تهران| گفت‌و‌گوی تسنیم با زوج ورزشی رشته کانوپولو: "پوشش اسلامی" هیچ محدودیتی برای قهرمانی بانوان ورزشکار ایرانی نیست+فیلم
بانوان ورزشکار ایرانی رشته کانوپولو در هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا موفق شدند با برتری در مقابل حریفان عنوان قهرمانی را بعد از ۲ دوره از قدرت‌های این ورزش در آسیا گرفته و از آن جمهوری اسلامی ایران کنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ملارد، هجدهمین دوره بازی‌ها آسیایی 2018 جاکارتا با همه موفقیت‌ها و ناکامی‌هایش دستاورد بسیار خوبی برای کاروان ورزشی ایرانی داشت که مهم‌ترین آن حضور بانوان ورزشکار ایرانی با حجاب اسلامی بر سکوهای قهرمانی بود که بدون شک پس از موفقیت تیم کبدی در قهرمانی بازی‌های آسیایی، بهترین عملکرد در این دوره به بانوان قایقران می‌رسد که با وجود اینکه رشته کاناپولو برای نخستین‌بار و به صورت آزمایشی وارد این دوره از بازی‌های المپیک شده بود اما بانوان ایرانی توانستند با اختلاف 3 گل در مقابل حریفان، عنوان قهرمانی را بعد از 2 دوره از قدرت‌های این ورزش در آسیا گرفته و از آن جمهوری اسلامی ایران کنند.
به پاس موفقیت کاروان تیم ملی ایران در این دوره از بازی‌ها گفت‌و‌گویی صمیمی با الهه پورعبدیان و محمدعلی ملائی زوج جوان قایقران و عضو تیم ملی کانوپولو ایران داشتیم که از ظرفیت‌های این رشته ورزشی در ایران و تلخی‌ها و شیرینی‌های آن، حضور در رویدادهای جهانی با حجاب اسلامی تا خانه‌داری و همراهی و همدلی این زوج جوان در زندگی سخن گفتیم که با هم می‌خوانیم.
تسنیم: خودتان را معرفی بفرمائید و اینکه در چه رشته ورزشی فعالیت دارید؟
پورعبدیان: الهه پورعبدیان هستم که در حدود 8 سال در تیم ملی به صورت حرفه‌ای به همراه همسرم محمدعلی ملائی با 11 سال سابقه ورزشی در رشته کانوپولو فعالیت داریم.
تسنیم: از تجربه حضورتان در بازی‌های جاکارتا برایمان بگوئید؟
پورعبدیان: رشته کانوپولو برای نخستین بار بود که به صورت آزمایشی در بازی‌های آسیایی وارد شده بود و همین امر سبب شد تا همه تیم‌ها با تمام توان و تلاش وارد این مسابقات شود و به نوعی مسابقات در سطح بسیار بالایی برگزار شد و بسیاری از این تیم‌ها از مسابقات کانادا راهی این مسابقات شده بودند اما تیم ایران بدون حضور در هیچ اپ و یا بازی تدارکاتی با کشوری دیگر وارد این مسابقات شد که البته در مسابقات کانادا تیم ملی بزرگسالان مردان اعزام شد و فدراسیون با همه تلاش‌های خود از ما حمایت کرد و در آن زمان که کمیته ملی المپیک حاضر به اعزام ما نشد به ما اعتماد کردند و همین حضور سبب شد که دختران تیم کانوپولو در رده نخست این مسابقات قرار بگیرند.
تسنیم: با وجود اینکه رشته کانوپولو به صورت آزمایشی و برای نخستین بار در این سطح از مسابقات برگزار شد، ارزیابی شما از فعالیت ورزشکاران چگونه است؟
پورعبدیان: طبق برنامه‌ریزی‌ها و اقداماتی که شنیده‌ایم شاید برای دوره بعدی مسابقات المپیک این مسابقات در کنار دیگر رشته‌های المپیکی قرار نگیرد اما احتمال بسیار بالا دارد که در 8 سال آینده این رشته نیز یکی دیگر از رشته‌های ورزشی باشد که در المپیک ورزشکاران با یکدیگر به رقابت بپردازند.
ملائی: حضور در مسابقات المپیک برای هر ورزشکاری یک آرزو است چرا که بالاترین سطح ورزشی است و ما نیز این را برای خود یک آینده دیده‌ایم که بتوانیم با حضور این رشته ورزشی در المپیک به عنوان ورزشکار کانوپولو وارد این مسابقات شده و بتوانیم آن‌گونه که شایسته است خود را معرفی کنیم.
در زمینه عدم حضور ورزشکاران مرد در بازی‌های جاکارتا هم باید عنوان کنم که ما نخست به عنوان تیم یک به بازی‌های کانادا اعزام شدیم و در آن مسابقات با تیم قهرمان، نائب قهرمان و تیم سوم جهان بازی کردیم که همه را با اختلاف یک گل واگذار کردیم و بهترین رنکینگ ایران را که رتبه 11 است را در این مسابقات کسب کردیم اما تیم دوم که به مسابقات جاکارتا توسط مسئولان اعزام شده بودند به جهت برخی مشکلات و عدم هماهنگی‌ها در بین اعضای تیم و رویارویی با تیم‌های قوی و برجسته سبب شد که تنها به مقام چهارم دست پیدا کند.
تسنیم: واکنش کشورهای دیگر نسبت به ورزشکاران ایرانی با حجاب اسلامی چه بود؟
پورعبدیان: نگاه ورزشکاران و تیم‌های دیگر به ما که با حجاب کامل وارد آب می‌شویم و با آن‌ها رقابت می‌کنیم همیشه خاص بوده و به نوعی از اینکه ما می‌توانیم با حجاب کامل با آن‌ها این‌گونه پر قدرت رقابت کنیم برایشان عجیب و جالب است.
ورزشکاران کشورها دیگر همیشه برایشان جای سؤال است که چطور با پوشش کامل دست و سر ورزش می‌کنیم، این سؤال به این خاطر است که ورزش ما کاملاً در آب است که با خیس شدن بدن مقداری بر وزن لباس‌ها و تحرکاتی که باید داشته باشیم تأثیراتی دارد اما ما نه تنها حجاب خود را رعایت کرده و مراقبت می‌کنیم بلکه به عنوان سفیران کشور خود در این بازی‌ها حضور داریم و تمام تلاش خود را می‌کنیم که این را بفهمانیم حجاب ما باعث هیچ محدودیتی نمی‌شود و با همه موضوعاتی که برایمان رُخ می‌دهد هیچ‌گاه حجاب اسلامی خود را کنار نگذاشته و نخواهیم گذاشت.
تسنیم: چطور با این رشته ورزشی آشنا شدید و به طور حرفه‌ای کار را ادامه دادید؟
پورعبدیان: پیش از اینکه به سمت این رشته گرایش پیدا کنم در ورزش شنا مشغول بودم که به پیشنهاد پورگل رئیس تربیت بدنی وقت گیلان وارد رشته قایقرانی شدم و این استعدادی که در درون من بود را شکوفا کردند.
ابتدا از باشگاه ملوان انزلی این ورزش را شروع کردم که البته پیش از این در رشته کایاک ورزش می‌کردم اما وقتی دیدم که کاناپولو یک بازی تیمی و با توپ است که همین همدلی که در یک تیم برای رقابت است باعث شد علاقه‌مند این رشته ورزشی شوم و به این رشته گرایش پیدا کنم و بعد از 2 سال بازی در رشته کاناپولو به تیم ملی دعوت شدم.
ملائی: آشنایی من با این ورزش از طریق خواهرم بود که آن زمان عضو تیم تهران بودند و در دریاچه آزادی تمرین می‌کردند که البته قبل از گرایش به سمت این ورزش فوتبال را حرفه‌ای دنبال می‌کردم و بعد هم یک دوره تنیس روی میز و بعد از حضور در هیئت ورزشی تهران مدتی بعد وارد تیم کرج شدم که البته بیشتر مقام‌های کشوری، استانی و لیگ را در این رشته با تیم کرج کسب کردم که البته به دلیل برخی کمبودها در منطقه لاجرم باید خود را به مناطقی می‌رساندیم که زیرساخت و جایگاه ورزشی برای حضور در مسابقات و یا حتی ورزش کردن را داشته باشد.
تسنیم: آیا امکانات ورزشی کافی در زمینه رشته کانوپولو در ایران وجود دارد؟
ملائی: به نسبت رقبا امکانات خوبی وجود دارد و بسیاری از امکانات و لوازمی که مورد استفاده این رشته ورزشی است وارداتی است و به واسطه افزایش نرخی ارزی که این روزها وجود دارد شاهد این هستیم که قایقی که تا پیش از این با مبلغ 10 میلیون تومان خریداری می‌شد امروز باید نزدیک به 24 تا 30 میلیون تومان هزینه کرد تا یک قایق را بتوان خرید.
متأسفانه هنوز نتوانستیم قایقی که مطلوب باشد را فراهم کنیم و از سال 89 با قایق‌های استرالیایی که وجود دارد و از کیفیت مطلوبی هم برخوردار نیست کار می‌کردیم که البته بسیار جای امیدواری است که مسئولان توانستند تعدادی قایق را در بازی‌های جاکارتا خریداری کنند که به طور حتم تأثیر مطلوبی را در روند و شیوه تمرین ورزشکاران می‌گذارد.
پورعبدیان: در زمینه امکانات ورزشی برای بانوان حتماً باید به این موضوع توجه کرد که بیشتر از اینکه ما بخواهیم در تمرینات و حتی اردوها با خودمان به رقابت بپردازیم باید شرایطی فراهم شود که در دیگر کاپ‌ها و با تیم‌های دیگر دیدارهایی داشته باشیم تا بتوانیم خود را رشد دهیم، اما هر بار بعد از 2 سال که به مسابقات اعزام می‌شویم و با تیم‌هایی که روبه‌رو می‌شویم شاهد رشد و پیشرفت چشمگیر آن‌ها هستیم که البته اینها به خاطر این است که در کنار زیرساخت‌های ورزشی که دارند در زمینه بازی‌های تدارکاتی نیز اقدامات خوبی را پیگیری می‌کنند.
علاوه بر این بحث نبود سالن اختصاصی سرپوشیده برای بانوان نیز وجود دارد چرا که با فرا رسیدن فصل سرما ما ناچار به تمرینات کمتر هستیم اما اگر یک سالن اختصاصی به این رشته اختصاص داده شود به طور حتم سبب می‌شود که بتوانیم با رشد بیشتری روبرو شده و در مسابقات آینده رتبه‌های درخشان را یکی پس از دیگری برای کشورمان کسب کنیم.
تسنیم: در حال حاضر خارج از فعالیت ورزش حرفه‌ای به چه کاری مشغول هستید؟
ملائی: شغل خاصی نداریم و تنها شغل ما همین ورزش است که البته پیش از این با توجه به جوایز و همچنین حقوق‌هایی که داده می‌شد می‌توانستیم گذران زندگی کنیم اما چند سالی است که حقوق‌هایی که داده می‌شود قطع شده و گهگاهی پرداخت می‌شود. علاوه بر این جوایزی که قبلاً داده می‌شد بیش از این مقدار بود و برای ما بسیار کمک بود اما این روزها اهدا جوایز به سمتی رفته که بین 10 نفر تقسیم می‌شود و حتی جوایزی که در سال‌های نه چندان دور 40 سکه بود به یک باره به یک دهم تقلیل پیدا کرد که این موضوع مقداری فعالیت ما را برای حرکت در مسیر ورزش قهرمانی با مشکل روبه‌رو می‌کند.
بحث بیمه شغل ورزشکاران قهرمان در تورنمنت‌های بین‌المللی هم وجود دارد که مصوبه مجلس است اما زمانی که ما مدارک را ارائه دادیم جوابشان این بود که این موضوع شامل حال ما نمی‌شود چرا که مسابقه ما آزمایشی بوده است که در روحیه همه بچه‌های تیم تأثیر بدی داشت که امیدواریم مسئولان هم در زمینه اهدای جوایز و هم موضوع امنیت شغلی این ورزشکاران برنامه‌‌ریزی‌های لازم را داشته باشند تا ما نیز با روحیه و توان بیشتری به سمت پیشرفت‌های روزافزون حرکت کنیم اما اگر به ما توجهی نشود زمانی که ورزش را کنار بگذاریم بدون شغل و با مشکلات بسیاری روبرو خواهیم شد.
تسینم: اینکه در یک خانواده زن و شوهر هر دو ورزشکار باشند چه محاسن و معایبی دارد؟ اینکه هر دو باید تمرینات حرفه‌ای داشته باشید بر زندگی شخصیتان تأثیر نمی‌گذارد؟
ملائی: در هر لحظه از زندگی به جهت اینکه هر دو ورزشکار هستیم می‌توانیم درک خوبی از هم داشته باشیم و به طور کارشناسی یکدیگر را نقد و همچنین راهنمایی کنیم و این موضوع توانسته ما را به سمت رشد و پیشرفت سوق دهد. موضوع دیگر بحث روحیه‌دهی است که به جهت ارتباط عاطفی که بین ما وجود دارد توانسته تأثیر بسیار مطلوبی در ورزش و هم در زندگی داشته باشد و این را پذیرفته‌ایم که در کنار هم و با همراهی هم برای پیشرفت خود و ورزشمان تلاش کنیم.
تسنیم: توصیه شما به خانواده‌ها در زمینه ورود فرزندانشان به رشته‌های ورزشی چیست؟
ملائی: پیش از آن که بخواهیم بگویم که خانواده‌ها فرزندان خود را به سمت ورزش سوق دهند این نکته را باید یادآور شویم که شکل‌گیری روحیه، جسم و رفتار یک فرد با ورزش می‌تواند به خوبی و مطلوب‌تر شکل بگیرد و این مهم را باید خود هر فردی در نظر داشته باشد و در ادامه خانواده‌ها با توجه به این که ورزش می‌تواند تأثیرات بسیار بالایی در زندگی شخصی و اجتماعی افراد داشته باشد باید فرزندان خود را در ابتدا برای استعدادیابی وارد ورزش کنند و بعد از آن با توجه به علایقی که دارد از او حمایت کرده و پشتیبان او باشند.
تسنیم: خاطره جذاب شما از حضور در این دوره از بازی‌ها چیست؟
ملائی: خاطره‌ای شیرین و به یادماندنی که می‌توان از بازی‌های جاکارتا عنوان کرد این است که در لحظات پایانی دیدار نهایی وقتی که توانستیم تیم رقیب را با اختلاف ببریم و بعد از 2 دوره انتقام باخت‌هایی که داشتیم را آن هم در بازی‌های آسیایی که برای نخستین بار این رشته به طور آزمایشی وارد مسابقات شده بود بگیریم بسیار شیرین بود که البته نه تنها برای من بلکه برای همه هم تیمی‌هایم و مسئولان شیرین بود و این اتفاق را می‌توانم بگویم که خاص‌ترین رخداد دوران ورزشی من بوده و فکر کنم تنها اتفاق زیبا و دوست‌داشتنی دوران ورزشی من باشد که با اختلاف 3 گل توانستیم در بازی فینال قهرمان شده و سکوی قهرمانی را بعد از 2 دوره از قدرت‌های این ورزش در آسیا بگیریم و از آن جمهوری اسلامی ایران کنیم.
تسنیم: اگر در پایان نکته‌ای وجود دارد بفرمائید.
پورعبدیان: مسئولان به صورت جدی در بحث معیشت ورزشکاران در حوزه قهرمانی ورود پیدا کنند و به شغل آن‌ها توجه داشته باشند چرا که تمام زمان یک ورزشکار در زمان تمرینات در حوزه قهرمانی صرف ورزش و اردو می‌شود و عملاً دیگر کاری نمی‌تواند انجام دهد و هر ورزشکاری که با اندکی مشکل در این زمینه روبه‌رو باشد برای اینکه بتواند خود را با شرایط روز تطبیق دهد ورزش را کنار گذاشته و برای امرار معاش خود سعی می‌کند شغل دیگری را انتخاب کند که این امر نیز سختی‌های بسیاری دارد.
گزارش و فیلم از حمید تات
انتهای پیام/ح