خبری از نفت ارزان در سال ۲۰۱۹ نیست
در حالی که پیشبینی میشود بهدلیل بروز جنگ تجاری، قیمت بالای نفت و کاهش ارزش پولهای ملی، از شدت رشد تقاضا برای نفت در سال ۲۰۱۹ کاسته شود کارشناسان معتقدند این بدان معنا نیست که قیمت طلای سیاه هم به همین میزان افت میکند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از بلومبرگ، دو گروه انرژی بزرگ، دورنمای خود را از بازار نفت تا پایان سال جاری تغییر دادند و خبر خوشی ندارند. قیمت بالای نفت، جنگهای تجاری و ضعیف شدن واحدهای پولی خسارات زیادی به رشد اقتصادی میزنند.
این بدان معنا نیست که قیمتها افت میکنند. ظرفیت تولید مازاد نفت کافی نیست و تا حدی جوابگوی نیاز فعلی است.
هم اوپک و هم آژانس بینالمللی انرژی که نماینده کشورهای مصرفکننده هستند، انتظار دارند سال آینده مصرف جهانی حدود 1.36 میلیون بشکه در روز افزایش یابد. این مقدار خیلی کمتر از آن حدی است که از 2014 تا حالا به آن عادت کردهایم و این دورنما نسبت به آنچه قبلاً پیشبینی شده بود، بدبینانهتر است.
نیل آتکینسون، رئیس دایره صنعت نفت و بازار آژانس بینالمللی انرژی در روز جمعه طی گزارشی گفت: «تغییرات بزرگی نخواهیم داشت. ولی هرگونه تغییر در دورنمای تقاضا در 2019 احتمالاً رو به کاهش است نه افزایش. هم اوپک و هم آژانس بین المللی انرژی همیشه در تغییر پیشبینیهای خود از تقاضای نفت کند بودهاند که باعث میشود از بازار عقب بمانند».
نگرانی آتکینسون قابل توضیح است. این گزارش آن را در چهار کلمه خلاصه کرده: «انرژی گرانقیمت بازگشته است».
مشکل فقط افزایش قیمت نفت خام به بالاترین حد در چهار سال گذشته نیست. در کشورهایی مثل هند و چین که منابع اصلی افزایش تقاضا هستند، ضعیف شدن ارزش پولشان در مقایسه با دلار تأثیر افزایش قیمت نفت را چندین برابر کرده است.
رانندگان هند در اوایل ماه جاری قیمتهای بالایی برای بنزین و گازوئیل پرداخت کردند، حتی وقتی قیمت خام هنوز 45 درصد زیر بالاترین حد آن در 2008 بود که باعث شد دولت هند مالیات را از روی سوخت بردارد.
پیشبینی کاهش رشد تقاضای نفت باعث کاهش دورنمای رشد اقتصاد جهانی توسط صندوق بین المللی پول و سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی هم شده است. سیاست «اول آمریکا»ی دونالد ترامپ باعث اقدام تلافیجویانه چین در وضع عوارض بر کالاهای بسیاری شده است. همچنین حملههای لفظی به دوستان تاریخی آمریکا، نگرانیهایی در مورد کاهش بیشتر تجارت بین الملل بهوجود آورده است.
صادرات ایران از زمان اعلام تحریمهای آمریکا بر این کشور 39 درصد کاهش یافته است. این تحریمها از 4 نوامبر اجرایی میشوند. اوپک و روسیه سعی در جبران کاهش نفت ایران و ونزوئلا دارند. تولید روسیه به بالاترین حد پس از فروپاشی شوروی سابق رسیده و عربستان مقادیر رکوردشکنی نفت تولید میکند. لیبی هم بیش از هر زمان دیگری در 5 سال گذشته نفت پمپ میکند. تولید لیبی بیثبات است و قرار است در ماه فوریه در نیجریه انتخابات برگزار شود یعنی تنشها در تولید نفت در دلتای رودخانه نیجر هم بالا میرود.
ظرفیت تولید نفت واقعی کمتر از نصف آن چیزی است که آژانس بینالمللی انرژی شناسایی کرده است. این محدودیت باید از قیمت نفت حمایت کند تا ذخایر اضافی دیگری در دسترس قرار بگیرند.
انتهای پیام/*94