ الدُّنْیَا لَکَانَ لَهُ ثَوَابُ ذَلِکَ وَ صِیَامُهُ یَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی کُلِّ عَامٍ مِائَةَ حَجَّةٍ وَ مِائَةَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ وَ هُوَ عِیدُ اللَّهِ الْأَکْبَرُ وَ مَا بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَبِیّاً قَطُّ إِلَّا وَ تَعَیَّدَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ عَرَفَ حُرْمَتَهُ وَ اسْمُهُ فِی السَّمَاءِ یَوْمُ الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ وَ فِی الْأَرْضِ یَوْمُ الْمِیثَاقِ الْمَأْخُوذِ وَ الْجَمْعِ الْمَشْهُودِ؛ روزه در روز غدیر خم معادل روزه تمام عمر دنیاست اگر کسی به‌اندازه تمام عمر دنیا زنده بماند و تمام آن را روزه بگیرد ثواب آن به‌اندازه ثواب روزه در روز غدیر است و روزه روز غدیر نزد خداوند عزوجّل معادل صد حج و صد عمره مقبول است و روز غدیر عید بزرگ الهی است و خداوند عز و جل هیچ پیغمبرى را مبعوث نکرده مگر آنکه این روز را عید گرفته است و حرمت آن را دانسته است و نامش در آسمان روز عهد معهود است و نامش در زمین روز میثاق مأخوذ و جمع مشهود است». (منبع: تهذیب الأحکام، ج3، ص143)
در روایت دیگری آمده است: «سَیِّدِی تَأْمُرُنِی بِصِیَامِهِ قَالَ لِی إِی وَاللَّهِ إِی وَاللَّهِ إِی وَاللَّهِ إِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذِی تَابَ اللَّهُ فِیهِ عَلَى آدَمَ(ع) فَصَامَهُ [فَصَامَ] شُکْراً لِلَّهِ وَ إِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذِی نَجَّى اللَّهُ تَعَالَى فِیهِ إِبْرَاهِیمَ(ع) مِنَ النَّارِ فَصَامَ شُکْراً لِلَّهِ تَعَالَى عَلَى ذَلِکَ الْیَوْمِ وَ إِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذِی أَقَامَ مُوسَى هَارُونَ(ع) عَلَماً فَصَامَ شُکْراً لِلَّهِ تَعَالَى ذَلِکَ الْیَوْمَ وَ إِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذِی أَظْهَرَ عِیسَى(ع) وَصِیَّهُ شَمْعُونَ الصَّفَا فَصَامَ شُکْراً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِکَ [عَلَى ذَلِکَ] الْیَوْمِ وَ إِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذِی أَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) عَلِیّاً لِلنَّاسِ عَلَماً وَ أَبَانَ فِیهِ فَضْلَهُ وَ وَصِیَّهُ فَصَامَ شُکْراً لِلَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى ذَلِکَ الْیَوْمِ وَ إِنَّهُ لَیَوْمُ صِیَامٍ وَ قِیَامٍ وَ إِطْعَامٍ وَ صِلَةِ الْإِخْوَانِ وَ فِیهِ مَرَضَاتُ الرَّحْمَنِ وَ مَرْغَمَةُ الشَّیْطَان؛ مفضّل‌بن عمر می‌گوید به امام صادق(ع) عرض کردم: ... سرورم مرا به روزه آن روز (غدیر خم) امر می‌کنید؟ امام(ع) سه مرتبه فرمود: آری به‌خدا قسم. روز غدیر خم همان روزی است که خداوند توبه آدم(ع) را پذیرفت، پس به‌شکرانه‌اش آن روز را روزه گرفت. روز غدیر خم همان روزی است که خداوند متعال ابراهیم(ع) را از آتش نجات داد، پس به‌شکرانه‌اش آن روز را برای خداوند متعال روزه گرفت. روز غدیر خم همان روزی است که موسی(ع) هارون را به‌عنوان نشانه بر پا کرد، پس به‌شکرانه‌اش آن روز را برای خداوند متعال روزه گرفت. روز غدیر خم همان روزی است که عیسی(ع) وصیّ خود، شمعون صفا را منصوب کرد، پس به‌شکرانه‌اش آن روز را برای خداوند عز و جل روزه گرفت. روز غدیر خم همان روزی است که رسول خدا(ص) علی(ع) را به‌عنوان نشانه بر پا کرد و فضیلت آنروز و وصیّش را آشکار کرد، پس به‌شکرانه‌اش آن روز را برای خداوند تبارک و تعالی روزه گرفت و به‌راستی روز غدیر، روز صیام و شب‌زنده‌داری و اطعام و صله برادران (مؤمن) است و در آن رضایت (خداوند) رحمان و ذلت و خواری شیطان است». (منبع: إقبال الأعمال، ج1، ص466)
* دوم:غسل
* سوم:زیارت امیر مؤمنان علیه‌السّلام
برای حضرت علی(ع) در این روز سه زیارت مخصوص روایت شده که یکى از آنها زیارت معروف به «امین اللّه» است، که هم از نزدیک و هم از راه دور خوانده می‌شود.
علامه مجلسى(ره) می‌گوید: این زیارت از جهت متن و سند از بهترین زیارات است. درباره این زیارت به‌سندهاى معتبر از جابر، از امام باقر علیه‌السّلام روایت شده: حضرت زین‌العابدین علیه‌السّلام به زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام آمد و کنار قبر آن حضرت ایستاد و گریست و چنین فرمود:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ، وَ حُجَّتَهُ عَلَى عِبَادِهِ، (السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ) ، أَشْهَدُ أَنَّکَ جَاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ، وَ عَمِلْتَ بِکِتَابِهِ، وَ اتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، حَتَّى دَعَاکَ اللَّهُ إِلَى جِوَارِهِ، فَقَبَضَکَ إِلَیْهِ بِاخْتِیَارِهِ، وَ أَلْزَمَ أَعْدَاءَکَ الْحُجَّةَ مَعَ مَا لَکَ مِنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَةِ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِهِ، اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِی مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِکَ، رَاضِیَةً بِقَضَائِکَ، مُولَعَةً بِذِکْرِکَ وَ دُعَائِکَ، مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِیَائِکَ، مَحْبُوبَةً فِی أَرْضِکَ وَ سَمَائِکَ، صَابِرَةً عَلَى نُزُولِ بَلائِکَ، [شَاکِرَةً لِفَوَاضِلِ نَعْمَائِکَ، ذَاکِرَةً لِسَوَابِغِ آلائِکَ] ، مُشْتَاقَةً إِلَى فَرْحَةِ لِقَائِکَ، مُتَزَوِّدَةً التَّقْوَى لِیَوْمِ جَزَائِکَ، مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ أَوْلِیَائِکَ، مُفَارِقَةً لِأَخْلاقِ أَعْدَائِکَ، مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْیَا بِحَمْدِکَ وَ ثَنَائِکَ،
سلام بر تو ای امین خدا بر روی زمینش، و حجّت او بر بندگانش، سلام بر تو ای امیر مؤمنان [اگر این زیارت برای امام دیگر خوانده شود، «السلام علیک یا امیرالمؤمنین» گفته نمی‌شود (مؤلف)] شهادت می‌دهم که تو در راه خدا آن‌چنان که باید جهاد کردی، و به کتابش عمل کردی، و روش‌های پیامبرش (درود خدا بر او و خاندانش) را پیروی کردی، تا خدا تو را به جوارش خواند، و با اختیاراتش تو را به‌جانب خود قبض روح کرد، و دشمنانت را ملزم به حجّت کرد، با آنچه توراست از حجّت‌های رسا بر همه مخلوقاتش، خدایا قرار ده نفسم را آرام در برابر تقدیرت، خشنود به قضاوتت، حریص به ذکر و دعایت، عاشق به برگزیده دوستانت، محبوب در زمین و آسمانت، شکیبا بر نزول بلایت، سپاسگزار بر فزونی نعمت‌هایت، یادکننده کامل عطاهایت، مشتاق به شادی دیدارت، توشه‌برگیرنده تقوا برای روز پاداشت، پیرو روش‌های اولیائت، جداکننده از اخلاق دشمنانت، غافل از دنیا به سپاس و ثنایت،
پس روى مبارک خود را بر قبر گذاشت و گفت:
اللَّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتِینَ إِلَیْکَ وَالِهَةٌ، وَ سُبُلَ الرَّاغِبِینَ إِلَیْکَ شَارِعَةٌ، وَ أَعْلامَ الْقَاصِدِینَ إِلَیْکَ وَاضِحَةٌ، وَ أَفْئِدَةَ الْعَارِفِینَ مِنْکَ فَازِعَةِ، وَ أَصْوَاتَ الدَّاعِینَ إِلَیْکَ صَاعِدَةٌ، وَ أَبْوَابَ الْإِجَابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ، وَ دَعْوَةَ مَنْ نَاجَاکَ مُسْتَجَابَةٌ، وَ تَوْبَةَ مَنْ أَنَابَ إِلَیْکَ مَقْبُولَةٌ، وَ عَبْرَةَ مَنْ بَکَى مِنْ خَوْفِکَ مَرْحُومَةٌ، وَ الْإِغَاثَةَ لِمَنِ اسْتَغَاثَ بِکَ مَوْجُودَةٌ [مَبْذُولَةٌ]، وَ الْإِعَانَةَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِکَ مَبْذُولَةٌ [مَوْجُودَةٌ]، وَ عِدَاتِکَ لِعِبَادِکَ مُنْجَزَةٌ، وَ زَلَلَ مَنِ اسْتَقَالَکَ مُقَالَةٌ، وَ أَعْمَالَ الْعَامِلِینَ لَدَیْکَ مَحْفُوظَةٌ، وَ أَرْزَاقَکَ إِلَى الْخَلائِقِ مِنْ لَدُنْکَ نَازِلَةٌ، وَ عَوَائِدَ الْمَزِیدِ إِلَیْهِمْ وَاصِلَةٌ، وَ ذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرِینَ مَغْفُورَةٌ، وَ حَوَائِجَ خَلْقِکَ عِنْدَکَ مَقْضِیَّةٌ، وَ جَوَائِزَ السَّائِلِینَ عِنْدَکَ مُوَفَّرَةٌ، وَ عَوَائِدَ الْمَزِیدِ مُتَوَاتِرَةٌ، وَ مَوَائِدَ الْمُسْتَطْعِمِینَ مُعَدَّةٌ، وَ مَنَاهِلَ الظِّمَاءِ [لَدَیْکَ] مُتْرَعَةٌ، اللَّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعَائِی، وَ اقْبَلْ ثَنَائِی، وَ اجْمَعْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَوْلِیَائِی، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ، إِنَّکَ وَلِیُّ نَعْمَائِی، وَ مُنْتَهَى مُنَایَ، وَ غَایَةُ رَجَائِی فِی مُنْقَلَبِی وَ مَثْوَایَ.
خدایا دل‌های فروتنان، سرگردان به‌سوی توست، و راه‌های مشتاقان به درگاهت نمایان است، و نشانه‌های قاصدان کویت پیداست، و دل‌های عارفان از تو هراسان است، و صدای خوانندگان [آنان که تو را می‌خوانند] به‌جانب تو بلند است، و درهای اجابت به‌رویشان گشوده، و دعای آنکه با تو مناجات کرد مستجاب است، و توبه کسی که به‌سوی تو بازگشت پذیرفته است، و اشک کسی که از ترس تو گریه کرد مورد رحم است، و فریادرسی برای کسی که از تو فریاد خواست آماده است، و کمک برای کسی که از تو کمک خواست رایگان است، و وعده‌هایت برای بندگانت وفا شده، و لغزش آن که از تو پوزش خواست نادیده گرفته شده، و اعمال عمل‌کنندگان نزد تو محفوظ است، و روزی‌هایت از جانب تو به‌سوی مخلوقات فرودآینده است، و بهره‌های فزون به‌سویشان پیوسته است، و گناهان آمرزش‌جویان آمرزیده است، و حاجات خلق نزد تو برآورده است، و جایزه‌های خواستاران پیش تو کامل گشته است، و عایدات افزون پیاپی است، و سفره‌های خواهندگان طعام آماده، و حوض‌های تشنگان لبریز است، خدایا دعایم را مستجاب کن، و ستایشم را بپذیر، و بین من و اولیایم جمع کن، به‌حق محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسین، تو ولی نعمت و نهایت آرزو و هدف امید منی در بازگشتگاه و محلّ اقامتم.
در کتاب «کامل الزیارات» پس از متن زیارت این جملات آمده است:
أَنْتَ إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلایَ، اغْفِرْ لِأَوْلِیَائِنَا، وَ کُفَّ عَنَّا أَعْدَاءَنَا، وَ اشْغَلْهُمْ عَنْ أَذَانَا، وَ أَظْهِرْ کَلِمَةَ الْحَقِّ وَ اجْعَلْهَا الْعُلْیَا، وَ أَدْحِضْ کَلِمَةَ الْبَاطِلِ وَ اجْعَلْهَا السُّفْلَى، إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ؛ تو معبود و آقا و مولای منی، دوستانمان را بیامرز، دشمنانمان را از ما بازدار، و از آزار ما غافلشان گردان، و کلمه حق را نمایان و آن را برتر کن، و کلمه باطل را بلغزان و آن را پست‌تر قرار ده، تو بر هرچیز توانایی.
آنگاه امام باقر علیه‌السّلام فرمود: هرکه از شیعیان ما این زیارت و دعا را کنار قبر امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، یا نزد قبر یکى از ائمه علیهم‌السّلام بخواند، البته حق تعالى این زیارت و دعاى او را در نامه‌اى از نور بالا برد و مهر حضرت محمّد صلّى اللّه و علیه و آله را بر آن بزند و به این صورت محفوظ باشد، تا به قائم آل محمّد(عج) تسلیم کنند، پس صاحبش را به بشارت و تحیّت و کرامت استقبال نماید ان‌شاءاللّه تعالى.
انتهای پیام/*