گزارش: حضور نهضت آزادی در «شورای اصلاح‌طلبان»؛ مروری بر همکاری اصلاح‌طلبان با گروهی که امام غیرقانونی خواند
شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان در حالی از نهضت آزادی برای حضور در جلساتش دعوت کرده که این تشکل از سوی امام خمینی(ره) غیرقانونی اعلام شده بود.
به گزارش خبرنگار حوزه احزاب خبرگزاری تسنیم، اولین جلسه شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان در دور سوم با وقفه‌ای یک‌ساله، دوشنبه هفته گذشته با حضور برخی اعضای حقیقی و حقوقی این شورا برگزار شد. البته شروع‌به‌کار دوباره این شورا خالی از حاشیه نبود. چند روز پیش از برگزاری این جلسه، روزنامه سازندگی ارگان رسمی حزب کارگزاران ضمن رسانه‌ای کردن خبر آغاز به کار مجدد شورای سیاست گذاری، لیست اعضای حقیقی این شورا را منتشر کرد.
- بیشتر بخوانید
آغاز به کار مجدد شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان بدون حضور منتقدان
از نکات قابل تأمل این لیست حضور عماد بهاور عضو تشکیلات غیرقانونی نهضت آزادی است. این روزنامه در توجیه حضور نام بهاور در لیست جدید اعضای حقیقی شورای سیاست‌گذاری، نوشته بود "یکی از ضعف‌های جدی شورای‌عالی اصلاح‌طلبان در ادوار گذشته، عدم ارتباط آن با نسل‌های گذشته اصلاحات و اصلاح‌طلبان کلاسیک است که اکنون با دعوت هرچند حداقلی از یکی از اعضای نهضت آزادی جبران می‌شود".
ساعتی پس از برگزاری جلسه مذکور، عماد بهاور ضمن تأیید خبر حضورش در لیست جدید اعضای حقیقی شورای سیاست‌گذاری، جزئیاتی از این جلسه را که با حضور رئیس دولت اصلاحات برگزار شد، بیان کرد.
** نهضت آزادی؛ از دولت موقت تا مخالفت با دفاع مقدس
نهضت آزادی تشکلی سیاسی بود که در سال 1340 با تلاش مهندس بازرگان و یدالله سحابی و پس از بالا گرفتن اختلافات میان بازرگان و شورای مرکزی جبهه ملی ایران تأسیس شد.
این تشکل از ابتدا گرایش‌های ملی و مذهبی داشت و در برگیرنده طیف‌های روشنفکر بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امام خمینی(ره) به‌پیشنهاد شورای انقلاب، مسئولیت نخست‌وزیری دولت موقت و تشکیل کابینه را به مهدی بازرگان سپرد. نهضت آزادی پس از استعفای دولت موقت و تسخیر لانه جاسوسی توسط دانشجویان پیروی خط امام، اقدامات خود علیه نظام را به‌شکل جدی آغاز کرد. این تشکل در اولین فعالیت خود علیه نظام، در بحبوحه جنگ 8ساله و در شرایطی که ایران در اوج اقتدار خود در جبهه‌ها قرار داشت، در نامه‌ای خطاب به امام خمینی می‌نویسد "نظر ما، تغییر کلی سیاست جنگی و برنامه، از نفی به اثبات و از تخریب و تجاوز به امنیت و دفاع است و استقبال از صلح شرافتمندانه و از سازندگی و استقلال و آزادی".
این نامه در حالی نوشته می‌شد که ایران بعد از فتح خرمشهر در سوم خرداد 61، مصمم به ادامه عملیات‌ها و آزادکردن سایر مناطق بود اما نهضت آزادی با دادن بیانیه و نامه‌نگاری‌ها خواستار پایان جنگ می‌شود. نامه‌نگاری‌‌های نهضت آزادی علیه مقاومت ایران در برابر رژیم بعث تا جایی پیش رفت که در یکی از این بیانیه‌ها، ایثار شهدای جنگ تحمیلی به‌عنوان «عملیات فداکارانه به‌سود اسرائیل و ابرقدرت‌ها» معرفی شد.
از راست: یدالله سحابی، مهدی بازرگان و احمد صدر حاج‌سیدجوادی از چهره‌های نهضت آزادی. در یکی از این بیانیه‌ها نهضت آزادی، ایثار شهدای جنگ تحمیلی را «عملیات فداکارانه‌ای به‌سود اسرائیل و ابرقدرت ها» می‌خواند!
امام خمینی در سال 65 در نامه‌ای به علی اکبر محتشمی‌پور، وزیر کشور وقت، ضمن تأکید بر این موضوع که ضرر نهضت آزادی از منافقین بیشتر است، نوشته بودند "در موضوع نهضت به‌اصطلاح آزادی، مسایل فراوانی است که بررسی آن محتاج به وقت زیاد است. آنچه باید اجمالاً گفت آن است که پرونده این نهضت و همین‌طور عملکرد آن در دولت موقت اول انقلاب شهادت می‌دهد که نهضت به‌اصطلاح آزادی طرفدار جدی وابستگی کشور ایران به آمریکا است و دراین‌باره از هیچ کوششی فروگذار نکرده است و حمل به صحت اگر داشته باشد، آن است که شاید آمریکای جهانخوار را ــ که هرچه بدبختی ملت مظلوم ایران و سایر ملت‌های تحت سلطه‌ی او دارند از ستمکاری اوست ــ بهتر از شوروی ملحد می‌دانند و این از اشتباهات آن‌ها است".
متن نامه امام خمینی(ره) به محتشمی‌پور وزیر کشور
با وجود غیرقانونی خواندن نهضت آزادی از سوی امام خمینی، اما این تشکل به فعالیت‌های غیررسمی خود ادامه داد. این تشکیلات در دوران دوم خرداد فعالیت‌های خود را بیشتر کرد و غائله اعتصاب نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس ششم را بهترین فرصت برای ضربه زدن به نظام برشمرد و از اقدام غیرقانونی نمایندگان اصلاح‌طلب این مجلس در تعطیلی جلسات خانه ملت اعلام حمایت کرد و حتی برخی چهره‌های نهضت آزادی در این تحصن شرکت کردند.
یدالله سحابی، حبیب‌الله پیمان و محمد بسته‌نگار در تحصن نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس ششم در سال 81
در آستانه انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری در خرداد 88، نهضت آزادی اعلام کرد از هر دو نامزد اصلاح‌طلبان یعنی موسوی و کروبی حمایت می‌کند. پنج روز مانده به انتخابات، متنی با عنوان «پیام جمعی از نواندیشان مسلمان به ملت ایران در ارتباط با انتخابات ریاست جمهوری دهم» منتشر شد که کنار ابراهیم یزدی به‌عنوان یکی از رهبران نهضت آزادی، افرادی مانند سعید حجاریان ذیل آن را امضا کرده بودند و رأی به هر دو کاندیدای مزبور را توصیه می‌کردند.
پس از اعلام نتایج انتخابات، نهضت آزادی به‌رهبری ابراهیم یزدی جزو اولین گروه‌هایی بود که بلافاصله با صدور اطلاعیه رسمی، مدعی تقلب در انتخابات شدند و آشوب بزرگ را آغاز کردند. سپس اعلامیه مستقلی نیز با سه امضای یزدی، عزت‌الله سحابی و صدرحاج‌سیدجوادی انتشار یافت که آنان آشوب‌های خیابانی را «حماسه بزرگ و بی‌سابقه تاریخی» نامیده بودند و مدعی شدند در اعلام نتایج، «خیانت در امانت» شده است.
با وجود نامه امام خمینی در سال 65 و اعلام موضع صریح در قبال نهضت آزادی، اصلاح‌طلبان پس از فوت امام خمینی نه‌تنها رابطه خود با این تشکل غیرقانونی را قطع نکردند بلکه در برهه‌های مختلف به‌شکل مستقیم یا غیرمستقیم اقدامات مشترکی را با نهضت آزادی داشته‌اند که گنجاندن نام یکی از اعضای نهضت آزادی در لیست اعضای جدید شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان را می‌توان در راستای همین همکاری مشترک تحلیل کرد.
انتهای پیام/*