فعالان حقوق بشر میانمار: ما داروی سعودی می‌خوریم و یمن بمبش را/کارهای «بن سلمان» برای اسلام نیست/وضعیت تنها مدرسه ایرانی در کمپ آوارگان+فیلم
فعالان حقوق بشر درکمپ آوارگان میانمار معتقدند که کمک دولت‌های مختلف به کمپ رسیده اما شکم‌های خالی مردم راهی برای تشخیص نیت‌های سیاسی و غیر سیاسی نگذاشته است. آنها می‌گویند ایران به عنوان یک دولت قوی در جهان اسلام می‌تواند گره‌گشایی کند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، پس از حمله بی‌سابقه سال گذشته ارتش میانمار به مناطق مسلمان نشین ایالت راخین، بسیاری از اقوام روهینگیایی کشته شدند و صدها هزار نفر بی‌خانمان شدند. آنها که زنده ماندند به سمت مرزهای بنگلادش فرار کردند تا شاید بتوانند در کمپ‌های مرزی این کشور فقط زنده بمانند و روزگار بگذرانند. اکنون بعد از گذشت حدود هفت سال از جنایت دولت میانمار علیه مسلمانان، گزارش سازمان ملل درباره وضعیت مسلمانان منتشر شده و جنایت و تجاوز به حقوق آنها را تایید کرده است. در این گزارش تاکید شده است که دولت میانمار به دنبال پاک‌سازی نژادی است.
محمد عیاض و رکن الزمان انصاری دو فعال حقوق بشری در کمپ آوارگان میانماری هستند. محمد عیاض با راه اندازی یک خیریه به آوارگان کمک می‌کند و رکن الزمان انصاری هم از سال گذشته یک مدرسه کوچک به نام «شیشوملا» را در کمپ آوارگان تاسیس کرده و آن را مدیریت می‌کند. متن کامل گفت‌وگوی خبرگزاری تسنیم با عیاض و انصاری را در ادامه بخوانید:
تسنیم: آقای عیاض، از وضعیت میانمار و کمپ آوارگان برایمان بگویید.
عیاض: در ابتدای صحبت باید بگویم که من اهل میانمار و منطقه مونترا هستم و اکنون در منطقه کاکس‌بازار که در بنگلادش هست، زندگی می‌کنم. این منطقه نزدیک به اردوگاه آوارگان است. درباره حکومت میانمار باید بگویم که این حکومت، یک حکومت بودایی و نظامی است که فقط در سال 2018 باعث آوارگی 11 هزار نفر شده است. از میان تمام آوارگانی که در کاکس بازار هستند، 64 درصد زن و بچه هستند و 18 درصد از آنان یتیم هستند.
قانون میانمار فقط قانون ارتش است
در حکومت برمه هیچ دموکراسی وجود ندارد و در واقع شاید بتوان گفت که هیچ اعتقادی وجود ندارد چرا که نه کمونیستی است، نه سوسیالیستی است، قانون کشور فقط قانون ارتش است. این قانون از ذبح کودکان، کشتن جوانان و سوزاندن خانه‌ها و ... هیچ عبایی ندارد. علت این کار آنان این است که اعتقاد دارند، مردم آراکان و قوم روهینگیا اهل آن منطقه نیستند؛ در حالی که این‌گونه نیست و از سال 1660 میلادی که زمان امپراطوری حکومت مغول بوده است، اسلام وارد آن منطقه شده است و حتی حکومت اسلامی در آن‌جا برپا شده است. در کتیبه‌هایی که از آن دوران باقی مانده است، نام خلفای راشدین درج شده و شعار لااله‌الاالله و محمد رسول‌الله در آن به چشم می‌خورد.
محمد عیاض مسئول خیریه و جذب کمک‌های انسان دوستانه برای مسلمانان آواره میانمار
در مورد بنگلادش و اردوگاه آوارگان نیز باید بگویم که همه خانواده‌های بنگلادشی به آوارگان میانمار که گرسنه نیز بودند، کمک کردند و این کمک‌ها ادامه دارد. ما به کمک مردم و موسسات دیگر کارهایی زیادی را برای آوارگان انجام داده‌ایم. از ساخت حمام و دستشویی و مدارس اسلامی گرفته تا بقیه امکانات برای آوارگان فراهم شده است. در این مدارس، زبان اردو به بچه‌ها آموزش داده می‌شود و تعلیمات قرآنی و دینی به بچه‌ها داده می‌شود. اکنون 2 هزار یتیم تحت حمایت ما قرار گرفته‌اند که از طرف موسسات ترکیه‌ای و مالزی حمایت می‌شوند.
ایرانی‌ها تربیت‌یافته مجاهد بزرگی چون امام خمینی هستند/به ارودگاه بیایید و وضعیت برادران و خواهران مسلمانتان را ببینید
من همه خواهران و برادرانم را به انسانیت دعوت می‌کنم. این که مسلمان باشید یا نباشید مهم نیست بلکه انسانیت است که اهمیت دارد. پیامبر اکرم در حدیثی می‌فرمایند که «اگر کسی به کودکان ما رحم نکند و به بزرگترهای ما احترام نگذارد، از ما نیست». بنابراین از همه دعوت می‌کنم که به اردوگاه بیایند و از وضعیت مسلمانان باخبر بشوند تا به آنان کمک کنند. در مورد امام خمینی باید بگویم که ایشان مردی بزرگ و مجاهد در راه اسلام بود. حرف ایشان، حرف راست است. دقت کنید که بچه، موجودی است که هر چه شما به او یاد بدهید، یاد می‌گیرد. اگر برای او قرآن بخوانید، قرآن می‌خواند، تورات یا انجیل بخوانید، همان را می‌خواند و .... در حقیقت شما هر‌طور که بخواهید می‌توانید روی آن بچه سرمایه‌گذاری کنید تا او را هدایت کنید. باید بگویم که من تاکنون مردی به بزرگی امام خمینی ندیده‌ام. مردم ایران تربیت‌یافته امام خمینی هستند و از شما ایرانی‌ها درخواست می‌کنم که با توجه به این تربیت ارزشمند، به اردوگاه بیاید و آن‌جا را ببینید. فرق نمی‌کند که من بنگالی هستم و شما ایرانی هستید، من سیاه هستم و شما سفید هستید و ... این موضوع باعث نمی‌شود که بین من و شما جدایی بیفتد.
تسنیم: شما اکنون در ایران که یکی از کشورهای اسلامی منطقه است، حضور دارید. به نظرتان وضعیت کشورهای اسلامی برای حل بحرانی مثل بحران میانمار، فلسطین و ... چگونه است؟ حضور غیرسیاسی و غیر تبلیغاتی این کشورها در میانمار را چطور ارزیابی می‌کنید؟
عیاض: مشکل حکومت برمه این است که نه مسلمان است و نه نامسلمان. در حقیقت آنان به هیچ آیینی پایبند نیستند. دقت کنید که منطقه ما، منطقه‌ای مسلمان‌نشین بوده است اما حکومت برمه به تدریج این حکومت را قبضه کرد و پس از مدتی به اهالی آن یعنی مردم روهینگیا گفت که شما بنگالی هستید و روهنگیایی نیستید. در حقیقت این‌چنین هم مردم و هم حکومت را تصرف کرد.
تسنیم: در ظاهر می‌بینیم که عربستان می‌آید و به شما غذا و دارو می‌دهد اما در مقابل، وقتی یمن را می‌بینیم دچار تناقض می‌شویم. در حقیقت به نظر می‌رسد که وحدت و انسجام بین کشورهای اسلامی وجود ندارد. از شما می‌خواهم بپرسم که چه کسانی حقیقتا پشتیبان شما هستند؟
عیاض: من هر جور اسلامی را دوست دارم و خیلی سیاسی نیستم که بخواهم وارد این موضوعات بشوم.
بن سلمان احمق است و برای اسلام کاری نمی‌کند
تسنیم: همه ما اسلام را دوست داریم اما این که مردم یمن باید بمب سعودی بخورند و شما دارویش را هرگز قابل فهم نیست. این اسلام با اسلام واقعی چه فرقی دارد؟
عیاض: به نظرم مظلوم‌ترین مردم دنیا، روهینگیایی‌ها هستند. درست است، داروی «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان به ما می‌رسد و بمبش به مردم یمن اما او احمق است و هر کاری که انجام می‌دهد به خاطر اسلام نیست بلکه تمام کارهای او برای حفظ موقعیتش است.
مشکل در میانمار این است که مسلمانان هیچ رسانه‌ای ندارند. وقتی آنان مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند، صدایشان به جایی نمی‌رسد و هیچ کس صدای آنان را نمی‌شنود. از شما دعوت می‌کنم که به آن‌جا بیایید و وضعیت ما را از نزدیک ببینید.
تسنیم: مسلمانان میانمار چه چیزی از مردم ایران می‌دانند؟
عیاض: مردم میانمار، ایرانیان را نمی‌شناسند.
تسنیم: مردم میانمار چه کشوری را به عنوان کشور حامی خود شناخته‌اند و به نظرشان چه کسی از مسلمانان این منطقه پشتیبانی می‌کند؟
عیاض: مردم این منطقه هر کسی که شکمشان را سیر کند، دوست دارند. حتی کمک‌هایی از طرف یهودی‌ها و نصرانی‌ها هم رسیده است اما واقعیت این است که قلب آنان با اسلام است. باید بگویم که 4 هزار خانواده در میانمار مسیحی شده‌اند چرا که بچه‌های آنان به پدر و مادرشان می‌گویند که ما برنج می‌خواهیم اما هیچ چیز نیست که به آنان داده شود آنوقت کمک‌های انسان دوستانه مسیحی‌ها از راه می‌رسد. البته خوشبختانه اکنون بسیاری از آنان به اسلام برگشته‌اند.
ماجرای مسیحی‌شدن 4 هزار خانواده روهینگیایی و بازگشت دوباره آنان به اسلام
رکن‌الزمان انصاری:یکی از مشکلات بزرگ در میانمار، مشکل دینی است. خاطرم هست که یک گروه داوطلبانه به اردوگاه آمده بودند. البته نمی‌دانم از کجا آمده بودند اما از آن‌جا که ظاهر آنان با ما فرق داشت، به نظرم غربی بودند. این گروه به خانه‌های آوارگان می‌رفتند، با آنان صحبت می‌کردند، حرف‌هایشان را می‌شنیدند و راهکارهای جذاب و جالبی را ارائه می‌دادند. همان‌طور که راه دعوت به اسلام این نیست که به صورت زبانی بگویید که بیا و مسلمان شو، آنان نیز چنین راهی را برای دعوت به دین خود انتخاب نمی‌کردند. وقتی مردم نوع برخورد خوب آنان و شیوه‌های جذاب آنان را می‌دیدند، کم‌کم به سمت آنان جذب شدند. حتی منطقه‌ای را ساختند که بیشتر آوارگان رغبت داشتند که به آن منطقه بروند و با آنان به صورت روزانه در ارتباط باشند. آن گروه حمایت‌های مختلفی نیز از مردم می‌کرد. از غذا دادن و درمان تا تفریحات را برایشان درنظر گرفته بودند. همین‌گونه بود که مردم کم‌کم به آنان علاقه‌مند شدند و از نظر دینی و اخلاقی نیز به آنان گرایش پیدا کردند. البته وقتی که این گروه از منطقه رفت، آنان نیز برگشتند چرا که عمیقا اسلام را دوست دارند. آقای عیاض گفت که همه‌شان به اسلام برگشتند اما به نظرم این‌گونه نیست و همه‌شان برنگشتند بلکه بخش اعظمی از آنان برگشتند. در حقیقت باید بگویم که حضور آن گروه در منطقه و دیدار چهره به چهره با آوارگان باعث شده بود که مردم به آنان علاقه‌مند شوند و به مسیحیت گرایش پیدا می‌کنند.
تسنیم: آیا شما نیز چنین اقداماتی را در کمپ انجام می‌دهید تا با محبت و حمایت بتوانید مردم را جذب کنید؟
رکن‌الزمان انصاری: این موضوع، مساله‌ای پنهان است. ما آشکارا چنین کاری را انجام نمی‌دهیم همان‌طور که آن گروه نیز آشکارا دعوت به مسیحیت نمی‌کرد. ما به کمک سیاستی پنهان تلاش‌های خود را انجام می‌دهیم.
تسنیم: یعنی با این سیاست پنهان، کار فرهنگی خود را انجام می‌دهند؟
رکن‌الزمان انصاری:بله. دقیقا. در ظاهر این است که به مردم کمک می‌کنیم اما در باطن علاوه بر کمک های غذایی، خوراک فرهنگی به آنان می‌دهیم. خدا را شکر می‌کنم که این فرصت را به من داد که این راه را شروع کنیم. می‌خواهم از اتحادیه بین المللی امت واحده تشکر کنم که اگر کمک‌های آنان نبود، ما نمی‌توانستیم این کار را شروع کنیم. باید بگویم که کار ما یک فعالیت تیمی است که توسط دو موسسه امت واحده و ADP (تیم بنگلادشی) در حال انجام است. هم‌چنین باید از خبرگزاری تسنیم بابت برگزاری این جلسه تشکر کنم.
رکن الزمان انصاری مدیر مدرسه شیشوملا در کمپ آوارگان میانماری
صحبت‌هایم را به 3 بخش تقسیم‌بندی می‌کنم. در بخش اول، پیش‌زمینه ای از وضعیت مردم میانمار را بیان می‌کنم و به صورت دقیق می‌گویم که مشکل چیست. در بخش دوم، فعالیت‌هایی که انجام می‌دهیم را شرح می‌دهم و در بخش آخر کارهایی که در آینده قصد داریم انجام بدهیم را بیان می‌کنم.
یک میلیون نفر به تازگی به جمع مهاجران اضافه شده‌اند و جمعیت آنان به 1 میلیون و 700 هزار نفر رسیده است
ما فیلم‌های زیادی از اردوگاه گرفته‌ایم. در تمام این فیلم‌ها یک خانم خبرنگار، مصاحبه‌هایی را انجام داده است. در یکی از این گزارشات، خانمی به اسم خانم نور عایشه صحبت می‌کند و از اتفاقاتی که برایش رخ داده است حرف می‌زند. او می گوید که «دو دختر و دو پسر دارم. در سال 2017، ارتش برمه به خانه ما حمله می‌کند و یکی از پسران مرا می‌دزدد. ارتش از ما مبلغ زیادی پول درخواست می‌کنند تا پسرمان را آزاد کنند. ما به سختی این مبلغ را فراهم کردیم و به ارتش دادیم و ارتش نیز در مقابل، جنازه پسرمان را به ما تحویل داد». هم‌چنین آن خانم ادامه می‌دهد و می‌گوید که «در 25 آگوست، ارتش به روستای ماحمله کرد و همه ما فرار کردیم. هنگامی که در حال فرار کردن بودیم، پسرم گفت که من به خانه برمی‌گردم تا کمی غذا بیاورم. او رفت و دیگر برنگشت. من که نگران او شده بودم به خانه برگشتم تا او را پیدا کنم اما به ناگاه با جنازه او روبه‌رو شدم. ارتش به او شلیک کرده بود، با چاقو او را پاره‌پاره کرده بودند. اکنون من مانده بودم همراه با 8 نوه، هیچ آب و غذایی نداشتیم و بنابراین مجبور به مهاجرت شدیم. واقعا باورم نمی‌شد که ارتش 2 پسر من را کشته باشد. واقعا نمی‌دانستم که چه‌کار باید بکنم اما می‌دانستم که انتقام آنان باید گرفته شود». این واقعیتی است که در میانمار برای مردم رخ داده است و آنان را مجبور به مهاجرت کرده است. حدود یک میلیون نفر به تازگی به جمع مهاجران اضافه شده‌اند و اکنون جمعیت آوارگان به یک میلیون و هفتصد هزار نفر رسیده است که حدود 300 هزار نفر از آنان توانستند از این کمپ خارج بشوند و در مناطق دیگری در بنگلادش ساکن بشوند.
تسنیم: این جمعیت 1میلیون و 700هزار نفری از چه سالی در کمپ جمع شده‌اند؟
رکن‌الزمان انصاری: 1978
عیاض: قبلا این جمعیت کم بود اما اکنون زیاد شده است.
رکن‌الزمان انصاری:در این‌جا باید از نخست‌وزیر و دولت بنگلادش تشکر کنم که این آوارگان را پذیرفت. وقتی که آوارگان به بنگلادش آمدند، همه مردم بنگلادش به کمک آنان رفتند. این آوارگان در قسمت جنوبی بنگلادش ساکن شدند در حالی که ما در شمال بنگلادش هستیم و این فاصله چیزی در حدود 8 هزار کیلومتر است.
تسنیم: چرا شما در شمال هستید و آوارگان در جنوب هستند؟ یعنی دو کمپ وجود دارد؟
رکن‌الزمان انصاری: من اهل بنگلادش هستم و میانماری نیستم. به همین جهت درجایی متفاوت با آوارگان زندگی می‌کنم. منظورم این است که مردم شمال بنگلادش با وجود این فاصله بسیار زیاد تا جنوب و محل اسکان آوارگان، باز هم به آنان کمک می‌کردند. بعد از کمک‌های مردمی، گروه‌ها و سازمان‌های مردم نهاد مختلف به کمک مردم میانمار آمدند. از گروه‌های سازمان ملل گرفته تا گروه‌های مختلف کشورها به کمک مردم آمدند.
تسنیم: یعنی گروه‌های مختلف از کشور بنگلادش؟
رکن‌الزمان انصاری: نه. گروه‌هایی از کشورهای مختلف؛ این کمک‌ها بعد از کمک‌های مردم بنگلادش به آوارگان شروع شد.
تسنیم: شما مدیر مدرسه شیشوملا در کمپ آوارگان هستید. درباره این مدرسه صحبت کنید که چه کاری در آن انجام می‌شود؟
رکن‌الزمان انصاری: حال می‌خواهم راجع به شیشومِلا صحبت کنم. این مدرسه 108 دانش‌آموز دارد که به آنان انگلیسی، ریاضی، علوم قرآنی و نقاشی تدریس می‌شود. در 3 ماه اول تاسیس مدرسه، فقط بر روی مسائل روان‌شناختی بچه‌ها کار می‌کردیم و هیچ درسی تدریس نمی‌شد. وقتی که به لحاظ روحی و روانی به شرایط خوبی رسیدند، آموزش را شروع کردیم.
شیشوملا اولین مدرسه ایرانی در کمپ آوارگان میانمار
در مدرسه، مسابقات ورزشی داریم که با حضور بچه‌ها صورت می‌گیرد. مدرسه به حالت پایدار و خوبی رسیده است و امیدواریم که بتوانیم مدارس بیش‌تری بسازیم. با توجه به رشته تحصیلی خود، تحقیق گسترده‌ای بر روی ساخت شیشوملا صورت گرفت. امیدوارم که با توجه به این تحقیقات، بتوانیم این مدرسه را ارتقا بدهیم.
بچه‌های مدرسه شیشوملا
یکی از مشکلاتی که دارم این است که من هنوز فارغ‌التحصیل نشدم و به همین دلیل خیلی از کارها را نمی‌توانم انجام بدهم. باید فراغ‌التحصیل بشوم و سپس به دنبال یک سری از مجوزها بروم.
تسنیم: رشته تحصیلی شما چیست؟
رکن‌الزمان انصاری: دانشجوی مقطع دکتری رشته علوم تربیتی هستم.پایان‌نامه من در مورد آوارگان روهینگیایی است و در مورد مدارس ابتدایی محلی تحقیق می‌کنم.
دنبال ورود چرخ خیاطی به کمپ برای دوخت حجاب، کلاه، لباس و ... برای اشتغال‌زایی زنان و مردان هستیم
آوارگان برای من یک دغدغه بوده است. البته نه فقط در میانمار بلکه به آوارگان سوریه و بقیه مکان‌هانیز توجه دارم. به عنوان یک بنگلادشی می‌توانم بگویم که این شانس را داشتم که هم‌جوار با روهینگیا باشم و در کنار آنان زندگی کنم. دقت کنید که آوارگان روهینگایی، در روزگاری، اجتماع، اقتصاد و فرهنگ خاص خود را داشتند اما اکنون هیچ کدام از آنها را ندارند.
فیلم‌هایی که موجود است، سندی غیرقابل خدشه برای جنایتی است که صورت گرفته است. این فیلم‌ها به عنوان یک سند می‌تواند نسل‌کشی این آوارگان را به اثبات برساند. دقت کنید که اکنون با یک نسل‌کشی آشکار روبه‌رو هستیم که برای مردم روهینگیا رخ داده است. مردم روهنگیا دربنگلادش فقط به دنبال غذا و یا جای خواب نیستند بلکه برای آنان تحقق عدالت مهم است. یکی دیگر از کارهایی که دوست داریم انجام بدهیم، مربوط به سبک زندگی مردم است. همان‌طور که می‌دانید، آوارگان روهینگیایی که در کمپ هستند، به دلیل مسائل امنیتی و نظامی اجازه خروج از کمپ را ندارند و باید همیشه در آن حضور داشته باشند. هر فعالیتی که برای آنان انجام می‌شود، در داخل کمپ‌ها است و بنابراین ما قصد داریم تا برای ارتقای سطح زندگی آنان کار کنیم. ما به دنبال این هستیم تا ماشین خیاطی بیاوریم و در کمپ کار‌آفرینی کنیم. این کار می‌تواند تجارت کوچکی را برای خانم‌هایی که در آن منطقه هستند فراهم کند چرا که بسیاری از مردم آن منطقه لباس ندارند. این موضوع برای ما مهم است و اگر ما مورد حمایت مالی قرار بگیریم تا بتوانیم این کار را انجام بدهیم، می‌توان چنین کارهایی را در دیگر مناطق نیز راه بیندازیم.
تسنیم: یعنی انجام چنین کاری ایده شما است و قصد دارید در صورت حمایت چنین کاری را انجام بدهید؟
رکن‌الزمان انصاری: بله دقیقا. برای مثال می‌خواهیم به تولید عرق‌چین و یا پوشش‌های حجاب برای خانم‌ها اقدام کنیم. مردم این منطقه مسلمان هستند و نیاز به حجاب دارند. می‌توانیم با چنین کاری هم فرهنگ آنان را زنده کنیم و هم کار اقتصادی انجام بدهیم. اگر بتوانیم به ساخت کلاه و یا روسری اقدام کنیم، می‌توان آن را به عنوان یک صنایع دستی به کشورهای دیگر اسلامی صادر کنیم. برنامه دیگری که داریم این است که هر خانه و خانواده یک موبایل داشته باشد. چنین چیزی مستلزم ایجاد مقدماتی است. برای مثال نیاز به برقداریم چرا که در آن‌جا هیچ منبع برقی وجود ندارد. هم‌چنین نیاز به ساخت یک مرکز مخابراتی است.
تسنیم: اکنون چند موبایل در آن‌جا وجود دارد؟
رکن‌الزمان انصاری: برای بیش از یک میلیون نفری که در آن‌جا هستند، 20 هزار موبایل وجود دارد که رقم بسیار کمی است. به عنوان یک خیریه دوست دارم که در بین مردم، موبایل توزیع کنم.
در کمپ، خانم‌های باردار زیادی وجود دارند. البته درمانگاه‌هایی هست که در آن پزشک و پرستار وجود دارد اما در شب اگر کسی نیاز به پزشک داشته باشد و مشکلی برایش ایجاد شود، کسی نیست. می‌خواهم در این تخصص نیز خدماتی به آوارگان ارائه شود. یکی دیگر از کارهایی که به دنبالش هستیم، این است که بدانیم تاکنون چند نفر کشته شده‌اند. برای همین کار از مشاهدات خانم‌ها استفاده می‌کنیم و تلاش می‌کنیم تا آمارهای دقیق را از آنان بگیریم. بعد از تهیه اسناد جنایت، باید یک رایزنی جهانی صورت بگیرد چرا که مساله میانمار یک مساله جهانی است و برای احقاق حق آوارگان باید حمایت همه کشورها را داشته باشیم. به نظرم اگر این حمایت صورت بگیرد، مردم می‌توانند خیلی زود به خانه‌هایشان و کشورشان برگردند.
تسنیم: کمی هم درباره وضعیت آقایان در آن‌جا صحبت کنید. آنان شغلی ندارند و قطعا افسردگی به سراغشان می‌آید.
رکن‌الزمان انصاری: درست است. بحث پزشکی که مطرح کردم، بیشتر به خانم‌ها برمی‌گردد اما موضوع چرخ‌های خیاطی به آقایان نیز مرتبط است. البته آنان وضعیت خوبی ندارند چرا که در یک جا نشستند و زندگی‌ای ندارند. مردها باید کار کنند. آنان باید گروه‌هایی را تشکیل بدهند و فعالیت‌هایی را انجام دهند البته معتقدم که بیشتر باید راجع به آنان فکر کرد. در میان هر 4 ایده کار‌آفرینی که داریم، 3 تا مربوط به آقایان است.
تسنیم: مشکل اصلی که حکومت میانمار با روهینگیایی‌ها دارد، مربوط به چیست؟ آیا با نژاد آنان مشکل دارند یا مذهب است یا مسائل دیگری است؟
رکن‌الزمان انصاری: اعتقاد دارم که آنان با دین ما مشکل دارند.
تسنیم: توقع شما از ایران به عنوان یک کشور اسلامی برای حل مشکل‌تان چیست؟
رکن‌الزمان انصاری: من از توجه مردم ایران به مساله میانمار ممنونم. خوب است که همه مسلمانان بدانند که نه تنها مساله میانمار، بلکه تمام مشکلات مسلمانان، برای مردم ایران مهم است. از نظر دیپلماتیک فکر می‌کنم که روابط ایران و بنگلادش باید ارتقا پیدا کند و تا زمانی که این ارتباط بهبود بخشیده نشود، نمی‌توان کاری کرد. هر چه قدر که این روابط با بنگلادش و میانمار بهتر شود، قطعا کارهای بیش‌تری می‌توان انجام داد.
تسنیم: خود شما از کجا با مردم ایران آشنا شدید؟
رکن‌الزمان انصاری: من دوستی به نام عمیر دارم که در شیراز دانشجوی پزشکی است. عمیر بنگلادشی است.
فعالیت امام خمینی در ایران می‌تواند برای تمام دنیا تجربه بشود
تسنیم: برآیند سفرتان به ایران چیست؟ به نظرتان همتی برای کمک به آوارگان مسلمان در ایران وجود دارد؟
رکن‌الزمان انصاری: در روز دوم سفر، به مرقد امام رفتم و یک روز هم به خانه ایشان رفتم. این بازدید برای من تجربه بسیار خوبی بود. به نظرم فعالیتی که امام برای امت کرد، باید یک تجربه برای همه بشود. در دفتر خاطراتی که آن‌جا بود نیز نوشتم که این بازدید تجربه بسیار خوبی برای من بود و چیزهای زیادی را یاد گرفتم. نکته دوم این است که این شانس به من داده شد که بتوانم با خبرنگارها و رسانه‌های مختلف صحبت کنم. توانستم درباره مشکلات مردم صحبت کنم و ایده‌هایم را مطرح کنم.
قرار است که با جامعه‌شناسی در ایران مشورت کنم که فکر می‌کنم به کمک آنان می‌توانیم کارهای مهمی را رقم بزنیم. نکته آخر این که ما یک سری محدودیت‌های مالی برای گسترش فعالیت‌های خود داریم و فکر می‌کنم که دیدار با یک‌سری از گروه‌های خیریه ایرانی می‌تواند مفید باشد.
.....................................
گفت‌وگو: مهدی آقاموسی طهرانی
.....................................
انتهای پیام/