سلامت |۳۰ سال درمان و کنترل سرطان سینه در ایران/ نتایج درمانی ایران بهتر از آمریکا
پدر پزشکی جامعه‌نگر ایران حاصل سی سال کار تحقیقاتی در حوزه سرطان سینه را که افتخار علمی بزرگی برای هر ایرانی است در مطلبی برای ارتقای سواد و آگاهی مردم کشورمان در قالب توصیه‌ها و نتایج این پژوهش سه‌دهه‌ای تشریح کرد.
به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، پروفسور محمد اسماعیل اکبری در مطلبی تحقیقاتی که حاصل سی سال کار پژوهشی او و تیم تحقیقاتی‌اش است عنوان کرد: امروز در حال تکمیل مقاله‌ای علمی بودم تا گزارشی از عملکرد سی سال گذشته خودم و همکارانم در قبال بیماری سرطان سینه را به‌زبان بین المللی منتشر کنم؛ این عادت حسنه همه محققین جهان است. فکر کردم خلاصه‌ای از این گزارش را به مردم سرزمینم بدهم تا هم ادای دین کرده باشم و هم بدانند که چه کرده‌ایم و در چه جایگاهی از درمان سرطان سینه در جهان قرار داریم.
"الهی و ربّی تقبّل منّا"
آنچه به‌عنوان گزارش "سی سال درمان و کنترل سرطان سینه در ایران" می‌خوانید حاصل زحمات همه همکاران ارزشمند بنده است که در طی این سالها افتخار همکاری با آنها را داشته‌ام.
سرطان سینه شایع‌ترین سرطان در ایران حتی بین دو جنس مرد و زن است.
در آخرین ثبت سرطان منتشرشده در سال 1393، جمعاً 14 هزار و 623 مورد سرطان جدید در کشور ثبت شده است که رقم بالایی نیست اما هر سال بین 6 تا 10درصد رشد داشته است و انتظار می‌رود این رشد همچنان بالا باقی بماند.
قریب 98درصد این سرطان در زنان و حدود دو درصد یا کمتر در مردان ایرانی پیدا می‌شود.
نکته جالب سن جوان‌تر بیماران ایرانی در مقایسه با بیماران کشورهای غربی است؛
در کشور ما قریب 17 درصد از بیماران، زیر 30 سال و 25 درصد زیر چهل سال سن دارند که این جوانی ناشی از جوان بودن جمعیت کشور ماست.
ماهیت سرطان سینه در کشور ما از نظر سلولی مولکولی کمی بدجنس‌تر از کشورهای دیگر است!
اغلب این سرطان‌ها توسط خود بیماران کشف می‌شوند و آن هم زمانی که اندازه تومورشان حدود 5ــ2 سانتی‌متر است.
بیماران در چهار مرحله بالینی معرفی و درمان می‌شوند:
مرحله اول وقتی است که سرطان فقط در داخل پستان است و اندازه آن هم کمتر از 2 سانتی‌متر است.
مرحله دوم وقتی است که اندازه غده تا پنج سانتی‌متر می‌رسد یا از پستان بیرون آمده و به زیر بغل رفته است.
مرحله سوم پیشرفته‌تر بوده و هم آلودگی زیر بغل بیشتر است و هم اندازه تومور بزرگ‌تر.
در مرحله چهارم سرطان محدود به پستان و زیر بغل نبوده و به مناطق دوردست بدن، مثل استخوان‌ها، مهره‌ها، کبد، ریه، مغز و غیره دست‌اندازی کرده است.
در مبتلایان ایران، حدود 19 درصد در مرحله اول، 46 درصد مرحله دوم، 32 در صد مرحله سوم و سه درصد مرحله چهارم است.
این تقسیم‌بندی به‌عنوان مثال در هند به‌ترتیب 1 درصد، 23 درصد، 52 درصد و 24 درصد است که خیلی وضعیت بدی نسبت به کشور ما دارند که قطعاً به‌روی نتایج درمان آنها هم تأثیرگذار است.
اما این مراحل بالینی در آمریکا 56 درصد مرحله اول، 34درصد مرحله دوم، 6 درصد سوم و 4 درصد چهارم است که با ما و هندی‌ها تفاوت زیادی دارند، اگرچه در نتیجه درمان اختلاف کم و بحمدالله ما وضعیت بهتری داریم که با اعداد دقیق گزارش می‌دهم.
معمولاً همه تلاش ما برای زنده نگه داشتن بیمار است به همین جهت میزان بقای پنج‌ساله و ده‌ساله بعد از درمان شاخص‌های اندازه‌گیری و کنترل عملکرد به‌حساب می‌آیند.
اگر به مراحل مختلف بالینی توجه نکنیم همه بیماران مبتلا به سرطان پستان که توسط ما معالجه شده‌اند، بیش از 90درصد بقای پنج‌ساله و بیش از 80درصد بقای ده‌ساله دارند و این افتخار بزرگی است.
نمودار شماره یک، این معنی را نشان می‌دهد.
حال اگر بیمارانمان را به چهار مرحله بالینی تقسیم کنیم امکان گزارش بهتر و مقایسه با سایر کشورهای جهان آسان‌تر می‌شود:
نمودار شماره دو این وضعیت را نشان می‌دهد یعنی به‌خوبی به ما می‌گوید که ماحصل همکاری گروه پزشکان با بیمار چقدر مثبت و غرورآفرین است؛
همان طور که ملاحظه می‌شود اگر بیماران در مرحله یک مراجعه و تشخیص داده شوند و درمان علمی و درست شروع شود قریب "صد در صد" آنها میزان بقای پنج‌ساله دارند و کسی از آنها فوت نمی‌کند.
در مرحله دوم این رقم به 95درصد، در مرحله سوم به 83 درصد و در مرحله چهارم به 37 درصد می‌رسد.
خوشبختانه در طی سالهای اخیر مراجعه‌کنندگان آنانی بوده‌اند که قبلاً مراجعه کرده و در مراحل ابتدایی بیماری، مورد تشخیص قرارگرفته‌اند.
نمودار شماره سه این وضعیت را طی بیست سال گذشته در گروه‌های پنج‌ساله نشان می‌دهد
اما آنچه موجب تقریر این مقاله شد مقایسه درمانهای ما با آمریکاست.
اگرچه در آنجا با هزینه‌های زیاد بیماران زودتر مراجعه کرده و درمان می‌کنند اما نتیجه درمان ما با افتخار بهتر از نتایج درمان آنهاست که دلایل زیادی بر این امر دخالت دارد.
جدول شماره 4 این وضعیت درمان را در مرکز ما و آمریکا نشان می‌دهد
برای نتیجه‌گیری چند نکته را متذکر می‌شوم که شامل اقداماتی است که در مرکز ما انجام می‌شود یا مردم و دولت باید انجام بدهند.
لازم به ذکر است که این نتایج شیرین در مرکز تحقیقات سرطان حداقل همراه با 30 درصد هزینه کمتر از سایر مراکز بوده است.
چند توصیه:
1 ــ مردم باید زودتر مراجعه کنند،
که در این رابطه بسیج همگانی و آموزش علمی به مردم از مهم‌ترین اقدامات است که با شاخص‌های روشن و "همکاری رسانه‌های دلسوز" باید صورت پذیرد.
2 ــ گروه پزشکی باید توانایی‌های بالینی خود را افزایش داده و از آن بیشتر بهره بگیرد.
اگر پزشکی شرح حال خوب نمی‌گیرد و معاینه انجام نمی‌دهد و به نوشتن عکس و آزمایش که اغلب هم غیرعلمی هستند بسنده می‌کند نباید به تشخیص و درمان درست و بموقع او مطمئن بود.
3 ــ هیچ آزمایشی در جهان وجود ندارد که تشخیص سرطان سینه را بدهد پس وقت و هزینه خود را بیهوده صرف نکنیم.
4 ــ هرگز به تصویربرداری‌های مکرر و بعضاً گران‌قیمت اکتفا نکنید که گروه پژوهشی ما هفتگی شاهد این اشکالات تشخیصی هستند؛ پژوهشگران حوزه مغفول و مهم علم اقتصاد سلامت در حال بررسی بیشتر و تبیین این موضوع هستند.
5 ــ عکس‌برداری با دستگاه ام‌ارآی جایی در تشخیص اولیه "سرطان سینه جز در موارد بسیار نادر ندارد" و اغلب گمراه کننده است.
"مردم باید در این موارد هشیارانه" سؤال کنند.
6 ــ مراجعه بالینی برای افراد عادی دو سال یک بار و برای آنها که سابقه با فامیلی مثبت دارند سالی یک بار کافی است.
7 ــ لازم می‌دانم همکاران داده‌های مربوط به بیماران را ثبت کنند تا بهتر ارائه خدمت دهند و در طول سالهای آینده به نکات قدرت و ضعف عملکرد خود پی ببرند.
بیشتر بخوانید:
کشف دندان یک کودک نئاندرتال در ایران + تصویر
نکته مهم درباره واکسن آنفلوآنزا برای زائران اربعین/ قانون یک متر فاصله چیست
انتهای پیام/*