جشنواره تئاتر خیابانی مریوان| قطبالدین صادقی: دیگر سنت رفتن به تئاتر و خرید کالای فرهنگی در سبد فرهنگی خانوادهها جایی ندارد
کارگردان شاخص تئاتر ایران معتقد است: دیگر سنت رفتن به تئاتر و خرید کالای فرهنگی در سبد فرهنگی خانوادهها جایی ندارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مریوان، قطبالدین صادقی، ظهر امروز در آیین اختتامیه سیزدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان، اظهار داشت: برخلاف تئاترهای معمول که مردم انتخاب میکنند که به تماشای آن بروند، در تئاتر خیابانی این خود تئاتر است که به میان مردم میرود.
وی با ابراز تأسف از اینکه در بسیاری از نقاط کشور سنت رفتن به تئاتر و خرید کالای فرهنگی در سبدفرهنگی خانوادهها نیست، افزود: تئاتر خیابانی به عنوان یک اقدام شگفتانگیز که بیش از 100 سال از عمر آن میگذرد، این امکان را فراهم آورده که هنرمندان تئاتر هنرمندانه به سوی مردم رفته و با آنها پیوند بگیرند و با آنان بتوانند از برخی مسائل سخن به میان آوردند.
کارگردان و نویسنده تئاتر کشور با تأکید بر اینکه ارتباط با مردم یکی از مهمترین ویژگیهای تئاتر خیابانی است، تصریح کرد: برخلاف تئاتر معمول که تمرکز صرفاً بر نگاه است، در تئاتر خیابانی این ارتباطگیری با مردم است که بسیار اساسی و ضروری مینماید.
وی بیان کرد: در بسیاری از آثار ارائه شده در جشنواره شاهد بودیم که متأسفانه اثر در فضای بسته جهان ذهنی خودشان و با تقلید از تئاتر صحنه اجرا شدند و متولیان آن لزوم ارتباط و ضروری ایجاد این ارتباط با مردم را در خود احساس نکردهاند.
صادقی با بیان اینکه فضای باز یک فضای پر از پارازیت و نشانههای مزاحم است، ادامه داد: برای خلق این تمرکز گوش و چشم، هنرمندان باید ترفندهایی را لحاظ کنند تا بتوانند به بهترین شیوه ممکن در جذب مخاطب اقدام کنند.
وی راههای تحقق این مهم را استفاده از موسیقی بزرگ، استفاده از حرکات درشت، ریتم، هیجان دانست که از طریق آن بتوان نظر مردم را جذب کرد.
اگر انتقاد را از تئاتر خیابانی بگیرند دیگر چیزی برای عرضه وجود ندارد
کارگردان پیشکسوت عرصه تئاتر ویژگی سوم تئاتر خیابانی را نقد دانست و گفت: از همان ابتدای سر برآوردن تئاتر خیابانی توسط گروههای مخالف اروپایی که میدیدند در نظام سرمایهداری حقایق را خفه میکنند و واقعیات کتمان میشوند، داوطلبانه در خیابان و در جاهای عمومی در کمترین زمان ممکن حقیقتی را برملا میکردند که دیگران همان حقیقت و واقعیت را سرکوب و پنهان میکردند.
به گفته صادقی، اگر انتقاد را از تئاتر خیابانی بگیرید دیگر چیزی برای عرضه وجود ندارد چرا که جوهر تئاتر نقد و آگاهی است آنهم آگاهی و دادن اطلاعات جدیدی که به شیوهای معقول منتقل شود، چرا که مردم دوست دارند آگاه باشند و به همین خاطر از انتقاد استقبال میکنند.
وی با ذکر اینکه هنر یعنی خلاقیت و خلاقیت یعنی نشر خوش بینی، اظهار کرد: این تعریف بدان معناست که برای مشکلات راه حل ارائه دهیم و در خوشبینانه ترین حالت شاهد هستیم که بهترین تجلی آن در تئاتر خیابانی است که در پیوند با تودههای مردم کسب میشود.
این کارگردان مطرح تئاتر کشور چهارمین ویژگی تئاتر خیابانی را که بسیار متمایز کننده است، وجه طنز و شادی اعلام و تأکید کرد: مردم نیازمند شادی و طنز هستند تا بتوانند در یک فاصله زمانی به ریش مشکلات بخندند، هنرمند باید آگاه باشد که مردم مسائل جدی را خیلی دوست ندارند و بر این اساس باید خلاقیت خود را به کار گرفته تا جدیترین مسائل را با زبان طنز بیان کند.
وی با درخواست از هنرمندان مبنی بر اینکه فضای شهر را با طراوت کنند، دلیل این امر را اینگونه مطرح کرد: شهر فضای غم و اندوه نیست و نباید اجازه داد که غم گریبانگیر فضای شهر شود.
صادقی گفت: بخش بزرگی از تئاتر خیابانی خلق فضای شادی و گردآوری مردم در کنار هم برای ثبت لحظات شاد است.
تقلید منجر به مرگ شاهکارها میشود
وی گریزی به مسئله حائز اهمیت دیگری که تأثیری شگرف بر اجراهای خیابانی دارد زد و گفت: نکته این است که بسیاری از آثار بحث زیباییشناسی کار خود را به تقلید از سینما و ... بنا کرده بودند
صادقی با اعلام اینکه کار اصلی تئاتر خیابانی تقلید نیست، کمترین ضربه تقلید را کشتن نیروی خلاقیت و نوآوری در افراد دانست و خاطرنشان کرد: در اثری که تقلید باشد، حتی اگر شاهکار هم خلق شود تقلیدی بوده و به چشم نخواهد آمد.
وی عنوان کرد: هنرمندان تئاتر خیابانی برای اینکه بتوانند به بهترین شکل ممکن نقش خود را در حیات اجتماعی و فرهنگی جامعه احیا کرده و فضا را گسترش دهند و در عین حال ضرورت دیالوگ و رویارویی مردم با مشکلات را تسریع، هیچ راهی ندارند جز اینکه از خود تئاتر خیابانی استفاده کنند.
کار فرهنگی نیازمند حمایت مادی است
کارگردان و نویسنده تئاتر کشور در بخش پایانی سخنان خود با بیان اینکه نکته شایان توجه دیگر در خلق آثار نمایشی مسئله کمبود بودجه است، گفت: این نوع فعالیتها نیازمند هزینه است اگر دولت، مسئولان و دستگاههای ذیربط در فکر توسعه این کار و تبدیل آن به یک تریبون و نشان اجتماعی بزرگ برای ایران در سطح جهان باشند، باید هزینه کنند.
وی ادامه داد: برای توسعه تئاتر خیابانی باید امکانات و بودجه را بیشتر کرد تا بتوان به بهترین شکل ممکن از هنر هنرمندان تجلیل به عمل آورده و در عین حال امکان ایجاد ارتباط با هنرمندان خارج از کشور را نیز فراهم ساخت.
این کارگردان کردستانی آینده حیرتانگیزی را در انتظار تئاتر خیابانی در راستای دموکراتیک کردن جامعه، در ایجاد شور و نشاط اجتماعی، در شنیدن صداهای گوناگون و در ارتقاء سطح فرهنگی هنر معاصر ایران دانست و یادآور شد: امید است با حمایت از تئاتر خیابانی مریوان بتوان این تئاتر را به یک نشانه بارز فرهنگی برای تبدیل آرزوها، آرمانها و برای بیان رنجها و شادیها به کار بست.
انتهای پیام/ش