همه چیز درباره دغدغه‌گروه‌های جهادی در حاشیه شهر پایتخت
«گروه‌های جهادی» سال‌هاست که تنها گوش شنوا برای شنیدن دردهای محرومان این دیار هستند و با فراخوان‌های عمومی میان خیرین و دانشجویان و هیئت‌ها تلاش می‌کنند تا دیگران را هم به همکاری در کارهای خیر دعوت کنند.
خبرگزاری تسنیم: در روزگار بی رحمی که زیر بار فشارهای اقتصادی و در تیررس معضلات رنگارنگ اجتماعی و فرهنگی هر کسی به دنبال آن است تا گلیم خودش را از آب بیرون بکشد و رنگ و روی زندگی مدرن برخی را آنچنان درگیر و مجذوب خود ساخته که بیشتر از زندگی در دنیای واقعی در فضاهای مجازی خود غرق شده‌اند، جوانانی هم هستند که در کنار تمام مشکلات ریز و درشت شخصی خود، دغدغه «دیگران» را هم دارند. دغدغه آن کسانی که فرزندانشان در غم محرومیت شب‌ها گرسنه می‌خوابند و یا روستاها و مناطقی که در بازی سیاست مسئولین مختلف نقشی ندارند و سال‌هاست که زیر پونز پوستر نقشه‌های مسئولین جا مانده‌اند. جوانان با غیرت این دیار نمی‌توانند بی‌تفاوت از کنار مشکلات مختلف اجتماعی و فرهنگی و معیشتی هموطنانشان بگذرند و صرف داشتن مشکل اقتصادی، وجدان خود را برای کمک نکردن به دیگران آرام کنند.
آنان آستین‌های خود را بالا زده، کمر همت برای کمک بسته‌اند. «گروه‌های جهادی» سال‌هاست که تنها گوش شنوا برای شنیدن دردهای محرومان این دیار هستند و با فراخوان‌های عمومی میان خیرین و دانشجویان و هیئت‌ها و ... تلاش می‌کنند تا دیگران را هم به همکاری در کارهای خیر دعوت کنند تا گره‌های بیشتری از مشکلات مردم باز شود. جوانانی که با کارهای خودجوش فرهنگی و عمرانی و اجتماعی در حاشیه‌های پایتخت، شهرستان‌های دورافتاده و روستاهای مختلف تلاش دارند تا دردی از دردهای مردم محروم و مستضعف جامعه باز کنند. یکی از این جنبش‌های مردمی و جهادی، جنبش «امام حسنی‌ها»ست که متشکل از چندین گروه جهادی و خیریه مردمی است. بخش اول نشست تسنیم با چند تن از مسئولان این گروه‌های جهادی در ادامه می‌آید:
9 گروه جهادی و 27 گروه خیریه مردمی و هیئت امام حسنی‌ها را تشکیل داده‌اند
مصطفی عباسی، دبیر جنبش مردمی «امام حسنی‌ها»: کار جهادی را از سال 88 شروع کردم و بعد از آن کار را با گروه جهادی خادمان وارثان زمین که از سال 89 اعلام موجودیت کرد، ادامه دادم. برای فعالیت این گروه، منطقه کرمان انتخاب شد. قبل از آن تجربه فعالیت در چند شهر دیگر از جمله سمنان و بشاگرد و... را داشتم که با جمع بندی و نسبت به محرومیت‌های جدی جنوب استان کرمان، شهرستان رودبار جنوب را برای ادامه فعالیت جهادی گروه انتخاب کردیم. هم اکنون گروهی به اسم جنبش مردمی «امام حسنی‌ها» مشغول فعالیت است که دبیری این جنبش بر عهده من است. ذیل این جنبش 9 گروه جهادی و 27 گروه خیریه مردمی و هیئت فعالیت می‌کنند.
سجاد مردانه، مسئول شاخه دانشجویی امام حسنی‌ها:من فعالیت جهادی را از سال 89 با مجموعه بسیج دانشجویی شروع کردم و سال 91 فعالیت در عتبات دانشجویی راه‌اندازی شد. با راه اندازی عتبات، فعالیت جهادی را یکی دو دوره در عراق پیگیری کردیم. بعد از آن فعالیت جهادی را با بچه‌های قرآنی به صورت تخصصی پیگیری کردیم. در سازماندهی کانون‌های قرآن و عترت دانشگاه‌ها تلاش زیادی داشتیم. الان هم من در مجموعه بسیج دانشجویی دانشگاه علوم تحقیقات، مسئولیت قرارگاه جهادی شهدای گمنام را بر عهده دارم که ذیل مجموعه امام حسنی‌ها فعالیت دارد. در واقع من مسئول شاخه دانشجویی امام حسنی‌ها هستم.
«جمعه تعطیل نیست» برای دانش آموزان محروم ورامین فعال است
مجید پناهی، مسئول گروه جهادی «ترنم عشق»: من در ابتدا در یک هیئت به نام یا لثارات الحسین(ع) فعالیت داشتم. از طریق بچه‌های هیأت در آخرین اردوی جهادی تیم خادمان وارثان که در کرمان انجام شد، ما هم به گروه جهادی اضافه شدیم. اما بعد از آن اردوهای جهادی جمع شد. بعد از آن گروه جهادی «ترنم عشق» ثبت شد و تقریبا از سال 91 به عنوان مسئول این گروه فعال هستم. این گروه جهادی بیشتر فعالیت تحصیلی و فرهنگی محرومین را در نواحی اطراف تهران مد نظر قراره داده است. همین الان هم در محدوده ورامین طرحی به نام «جمعه تعطیل نیست» داریم که جمعه‌ها تیم ما با محوریت رسیدگی به دانش آموزان محروم آنجا حاضر می‌شود که در طی سال تحصیلی، کلاس‌های رفع اشکال درسی برگزار شده و ایام تابستان موضوعات فرهنگی کار می‌شود.
* تسنیم: اسم ترنم عشق بر چه مبنایی انتخاب شده است؟
مجید پناهی: ما قبل از گروه ترنم عشق هیئت داشتیم. در نشریه هیئت، تلاش، نوآوری، رشد و موفقیت چهار هدف ما در آن بود. که اختصار آن «ترنم» شد. با توجه به ایام محرم و مباحث اعتقادی «عشق» هم به آن اضافه شد. این نام در ابتدا اهداف یک نشریه بود اما الان برای ما یک برند و یک گروه است که همه کارهایمان زیر نظر آن انجام می‌شود.
* تسنیم: بیشتر از فعالیت‌های ترنم عشق بگویید. در چه حوزه‌هایی فعال هستید؟
مجید پناهی: ما فقط در بحث فرهنگی وارد شدیم. از آن اول هم مخاطب را دانش آموز قرار دادیم. برنامه‌هایمان را برای این جامعه هدف اختصاص دادیم. با توجه به اینکه تیم اجرایی‌مان همه در یک محل ساکن بودیم و دسترسی‌مان به یکدیگر از دسترسی امام حسنی‌ها هم راحت تر بود، نسبت به بقیه کمی منسجم‌تر فعالیت می‌کردیم. در طول سال نزدیک به 90 روز را ایستگاه صلواتی داشتیم که بخش فرهنگی آن از نذورات پررنگ‌تر بود. در همان ایستگاه‌ها از خیرین بودجه جمع آوری می‌شد و در مناطق محروم حوالی استان تهران آن را توزیع می‌کردیم.
مربی‌ها در برخی نقاط علاوه بر آموزش کار مشاوره و راهنمایی انجام دادند
برنامه‌ها هم بیشتر کلاس محور بود. مربی‌ها از نقاط مختلف به آنجا می‌آیند و با توجه به محرومیت‌های آن منطقه فعالیت می‌کردیم. مثلا منطقه خیرآباد ورامین مربی‌ها در برخی نقاط علاوه بر آموزش کار مشاوره و راهنمایی انجام می‌دادند و به خاطر واسطه‌های خوبی که در آن منطقه داشتیم کاملا به کار مسلط بودیم. بعد از مدتی شرایطش به گونه‌ای شد که منطقه را عوض کرده و الان در داودآباد ورامین هستیم. باز همان کار دارد انجام می‌شود اما کمی عقب‌تریم چون تیم و میزان شناسایی ما از منطقه کامل نیست و رابط‌های قوی منطقه قبلی را نداریم.
در حال حاضر هر هفته جمعه‌ها از ساعت 8 صبح تا 12 ظهر حداقل سه کلاس یک ساعته داریم که هر کلاسی حدود 15 دانش آموز دارد و رنج سنی از هفت تا 13 سال در آن حضور دارند. حدود 100 دختر در این کلاس‌ها آموزش می‌بینند. باتوجه به اینکه نسبت به خانواده‌ها شناخت پیدا می‌کنیم در کنار مسائل فرهنگی و آموزشی بسته ارزاق را هم داریم، جشن‌ها و اعیاد را هم ورود کرده‌ایم.
* تسنیم: چرا فقط در منطقه ورامین؟
پناهی: محلی که الان ما در آن بابت فعالیت‌های جهادی حضور داریم، یک مسجد در خیرآباد ورامین است. در توان گروه نیست که در مناطق متعددی حضور پیدا کنیم. باید نفرات اجرایی بیشتری در اختیار داشته باشیم. ضمن اینکه ما در کل هفته فقط می‌توانیم جمعه‌ها وقت بگذاریم و روزهای زیادی در اختیار نداریم. همین که این تیم اجرایی به صورت مستمر هر هفته جمعه‌ها رفت و آمد می‌کنند و فعال اند هزینه بر و مشکل است.
* تسنیم: آقای عباسی! چرا اسم جنبش را گذاشتید امام حسنی‌ها؟ چه شد که چنین گروهی تشکیل شد؟
مصطفی عباسی: ما سال 89 با دو هدف مناطق محروم و استمرار فعالیت‌ها کار را شروع کردیم که شهرستان رودبار جنوب و روستاهای مرتبط با آن انتخاب شد. از سال 89 تا عید 94 ما به صورت مستمر در 10 روستای رودبار جنوب حضور داشتیم. وجه اشتراک همه هم همان استان کرمان است. سال 94 اغلب بچه‌ها متاهل شده بودند و یا درگیر کار بودند و کم کم این بُعد مسافت و رفت و آمد اذیت کننده شده بود.
یک تیم 10 نفره از مردم بومی جنوب کرمان تشکیل شد
سال 93 عده‌ای از دانشجویان اهل رودبار جنوب را با خودمان همراه کرده بودیم و یک تیم 10 نفره در اردوهای ما شرکت می‌کردند یعنی یک تیم از بچه‌های بومی آنجا با چارچوب کار جهادی آشنا شده بودند. ما سال 94 به این جمع بندی رسیدیم که ادامه حرکت ما در آن روستاها بسیار سخت شده است و باید کار را واگذار کنیم و به سمت تهران برگردیم. الان از همان تیم 10 نفره، یک نفر معلم روستا شده، یک نفر پاسدار، یک نفر نیروی انتظامی و.... شده است و موسسات قرآنی و فرهنگی دارند و از آن موقع ما با هم در ارتباط هستیم. زمانی در بُعد محتوا و ابعاد عقلانی کمکشان کردیم و الان برنامه‌ها دست خودشان است.
پسر سرایداری که ما در مدرسه‌اش برای کار جهادی ساکن بودیم، الان یک موسسه قرآنی دارد و به همراه همسرش با کمک بقیه در حوزه تربیت دختران روستایی فعالیت می‌کنند. بحث دختران روستایی یک موضوع جدی برای آنجاست که با آسیب‌های بسیاری مواجه است. آن‌ها گروه جهادی خودشان را ثبت کرده‌اند و ما هم حمایتشان می‌کنیم. از سال 94 فرمان عملیات جهادی در کرمان به آقای علی اکبر جرجندی واگذار شد و گروه جهادی وارثان زمین از آن‌ها پشتیبانی می‌کنند. ماموریت گروه وارثان زمین را به کرمان محدود کردیم که از گروه‌هایی که در کرمان مشغول هستند، حمایت کنند.
اقداماتی که انجام می‌دهیم با محوریت دانش آموزان محروم پیش می‌رود
بعد از آن برای ادامه فعالیت به این رسیدیم که در تهران و حومه تهران کارهای خودمان را ادامه دهیم. یک سری گروه‌ها مثل گروه آقای پناهی پیشتاز تر بودند و اقداماتی را انجام می‌دادند. اما گروه‌هایی مثل ما که کمی بعد شروع کردیم باید اول تمرکز را روی شناسایی مناطق می‌گذاشتیم که چندین ماه طول کشید و با توزیع ارزاق کار را شروع کردیم و خانواده‌های بی‌بضاعت را شناسایی کردیم. کم کم گروه‌های ما شکل گرفت که متشکل بودند از افرادی که تجربه کرمان را داشتند.
با توجه به اینکه اغلب بچه‌ها، جوان بودند، گروه مخاطب را دانش آموز قرار دادیم. یعنی همه فعالیت و اقداماتی که انجام می‌دهیم با محوریت دانش آموزان محروم پیش می‌رود. چه در حمایت و هدایت تحصیلی آن‌ها و چه در توزیع ارزاق، مسئله دانش آموز برای ما رکن و اساس است. بچه‌های ما هر کدام می‌توانستند یک گروه جهادی راه‌اندازی کرده و ظرفیت‌های جدیدی را ایجاد کنند. گروه‌های جدید «دانش یار»، «مهر علوی»، «ابرار» و «گفتمان امام» شکل گرفت.
چون جلسه مستمر سالیانه ما در افطاری ماه رمضان و نزدیک به میلاد امام مجتبی بود و شروع کار با مناسبت میلاد امام حسن(ع) نزدیک بود، نام گروه را امام حسنی‌ها گذاشتیم.
رسیدگی تخصصی به خانواده شهدای مدافع حرم
* تسنیم: وجه تمایز این گروه‌ها چیست؟
مصطفی عباسی: بعضی از این گروه‌ها کار تربیتی و فرهنگی می‌کنند، بعضی دیگر گروه‌های تخصصی هستند مثلا آقای عاشوری به صورت تخصصی روی بحث دانش آموز کار می‌کند یا گروه مهر علوی در بحث تخصصی سوء تغزیه کار می‌کند. کل بسته ارزاق را این گروه هدایت کرده و بقیه را پوشش می‌دهد. گروه دیگری به نام «فاتحان فردا» داریم که بحث رسیدگی به خانواده شهدای مدافعان حرم را شروع کرده‌اند و تخصصی روی این موضوع کار می‌کنند.
برخی گروه‌ها عملیاتی و برخی گروه‌ها جنبه پشتیبانی دارند. مثل مهر علوی علاوه بر شناسایی، از گروه‌های ما هم پشتیبانی می‌کند. گروه دانش یار علاوه بر اینکه خودش دانش آموز دارد از دانش آموزان گروه‌های ما هم پشتیبانی می‌کند. بحث شبکه‌سازی برای ما مساله مهمی بوده است. ما برای ادامه فعالیت‌مان به این جمع بندی رسیدیم که به شبکه‌سازی نیاز داریم که شبکه‌ای از فعالان مورد اعتماد و هم سو با خودمان داشته باشیم. این شبکه‌سازی به ما خیلی کمک کرد. شبکه‌ای از افراد که هم جهادی داخل آن است، هم خیریه و هم هیئت خانوادگی دارد.
* تسنیم: فعالیت بانوان در این فعالیت‌ها چگونه است؟
مصطفی عباسی: ما بعد از کرمان چیزی به اسم واحد خواهران نداشتیم. اما در دل هر گروهی خواهران حضور دارند. در همه کارها گروه‌های مختلف مبتنی بر ضرورت‌ها از خواهران دعوت به همکاری می‌کنند. به این صورت خواهران در همه گروه‌ها فعالیت دارند.
مجید پناهی: گروه خواهران که فارِس نام دارد برای بحث اربعین فعالیت دارد و در حال حاضر عروسک برای کودکان مسیر پیاده روی اربعین تهیه می‌کند و به غیر از این، فعالیت‌های دیگری هم دارد. مثلا در بحث غدیر بخش عظیمی از کار بر دوش خواهران بود. گروه هنری یاس هم گروه دیگری از خواهران است که در بحث دکور فعال است و در جشن‌ها کمک می‌کنند.
پتانسیل دانشگاه و گروه‌های دانشجویی در بحث گفتمان‌سازی است
* تسنیم: آقای مردانه! از شاخه دانشجویی چه خبر؟
سجاد مردانه: گروه خادمان وارثان زمین هفت یا هشت دوره در کرمان کار کرده بود. هرکدام از این افراد خبره شدند و با توان‌مندی‌های خود گروه‌هایی را درحوزه تخصصی خودشان در تهران راه اندازی کردند. مثلا من در حوزه دانشجویی آقای عاشوری در حوزه دانش آموزان و لوازم التحریر و .... مشغول شدیم و همه همدیگر را پوشش می‌دهیم. خیریه‌ها هم در حوزه توان مندی خودشان به ما کمک می‌کنند و مجموعه این افراد به اسم امام حسنی‌ها مشغول کار هستند که همه با هدف مشترک محرومیت زدایی از دانش آموزان و خانواده‌هایشان در حال کارند. به فراخور شرایط گروه‌های جدیدی هم دارند به امام حسنی‌ها اضافه می‌شوند مثلا در سیستان و بلوچستان دو گروه به ما اضافه شدند. در اردبیل و کرمانشاه نیز چند گروه به ما اضافه شدند که این افراد به گونه‌ای با امام حسنی‌ها آشنا شده و به ما ملحق شده‌اند.
پتانسیلی که دانشگاه و گروه‌های دانشجویی دارد در بحث گفتمان‌سازی است. حضرت آقا هم دانشگاه و دانشجو را گفتمان‌ساز می‌دانند. ما هم به خاطر اینکه از این پتانسیل در حوزه جهادی استفاده کنیم، بحث فضای دانشجویی را مطرح کردیم. یک بُعد دیگر این قضیه در خصوص حضور خود دانشجوها در مناطق محروم شهرها بود. به همین خاطر دغدغه‌مان شد که فضای دانشجویی را هم راه اندازی کنیم.
یکی از پروژه‌های به یادماندن طرح سنگ فرش بین‌الحرمین بود
ما در عتبات دانشجویی چند دوره تجربه‌های دانشجویی داشتیم که مسئولیت گروه‌های تهران با من بود. یکی از پروژه‌های به یادماندنی‌اش طرح سنگ فرش بین‌الحرمین بود که بچه‌های دانشگاه‌های تهران انجام دادند و یا ساخت صحن حضرت زهرا(س) که بخشی از آن را باز بچه‌های دانشگاه‌های تهران انجام دادند.
الان در حال حاضر از طریق بسیج دانشجویی، قرارگاه جهادی شهدای گمنام را داریم. شورای مرکزی اولیه متشکل از 15 خواهر و 10 برادر است. جلسات اولیه‌اش را برگزار کردیم تا بحث جهادی و جهادگر را بتوانیم در دانشگاه‌ها و میان دانشجوها راه انداخته و معرفی کنیم. ضمنا از این طریق هم در حوزه مطالبه‌گری بتوانیم فعال باشیم. قرار است در حاشیه شهر منطقه‌ای را شناسایی کرده و این گروه دانشجو را با تجربه فضای جهادی مواجه کرده و از ظرفیت این افراد در منطقه‌های محروم حاشیه شهر استفاده کنیم. در حوزه مطالبه‌گری هم قرار است نشست‌های تخصصی با مسئولان را برگزار کنیم که در صورت امکان با دانشجویان در مناطق محروم حضور پیدا کنند و برخی مطالبات را پاسخ دهند.
ادامه دارد...
---------------------------------------
تهیه و تنظیم: نجمه السادات مولایی
--------------------------------------
انتهای پیام/
